Paashaas

Een Zweedse Paashaas? Nee, bijna goed, het is de sneeuwhaas. 's Winters wit en zomers bruin. 40 - 60 cm lang. Leeft van schors, wilgen, mos, bessen en bladeren. Deze foto's maakte ik natuurlijk niet zelf, maar ik zag er wel eens een. Zijn ze niet prachtig?!!!

Nog zo'n mooie, deze foto komt van de Noorse site nrk.no.

We hadden een mooie Pasen, alleen het weer al natuurlijk. Dit weer nodigt uit toch vooral niet binnen te blijven!!! Gisteren ook wel veel in de auto, want we gingen naar mijn moeder. We wisten niet wat we zagen toen we er kwamen. Ze was vrolijk, praatte veel, soms complete zinnen! Dat zijn we al een hele tijd niet meer gewend. Ze at helemaal zelf haar brood, dronk helemaal zelf haar koffie en later melk. Ze "pikte" weer van de koeken die we hadden meegenomen :-))). Peter had een grote zak paaskoeken (in de vorm van kuikens) gekocht om bij de koffie uit te delen. Dat viel wel in de smaak. Ze had weer kleur op haar gezicht. Gingen we half maart naar Nederland met de gedachte dat mijn moeder spoedig zou overlijden, ze is sinds die tijd juist opgeknapt. Dat had niemand verwacht. Ook mijn broer niet, die haar natuurlijk nog had gezien vlak voor wij terug waren. Misschien is ze nu de operatie en vooral de narcose van eind vorig jaar teboven en had ze gewoon een enorme dip. Ria, de verplegende die er gisteren was, is afgelopen week zelfs met haar naar buiten geweest. Een heel lange wandeling, helemaal naar de oever van de Westeinder Plassen. Mijn moeder genoot ervan en sprak iedereen onderweg aan. Zei tegen iederen dat hij of zij lief is. Al zeggen mensen buiten vaak niets meer tegen elkaar, mijn moeder kreeg van iedereen die ze aansprak aandacht. Wat leuk. Nu ze zelf weer eet, gaan we volgende keer niet meer rond lunchtijd, maar ervoor of erna. In ieder geval als het mooi weer is, want dan ga ik ook met haar wandelen achter de rolstoel. Het is 3 jaar lang n.l. zo geweest dat ze niet meer naar buiten wilde. Ze wilde niet eens van de afdeling af, haar vertrouwde en vooral veilige plek. Kortom het was een fijn bezoek.

Vandaag ook een groot deel van de dag buiten. Er waren ook rommelmarkten. Ook leuk met dit weer. Het deed me weer aan de LOPPIS denken en we zagen onderweg ook soortgelijke uitstalling bij mensen in de tuin. Zo leuk voor iedereen met dit mooie weer. Wij bezochten de vlooienmarkten in Ruinen en in Dwingeloo. Inderdaad veel rommel en waar we een beetje naar keken vonden we niet. Wel viel in Dwingeloo mijn oog op deze "koffie-suiker-thee" voorraadbussen. Ik heb het niet vaak, maar ik was gelijk verliefd en zag ze al in onze Zweedse keuken waar ik al meer "koffie-suiker-thee" heb staan. Maar ja, deze snoepies kon ik niet weerstaan. Klik er maar eens op en vergroot ze, dan zie je pas hoe mooi ze zijn. Het is net een soort kruissteek. Ze zijn uit de vijftiger jaren. Een beetje mijn leeftijd dus, ha, ha.

Het mooie weer had ook wel een keerzijde. Ik doel hiermee op de brand hier in het Fochteloërveen. Dat is ongeveer 10 minuten rijden van hier. Ik heb zelfs de ramen nog een poos dicht gedaan omdat ik het rook. Het is een uniek natuurgebied (Natuurmonumenten), een vochtig gebied waar je eindeloos ver kunt kijken en waar het erg stil is. Waar vind je dat nog in Nederland? Er loopt geen weg doorheen. Het is de enige plek in Nederland waar de kraanvogel, die vooral massaal in Zweden voorkomt, broedt. Vooral nu natuurlijk. Ik vind het heel erg die brand. Ik heb heel wat sirenes gehoord en brandweerwagens gezien. Ook de helikopters. Hier om de hoek stonden vijf brandweerwagens te wachten vanmiddag, tot ze (weer) nodig zouden zijn. De brandweerlieden lagen lekker onder de bomen in het gras en ik wenste ze toe dat ze niet in de hondenpoep waren neergestreken. Er worden daar n.l. veel honden uitgelaten en veel mensen lappen het poep opruimen aan hun laars. Overal staan vuilnisbakken om de zakjes, die ook worden aangeboden en ook altijd keurig aanwezig zijn, in te deponeren. Maar er ligt evengoed overal nog heel veel niet opgeruimde poep. Jammer. Kleine moeite vind ik. Misschien vinden ze dat ze voor aap lopen met zo'n zakje. Ik moest er in het begin ook wel aan wennen. Maar ik schaam me meer om het te laten liggen als mijn hond net in de poephouding (die er niet uitziet) heeft gestaan.

Morgen gaan de draadjes uit mijn mond, heerlijk!
Iedereen een mooie week gewenst en liefs van