Donderdagavond, 22:26 u, -32°C, onbewolkt.De kamer beneden is klaar wat het witten betreft. Nog een keer de grijze muur met grijs doen omdat die niet goed gedekt is en dan vind ik het prachtig. Peter heeft de deuren beneden allemaal geschuurd en met Schilderschoon van Alabastine schoongemaakt. Het is koud en steeds als de hond uit moet moeten we ons dik aankleden. Als je dat doet heb je geen last. Alleen 's morgens doe ik geen mascara meer op voor ik uitga met Rush. Als je ogen een klein beetje tranen bevriezen die tranen bij deze temperatuur in je buitenste ooghoek. Nou ja, eigenlijk is het zo dat je wimpers nat worden aan de buitenhoek en die vriezen een beetje aan elkaar. Als je een poosje loopt zie je dus in je buitenste ooghoeken een beetje ijsgordijntjes ontstaan. Komisch wel. Maar zodra ik binnenkom is het ook direct weer gesmolten en de mascara zo uitgelopen dat ik i.p.v. met mascara wimpers er meer uitzie als een lid van de popgroep Kiss. Dus mijn 40-jarige gewoonte (ik doe het al vanaf mijn puberteit) van 's morgens mascara opbrengen maar even doorbreken. Mascara hoort net zo bij mijn ochtenrituelen als bijv. tandenpoetsen. Ik voel me 'bloot' zonder. 's Middags heb ik er geen last van, ook niet al is de temperatuur nog net zo laag. Heel vreemd. Ze zijn dan denk ik nog een beetje slaperig je ogen 's morgens, daarom tranen ze misschien. Dit is geen enerverend blogverhaal, maar ik ben moe, zit bijna te slapen hier achter de computer, ik ga douchen en heerlijk naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten