Een oude bekende

In de verte het rode huis van Clas

Daar is hij weer, de Ford Transit bus

Zondagavond, 23:56 u, -6°C, weinig wind, na fikse sneeuw.

Omdat ergens komende week de verhuiswagen uit Nederland komt, wilden we voor die tijd deze Ford uit de garage hebben. Ten eerste moet hij mee naar Nederland en ten tweede willen we veel spullen in de garage laten zetten en dan staat hij gigantisch in de weg, het is nogal een joekel. Tja, hoe krijgen we die eruit? Hij stond in de garage waarvan je uiterst links nog net een stukje van de deur ziet. Het is een heuveltje, dus je krijgt hem nooit hogerop waar hij nu staat. Dat is de ideale plek tot hij weggaat, dan staat hij de verhuizers niet in de weg. Ik heb nog regelmatig emailcontact met de buren Åke (en Wiveka, maar het is Åke altijd waar ik mee mail) en dit kwam ter sprake. Hij heeft daarop Clas gebeld en hem gevraagd of hij de Ford uit de garage wilde halen met zijn tractor. Kwam hij hoor vanmiddag! Om één uur belde hij aan en we snapten wat hij kwam doen. Peter moest in de Ford om te sturen en hij legde met gebaren uit hoe hij het wilde doen. Ik zou steeds de kabel verhangen, want eerst moest die aan de trekhaak. Later aan het oog aan de voorkant en later weer aan de trekhaak. De mannen bleven dus in hun voertuig en mijn taak was de kabel verhangen. Hij staat daar perfect en is vanmiddag gelijk onder een laag sneeuw verdwenen. Toen de garagedeuren dicht. Hé, die ene klemt. Hij naar huis, kwam terug met een elektrische schaaf. Wij de stegen (trap die we in Åsele hebben gekocht bij Rolf vorig jaar) neergezet en de kleine Clas erop en schaven. Hij sluit weer perfect! Nog even met hem meegelopen naar zijn huis en ik zei op mijn beste Zweeds dat de vogeltjes haast niet bij mij komen, maar dat dat niet zo verwonderlijk is met zo'n paradijs bij de buurman. Er zat zelfs een groot stuk kaas tegen een boom aan. Hij begreep het. Ik bedankte hem en hij zei zoiets als: Ja, dat is toch goed joh." Vanavond Åke even een mail gestuurd om te zeggen dat het zo goed gelukt was.