De sneeuwpop van glas (met licht)
de flits veroorzaakt een heus
"noorderlicht" op het behang
Donderdagavond, 20:37 u, -23°C, nagenoeg windstil, licht bewolkt.
Alles is zo prachtig wit op het ogenblik. Ik moet nodig zeggen dat alles hier droogvriest. De laatste dagen lijkt het wel een poedersuikerlandschap. Prachtig. Soms zie je berken staan waarvan je denkt: hoe lang houden die takken het nog vol met die centimeters dikke laag rondom ieder takje. Wel geweldig mooi dan zo'n boom. Het komt toch alleen maar door damp 's nachts, het sneeuwt niet. Na het ontbijt en de wandeling ben ik begonnen met de lampjes in de ramen op te hangen. Ze hangen nu alle vijf. Heel leuk geworden. Er ging meer tijd in zitten dan ik dacht. Drie van de vijf konden zo opgehangen worden. In Zweden zitten vaak, en ook bij ons bij de meeste ramen, stopcontactjes boven de ramen in het plafond waar je zo het stekkertje in doet. Bij het raam bij de eettafel, waar twee lampjes voor het raam moeten zit maar één stopcontact. De stekkertjes eraf geknipt (waren helemaal vastgeklonken en niet geschikt voor hergebruik) en in een verzameldoosje de draadjes van de twee lampjes aan de ene kant erin en een ander stuk snoer eruit en daar een stekkertje aan. Het was een priegeldoosje en ik was er langer mee bezig dan ik wilde en had gedacht. Gelijk de ramen maar met Glassex gedaan, nu is toch alles ervoor vandaan. Peter was in de gäststuga bezig. We hadden daar gisteren een kast weggehaald in de slaapkamer. Dat viel niet mee. Hij zat zo vast aan de muur en een andere kast dat hij met windkracht 14 nog was blijven staan. De muur waar hij tegen stond was behangen en dat zat op veel plaatsen los. Armoedig gezicht. Dat is Peter er vandaag dus af gaan scheuren. Gelukkig maar bij één muurtje. De kast moest weg omdat het bed, dat is de verhuiswagen zit, er anders niet past. Het is n.l. 180 breed en er kon slechts een twijfelaar staan door de kast. Ik ben om half twee naar het dorp gegaan met de spark, want ik was later klaar met de lampjes dan gedacht en wist dat de zaak waar ik de wijn op zou halen tot half twee lunchräst heeft. Toen ik eraan kwam zag ik dat ze om half drie alweer dicht zouden gaan, dus ik had ook niet veel later moeten komen. De mevrouw herkende me. Åke zei laatst al dat men je na één keer niet meer vergeet en het valt me op dat het klopt. Ze stak haar wijsvinger omhoog en zei: "vinet!" (de wijn!). Het nummertje hoefde ik niet te laten zien. Afgerekend en ze praatte door in het Zweeds (het echtpaar spreekt geen Engels, eigenlijk wel goed, dan moet je wel). Ik vertelde haar dat ik uit Nederland kom. Ze vroeg waar we dan wonen, of het richting watertoren was. Ik beaamde het en zei dat we het huis van Bosse Hägglund aan de Tornvägen hebben gekocht. Er gingen bellen bij haar rinkelen. Ze wist welk huis. Haar gelaatsuitdrukking was veranderd in een zeer vriendelijke uitstraling en daarbij zei ze: "Välkommen till Hoting!" Ja, dat was heel leuk. Toen naar Elkedjan voor de glazen sneeuwman. Hij stond niet meer in de etalage! Zal je altijd zien, hoe moet ik nu weer duidelijk maken wat ik bedoel, ze spreekt ook nauwelijk engels. Net goed Gon. Ze begreep gelijk wat ik bedoelde toen ik naar de etalage wees en het over een glazen sneeuwman had. Nog twee stekkertjes erbij voor de twee lampjes die eerst bij de keukentafel voor het raam hingen, die gaan naar een slaapkamer. De keuken, eetkamer en de slaapkamer die we bij de keuken/eetkamer willen aantrekken hebben nu de 5 nieuwe zelfde lampjes voor het raam.
Nog even naar de ICA en bepakt en bezakt naar huis. Ik heb het dan altijd hartstikke warm van de terugreis tegen de heuvels op. Gauw Rush nog even uitlaten, anders is het donker. Peter heeft gehaktballen gemaakt en het avondeten voorbereid. Ik kan het straks zo opzetten. Even lekker zitten samen met warme chocolademelk. We gaan dan altijd in onze serre zitten. Het is geen serre, maar zo noemen we het. Het is het uitbouwtje aan de vookant waar de voordeur in zit. Dat is rondom glas op de voordeur na. Er hangt aan weerskanten een radiator en staat in open verbinding met het gangetje en de kamer, eetkamer/keuken. Er zijn alleen deuren naar de slaapkamers en het toilet, en een deur voor de trap naar beneden. Maar goed in onze serre kan je heerlijk rondom van het mooie witte landschap genieten en er staat een luie stoel.
Nu is het avond en ben ik hiermee bezig en Peter kijkt naar de Zweedse "tussen kunst en kitsch"................
1 opmerking:
Als hij in mijn gezichtsveld was gekomen zou ik hem ook beslist gekocht hebben, enig!
Leuk hoor je blog te volgen.
Liefs Corry
Een reactie posten