Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





vrijdag 10 december 2010

In de startblokken

De auto staat gepakt. Dat viel nog niet eens mee. Ik wilde het per se alleen doen, omdat het spekglad is. Ik moet er niet aan denken dat Peter uitglijdt. Met een prothese is die kans vele malen groter. Hij heeft ooit zijn stomp al eens op 7 plaatsen gebroken (incl. heup) toen het glad was. De prothese werkte toen als een soort hefboom en daardoor was het zo erg. Het is nog een wonder dat hij er weer mee loopt. Wat een ellende met dat gekwakkel nu de laatste dagen. Er ligt hier een laag ijs van wel 2 cm. De doorgaande wegen zijn wel goed gestrooid, maar de fietspaden, stoepen en binnenweggetjes niet. Echt heel erg slecht. Zelf ben ik al een paar keer bijna gevallen en gisteren ging ik bij Henrik Jan en Joke op de boerderij helemaal onderuit. Dat was stom, want Joke waarschuwde me net dat er op dat stuk nog ijs onder de sneeuw lag. Gelukkig niets bezeerd. Ik vind ook wel dat men hier in ons dorp de boel slecht een beetje gangbaar houdt. Ook bij de winkels is het behoorlijk glad. En dan de huisarts hier. Gewoon een ijsbaan naar zijn deur. Toen ik nog als tandartsassistente werkte ging ik bij zulk weer nog minstens een kwartier eerder van huis en was ruim voor achten bij de praktijk al aan het schuiven, bezemen en daarna zout aan het strooien. Het was een hele klus, want de praktijk lag tegen een dijk. Patiënten konden op de dijk parkeren, maar er was ook een parkeerplaats achter de praktijk, onderaan de dijk dus. Een heel lange stenen trap die geveegd moest worden. Maar als de patiënten kwamen liepen ze zonder te glibberen, en zo hoort het vind ik. Nu schuifelen de hond en ik al ongeveer een week door dit dorp. Ook de hond staat met regelmaat in een soort spagaat. Maar nu is het +4 graden met regen, dus misschien is alles dan binnen een etmaal weg. In Denemarken zal het dan wel niet veel beter zijn. Morgenavond weten we het. Net nog even gezellig wat gegeten in het eetcafé Stationsplein 2. Peter kon nauwelijks van de auto, die hooguit 5 – 10 meter van de deur stond, binnen komen, zooooooooo spekglad. Echt niet normaal. Gelukkig ging het goed. Nou morgenochtend dus op pad. Ik meld me wel weer als we in Zweden zijn. Wellicht onderweg al.

dubbdäck (spijkerbanden)