"Tjugondedag jul" of "tjugondag Knut"

Woensdagavond, 22:28 u, -17°C, windstil, helder.

Vandaag, 13 januari is het Tjugondedag jul. Ook wel tjugondag Knut omdat het de naamdag van Knut is. Het kerstfeest is dan "slut" (over), Julslut dus. Er wordt om de kerstboom gedanst en dan gaat de kerstboom naar buiten. Ook dan komt de kerstman nog eens langs met wat snoep en/of een klein cadeautje. Een mooie gelegenheid om even naar Clas te gaan met een doos chocolade van Anthon Berg, een Deens merk geloof ik. Hij was in zijn werkplaats bezig. Ik gaf hem de chocolade en zei dat het van de kerstman was. Hij straalde en bedankte. Zijn zus had gelijk, Clas moet gek zijn op chocolade, als je die blik had gezien.

Hier bij ons is ook het meeste opgeruimd vandaag. Normaal hebben we het nooit zo lang staan, meestal tot driekoningen dus 6 januari. Dat komt ook omdat het zo laat stond. Normaal zet ik alles half december neer en nu arriveerden we hier vlak voor kerst. Nu is het nog de moeite geweest en sluiten we ons aan bij het Zweedse gebruik, al hebben we niet gedanst, ha, ha. Ik zeg wel dat alles weg is, maar alleen het kerstboompje staat nog. We vinden hem nog zo gezellig en het is ook een mooie herinnering die boom, daarom kunnen we hem nog niet opbergen. Het is n.l. een nepboompje van ca. 45 jaar oud. Eén van de eersten dus. Je lacht je rot als je hem ziet. Een stok, omwikkeld met bruine tape. Daaraan, met tussenpozen van ongeveer 12 cm. 5 takken in de rondte. Rechte takken zonder enig zijtakje. Negen rondtes van 5 takken is dus 45 takken plus een punt voor de piek. Ik denk dat ze ooit in de U.S.A. zijn gemaakt, want ik kocht nogal eens Amerikaanse woonbladen, van die "country" bladen en daar stonden ze nogal eens in. Ze maakten daar zeker een comeback. Maar goed, ik was dus een jaar of 10, ik doe maar een gooi, toen we naar mijn oma in Heemstede gingen rond kerstmis. Mijn moeders moeder. Toen we binnen kwamen zagen we hem, deze kerstboom en mijn moeder kwam niet meer bij van het lachen. Dat haar moeder toch zoiets had kunnen kopen. Nee, voor mijn moeder alleen maar een echte, en dat is inderdaad ook altijd zo gebleven. Maar op een gegeven moment overleed mijn oma en werden de spullen verdeeld. Mijn moeder kreeg o.a. de kerstboom. Ieder jaar stond er een echte grote kerstboom in huis, maar deze neppert kreeg ook altijd een mooi plekje in de huiskamer en werd versierd met heeeeeeeeel veel balletjes en een oude piek. Ook van die kralenkettingen. Echt heerlijk kitsch. De spullen voor deze boom zaten bijelkaar in de doos van het Gero bestek van het huwelijk van mijn ouders. De boom en de Gero doos met spullen gingen mee naar Zweden, omdat, zoals de meesten van jullie wel weten, mijn vader in maart is overleden en mijn moeder in een tehuis zit, ze heeft Alzheimer. Het huis is in juli leeggemaakt. Nu staat als herinnering juist deze boom hier te prijken en zijn ze toch nog een beetje bij me hier.

Kerstfeest in Zweden is echt een feest van het licht. In Nederland ook, maar hier nog veel meer vind ik. Misschien ook omdat het hier langer donker is per dag. Ieder huis heeft veel licht in de ramen staan of hangen. Bij ons waren ooit de trappetjes met lichtjes erg populair, maar zijn weer uit de gratie geraakt. Hier zie je ze volop. Echt volop. Soms wel zes in één huis voor allerlei ramen. Buiten worden vaak een soort fakkels gebrand, vooral op speciale avonden als kerstavond, oudejaarsavond en driekoningen. Het zijn niet echt fakkels, maar blikken met kaarsvet en een reuzepit. Branden helemaal mooi schoon op buiten, ongeacht of het een beetje waait of dat het sneeuwt. Je kunt ze overal kopen, staan opgestapeld in de supermarkt, bij de benzinestations en zo. Iedereen koopt ze, dus wij ook. Ik zal het weer missen. Daarom vanmiddag maar eens verder gegaan met de lampjes op te hangen voor de ramen. De lampjes die we in september bij Elkedjan hadden gekocht. Staat ook weer leuk!