Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





zondag 9 oktober 2011

"Bonde söker fru" en de poppendokter


De vier Zweedse boeren, de vrouw in het midden is de presentatrice.
Zoals in Nederland, kent ook Zweden haar programma "Boer zoekt vrouw", in het Zweeds "Bonde söker fru". De Nederlandse versie konden we helaas niet volgen. Ook niet via "Programma gemist", omdat onze internetverbinding (mobiel breedband) in Zweden nogal traag is, mede door onze positie t.o.v. de zendmast. In Zweden zijn ze nog niet lang geleden begonnen met een nieuw seizoen. Hier hebben we wel een snelle verbinding en kunnen het dus blijven volgen. Lijkt het je ook leuk en kun je een beetje Zweeds lezen en verstaan, kan je het vinden onder deze link.

Mijn  moeder met mijn broertje Wim en ik met Anja
Inmiddels zijn we ook naar de poppendokter geweest. Drie poppen hebben we er achter gelaten. We kregen gelijk een prijsopgave, wat prettig is, geen verrassingen achteraf. Ten eerste Anja, de pop die ik als klein kind kreeg toen ik erg ziek was. Een schildpadpop van het Duitse merk "Schildkröt". De naam die de fabrikant aan de pop gaf is Inge. Als kind heb ik haar dus Anja genoemd. Er mankeert helaas veel aan haar. Een kapotte voet, een scheur in haar hoofd, plus een gat. Haar armen en benen hangen er slap bij doordat de rek uit het elastiek is. Als ze weer gerepareerd is, zie je er allemaal niks meer van.

Jet en Wiesje op de Zweedse bank.
En dan zijn Wiesje en Jet ook meegereisd om naar de dokter te gaan. Jet haar ogen zijn in haar hoofd gevallen en Wiesje haar haar is gigantisch verknoeid door een mislukte knipbeurt. Wiesje en Jet zijn geen poppen uit mijn jeugd. Nee, ze zijn nog een stuk ouder en ooit gekocht door mijn moeder.


De winkel en expositie bij de poppendokter zijn enig. Je kijkt je ogen uit. De dokter :-) was alle schade aan het inventariseren, terwijl er nog een oude mevrouw aan de tafel bezig was piepkleine kraaltjes op een poppenjurkje te naaien. Zij gaf ons koffie en we zaten gezellig te kletsen. Het pand bestaat uit diverse kleinere vertrekken. Toen we daar zaten zag ik haar. Ze zat in een kinderwagen die in een naastliggend vertrek stond en die ik net kon zien. Ze viel me op, ik vond haar zo leuk, zo'n leuk smoeltje!!! Ze is ongeveer net zo oud als mijn moeder (ca. 1930), maar altijd jong gebleven. Ik heb haar gekocht! De poppen zijn uiterlijk half november klaar. Dan komen ze alle vier tegelijk weer mee. Ik zal ze dan natuurlijk laten zien hier!