Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





zondag 10 januari 2010

Ja, het bospad!

Achter ons huis het bos in gegaan, dan kom je op dit pad.....

We moeten wel doorlopen als we ons rondje voor
het donker gelopen willen hebben

Ja Rush, even wachten ik wil een foto maken.
Ik heb er eindelijk eens aan gedacht het toestel
mee te nemen!

Ik kan geen genoeg van die mooie lucht krijgen

Dit sparretje heeft een mooie jas aan!

Ik dacht hier rechtsaf te kunnen, maar hier is geen
sneeuwscooter geweest. Dan moeten we veel te lang door
te hoge sneeuw lopen dus maar rechtdoor en zien
waar we naar beneden kunnen om op de weg te komen

Zondagavond, 22:45 u, -8,5°C, onbewolkt, windstil.
Vanmorgen maakte Peter me om half negen wakker. Ik lag nog te dromen dat ik met een kind van een jaar of twee op mijn arm liep in een of ander openbaar gebouw, het kind was zijn moeder kwijt. Nou ja, hoe kom je er weer op. Maar goed, wakker en een beetje hoofdpijn. Veel te zwaar geslapen. Gewoon eruit, een broodje en een bakkie en het ging al weer beter. We willen vandaag het grijs mengen en op de anderhalve muur doen beneden, dan is die ruimte echt af. Dat is ook mooi gelukt. Peet kon de rommel opruimen, kwasten en roller schoonmaken en zo, dan kon ik nog met Rush uit voor het donker. De dagen worden best alweer langer. Het is niet meer om drie uur donker. Als het niet bewolkt is kan je wel makkelijk tot vier uur wegblijven. Ik doe dan wel een reflecterend hes aan, want ik wil wel gezien worden als ik langs een pad of weg loop waar af en toe auto's langskomen. Met die sneeuwranden kun je niet zo gemakkelijk de berm in natuurlijk. Ja, tot boven je knieën staat het dan. De bospaden waren de laatste tijd niet te belopen, dat vond ik erg jammer, maar de sneeuw was er te hoog voor. Vanmorgen was ik hier eens naar achteren gelopen en kwam op het bospad dat bij Clas vandaan komt. Er hadden sneeuwscooters gereden! Fantastisch, dan ga ik vanmiddag zo de hond uitlaten, heerlijk door het bos! Anders lopen we ook door het bos, maar daar rijden soms (sporadisch) auto's, het is een weg. Door de aangereden sneeuwlaag op de weg hoor ik ze pas veel later aankomen dan wanneer ze zomers op de verharde weg rijden. Dus toch op je hoede zijn. Maar nu lekker over het bospad waar ik in september met Tineke nog bosbessen liep te plukken met het aangeschafte bosbessenplukding. Ik had een rondje in gedachten, maar waar ik naar beneden wilde was niet door de sneeuwscooters gereden en dus viel daar niet te lopen. Dan maar het sneeuwscooterspoor volgen. Ik wil wel graag op tijd de berg af naar de weg, want ik wil voor het donker terug zijn. Het is een onverlichte weg die aardedonker kan zijn. Dus alsmaar rechtdoor. Ik verwachtte uit te komen bij een rood huis, een fritidshus, de oprijlaan zou ook wel niet geschoven of bereden zijn. Dat klopte ook, maar omdat het pad al wat schuin afgelopen was hoefden we maar een kleine honderd meter onze benen hoog op te trekken. Rush zakte met haar buik in de sneeuw na iedere sprong omhoog, maar ze redde het. Toen gauw naar huis langs de weg. Mooi op tijd terug. Morgen doen we het weer, maar dan 's morgens. Dan gaan we ook nog wat langer het pad volgen. Heerlijk, ik verheug me er nu al op. Ja, ik heb het hier gigantisch naar mijn zin. Zelfs -32 graden kan daar niets aan veranderen. Kan me niks schelen. Ik heb altijd van de winter gehouden, van een echte winter dan. Dat die nu ook in Nederland is terwijl wij hier nu eindelijk in de winter zitten vind ik wel jammer. Die winter in Nederland had ik dan graag gehad als we weer terug zijn in Nederland, maar je kunt niet alles hebben en ik hoop dat jullie ervan genieten! Het jammere in Nederland is dat alles vaak gelijk ontregeld is. We zijn daar niet op ingesteld. Hier leeft men zijn hele leven al met een winter van december tot mei. Alles is erop gemaakt! En je hebt hier ook niet zo'n prutboel langs de weg. Ze gebruiken hier geen zout, is nutteloos bij deze temperaturen. Vandaag was het maar -7 en Rush hoefde geen jas aan. Vond ze wel lekker volgens mij. Van mij mag het trouwens wel weer eens een keertje sneeuwen, is al ruim een week geleden. Dan maar even een kwartiertje vegen bij de deuren, Clas doet de rest. Het sneeuwdek slinkt n.l. aanzienlijk door het koude weer dat we hadden. Dan vriest het gewoon droog, je ziet het gewoon minderen. De voorspellingen zijn niet zo dat we op korte termijn sneeuw van betekenis krijgen. Het zou wel ideaal zijn als we dat vlak voor 27 januari zouden hebben; geen sneeuw. Dan is alles goed berijdbaar en beloopbaar als de verhuiswagen komt. Maar voor die tijd krijgen we heus nog wel sneeuw................

1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo Gon.
ik heb genoten van je mooie fotos en verhalen.
vooral de foto van het onweer wat een pracht opname ik kan me voorstellen dat je het eng vond zou ik ook vinden,maar ik kan me ook voorstellen dat Peter er naar zat te kijken.
Rush heeft een chice jas.
tot het volgend bericht.
lieve groet aan lullie allebei.