Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





woensdag 14 oktober 2015

Sim op reis, samen met de rest



We gingen naar Nederland. Afijn, Sim wil graag het woord...

Ah, ik mag het vertellen van het vrouwtje, alhoewel baasje het ook wel wilde doen.
Nou eh, we waren dus in Nederland en zouden net weer naar Zweden gaan. Helaas werd onderweg naar het noorden het vrouwtje haar tas gestolen. Daarom moesten we weer terug naar Nederland want daar waren we dus de laatste maand, we kwamen half september in Nederland aan. In haar tas zaten onze paspoorten, die van het vrouwtje dus en die van Rushy en mij. Er zaten ook nog andere belangrijke papieren in, maar daar heb ik geen kaas van gegeten, ik zat alleen maar over m'n paspoort in. Na ontvangst van een proces-verbaal van de Duitse politie gingen we dus weer naar Nederland. Nou, de dief wordt bedankt, moeten we nog zeker een week langer in de flat zitten!

Op weg naar Nederland in september hadden we ook de dichte aanhanger mee, er zaten allemaal spullen in voor andere mensen geloof ik. Nou ja, dat vertelt het vrouwtje misschien later nog wel.

De eerste dag reden we tot Nyköping en sliepen in een mooi hotel. Honden zijn daar ook welkom en op de kamer stond een hondenmand, stonden een voer- en een waterbak, lagen poepzakjes maar ook lekkere hondensnacks. Je gelooft het niet, er was zelfs een menukaart voor honden! Ik zal hem hieronder laten zien. Hij is natuurlijk in het Zweeds, dus ik hoop dat jullie het kunnen lezen.

Menu voor viervoeters

Toen we net aangekomen waren en de auto hadden geparkeerd kwam er uit een kleine Fiat een echtpaar, we dachten eigenlijk gelijk dat het Hollanders waren ondanks het Zweedse kenteken. Ze zagen er gewoon Hollands uit. De baas noemt Nederlanders in het buitenland altijd kazen of Jan Kaas, geen idee waarom.
Ze smoesden met elkaar toen ze ons zagen. Ik keek nog eens goed naar mijn baasjes, naar Rushy en naar mezelf, we zagen er toch niet raar uit of zo? Later hoorde ik dat ze ook onder het diner zaten te smoezen en het vrouwtje hoorde toen dat ze Nederlands spraken en het over haar blog hadden. Raar eigenlijk dat ze dan niet even spontaan groetten en een praatje maakten.

De tweede dag reden we tot net onder Flensburg en sliepen daar ergens in een hotel. Het leuke van het hotel vond ik dat er een zwart-wit konijn los liep in de tuin.
Vrouwtje vond het helemaal niet leuk dat ik steeds zo aan de lijn trok omdat ik er heel graag achteraan wilde! Het konijn was trouwens niet erg onder de indruk van mijn pogingen en ik hoorde heus wel dat hij riep: 'Sliep uit, sliep uit!'

Op een zondag kwamen we dan aan in Nederland en het was mooi weer. Er werden allerlei afspraken gemaakt, ook voor Rushy en mij bij de dierenarts. Ikzelf moest ook een keer naar de hondentrimster.
Eerst werd er naar mijn linkeroor gekeken, dat oor deed zeer joh! Er moest twee keer per dag een goedje in gespoten worden en dat moest dan worden in gemasseerd. Niks leuk! Dat liet ik ook wel merken, maar het hielp niet. Later snapte ik wel dat het voor m'n bestwil was, want m'n oorpijn ging over. Vrouwtje had een knobbeltje op m'n buik ontdekt en dat gezegd toen we voor m'n oor kwamen. Helaas voor mij en tot grote schrik van m'n baasjes was het een kwaadaardige merkkliertumor. Ze hebben me toen geopereerd en voor de zekerheid de hele rij tepels aan m'n linkerkant weggehaald inclusief de melkklieren en zo. Tien dagen lang moest ik met een rompertje lopen zodat ik niet aan de wond en de hechtingen kon zitten. Nou ja, beter dan zo'n stomme kap op je kop. Vorige week maandag mochten de hechtingen er eindelijk uit en nu loop ik dus lekker zonder rompertje, maar wel met een kale buik. De arts vertelde dat de kans 90% is dat het allemaal goedkomt met me en dat de kans dus heel klein is dat het uitgezaaid is of uit zal zaaien. Daar waren ze wel heel blij mee, nou ik ook hoor!
Rushy moest op een andere dag ook naar de dierenarts, haar gebit moest gedaan worden onder narcose. Nou ja, een roesje geloof ik. Ze zijn wel weer heel mooi wit geworden die tanden van haar. Bij mij is dat nog niet nodig, maar ja, Rushy is natuurlijk al oud, zestien jaar, wat wil je. Nee, dan ik, ik ben nog een jonge meid van negen.
Toen kregen we een paar dagen voor vertrek ook nog de laatste inentingen en een wormenkuur, zodat we weer mogen reizen.

Ik kijk ernaar uit om weer lekker bij het huis in Zweden te zijn en heerlijk rond te kuieren over het erf en door het bos.

Oh ja, baasje heeft weer iets geschreven op zijn blog, je kunt het HIER lezen.

Van Rushy moest ik de groeten aan jullie doen!
Van mij ook natuurlijk...

Sim