Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





donderdag 20 oktober 2011

Oud en afhankelijk zijn

We waren natuurlijk weer bij mijn moeder deze week. Naar omstandigheden gaat het wel goed met haar. Stabiel zeg maar. Ze loopt weer achter een rollator. Moet wel overeind geholpen worden en ook moet ze weer geholpen worden als ze wil gaan zitten. Laatst kwam ik onderstaand gedicht tegen. Niet dat mijn moeder nog zo zou kunnen denken, maar wel mooi verwoord hoe het voelt om oud en afhankelijk te zijn.



Kijk nog eens goed

Wat zie je nu, zuster, als je zo naar mij kijkt?
Een kribbig oud mens, wiens verstand langzaam wijkt?
Onzeker, verbaasd, in het verleden gevangen,
morsend met eten, bekruimelde wangen
en het enige contact dat mij nog rest
is als je zegt: 'Doe nou eens je best'
Doe nou eens je best.


Zonder gesputter laat ik je begaan
je baadt me, je voedt me, je kleedt me weer aan
Als dat alles is, kijk dan nog maar een keer
en kijk dan wat beter, want ik ben nog veel meer
Laat me vertellen wie ik ben en wie ik was
hoor mijn verhaal, want dan ken je me pas.


Eens was ik een kind, tien jaar oud hier nog maar
Dit is mijn gezin, we beschermden elkaar
Zestien en klaar om de wereld te omarmen
Dromend van liefde om mijn hart te verwarmen
Een bruidje van twintig, mijn hart maakt een sprong
Mijn belofte is heilig, ook al ben ik nog jong
met vijfentwintig ben ik zelf aan de beurt
mijn leven wordt door kinderen gekleurd
Een vrouw van dertig, mijn kroost groeit zo snel
nu nog verbonden maar blijft dat straks wel?
Bij veertig hebben zij de woning verlaten
Met moeite vullen wij samen de gaten
Hier ben ik vijftig, weer kleintjes op schoot
Opnieuw omringt door kinderen, de blijdschap is groot
Maar dan wordt het donker, mijn lief overlijdt
Angst voor de toekomst, mijn vijand de tijd
Mijn kinderen zijn druk met hun eigen gezin
en ik denk aan de jaren en aan wie ik bemin
Nu ben ik oud, mijn omgeving tot last
Lichaam en geest door de tijd aangetast
Mijn huid is gerimpeld, kracht en gratie gaan heen
Op de plaats van mijn hart zit daar nu een steen
Maar diep van binnen woont nog immer dat kind
Dat danst en verliefd is, dat zingt en bemint.


Ik houd van dit leven en beleef het steeds weer,
Ik proef nog de vreugde, maar ook vaak het zeer
ik denk aan de jaren die zijn weggedreven
Probeer me te schikken in wat is gebleven
Dus open je ogen en kijk nog eens goed
Besef dat de tijd ook met jou straks dit doet
kijk naar mijn hart zuster, maak me weer blij
kijk nog wat beter en zie...... MIJ.

Phillis Mc Cormack - Nederlandse vertaling: Pauline van Tienhoven.