Kerstin i Rossön

Men vraagt ons wel eens: "En wat gaan jullie daar dan doen in Zweden als jullie daar eenmaal zitten, dan ga je je toch vervelen?" Nou wij kunnen ons niet voorstellen dat we ons ooit vervelen, maar als we tijd over hebben denken we erover oude of zieke mensen te helpen. We zijn ons er wel van bewust dat we meer aan onze taal moeten doen, want soms vinden ouderen of zieke mensen een praatje al leuk. Maar hier zijn we eigenlijk nog niet echt mee bezig, omdat we hier van alles te doen hebben. Ook is er hier, omdat het hoogzomer en vakantietijd is, veel te doen om ons heen. Op het ogenblik de drafsport hier in Hoting. 3, 7 en 10 juli. Niet dat wij er veel mee doen ( http://www.hotingtravet.com/ ). Maar waarom begin ik hier eigenlijk over? Omdat Wiveka, die net zo oud is als ik, een zuster heeft van 77 jaar! Jawel, 21 jaar verschil, het had haar moeder wel kunnen zijn. Kerstin (spreek uit: Sjerstien) is de oudste en Wiveka (spreek uit Wiwekka) de jongste. Kerstin woont in Rossön (ca. 25 km oost) en is 7 jaar weduwe. Ze heeft veel werk in haar eentje om haar huis en tuin bij te houden. Peter bood aan dat hij het gras wel af en toe wil maaien. Dus afgesproken en wij er met z'n vieren heen kort voor lunchtijd. We zouden al om 09.00 uur gaan, maar ze had gebeld dat het daar geregend had 's nachts en dat het beter later kon.

Achter het perceel van Kerstin ligt een oude spoorrail en daarachter staat deze mooie oude watertoren die van de spoorwegen is en daar vroeger ook voor gebruikt werd.

Om bij de watertoren te komen moet je een kleine strook weiland over. Deze boer heeft het gras nog zo te drogen hangen.

Een erg mooie plek, jammer dat we niet in de toren kunnen!

Ondertussen is Peter aan het maaien. We hebben onze eigen maaier op onze aanhanger meegenomen. Het kostte op de zitmaaier ongeveer 2 uur aaneengesloten om alles te maaien.

Hier wisten we niets van, maar Kerstin (links) heeft zich uitgesloofd met een warme lunch! Het smaakte heerlijk. Wat had ze het vlees bijzonder lekker klaargemaakt. Gevraagd hoe ze dat doet. Op de achtergrond haar oude schuur, rechts het huis wat je niet kunt zien.

Ik had het dus lekker gemakkelijk vanavond, hoefde niet te koken, we konden brood eten. Kon ik nog even achter de naaimachine. Ik ben (heel simpele) gordijntjes aan het maken voor de gäststuga. Daar ook nog een lamp opgehangen vandaag. Ik heb er ook al veel serviesgoed en glaswerk in gezet en pannen. Misschien komt de zoon van Yvonne hier een paar dagen in zijn vakantie om te vissen. Er is een fijne vaste tafel in de gäststuga, daar staat dus de naaimachine en kan ik het zo lekker laten liggen als ik wil stoppen. Ideaal. Åke vroeg ons of we morgenavond mee gaan naar een gezellige avond in de Hembygdsgård van Rörström. Het begint op 18.00 uur (vreemde tijd) met muziek, hapjes, drankjes. Dus we gaan mee.