Min födelsedagen idag

"Mijn verjaardag vandaag". Wat een mooi weer vandaag op mijn verjaardag! Het kan niet beter. Zonnig, graadje of 22 en helder. Gerechtigheid, ha, ha. Het is ook wel eens anders geweest op 28 juni met plensbuien. En dan ook nog zo'n leuk tochtje met bijzonder aardige mensen. Het zit eigenlijk zo:................ Al een poos willen we de buren trakteren. Dit omdat ze altijd voor ons klaar staan. Zo ook vorige week weer. We hebben een nieuwe zitmaaier gekocht. Peter had een deel van de tuin gedaan en was naar een ander deel gereden. Toen wilde de maaibalk, of hoe dat ding ook maar mag heten, niet meer zakken toen hij wilde maaien. "Åke, ben jij technisch?" Maar hoe we ook keken met z'n 3-en, we wisten geen oplossing. Wat deed Åke toen? Hij belde met de winkel waar we hem gekocht hadden, zei dat hij zijn auto met aanhanger zou halen, reed de maaier erop en ging met Peter 30 km. noordwaarts, nog voorbij Dorotea richting Åsele. Daar woont de monteur die in dienst is bij de winkel waar we de maaier kochten. De man was niet op zijn werk omdat hij aan zijn hand was geopereerd. Maar Åke had tegen hem gezegd dat hij met zijn ogen kon zien wat er mis was en dan de handen van Åke kon "gebruiken". Na een tijd kwamen ze terug en alles deed het weer. Åke uiteraard zijn benzine betaald. Peter had een paar weken geleden hun gras gemaaid toen ze nog niet hier waren, dus dat zal hij ook wel gewaardeerd hebben natuurlijk. Zo help je elkaar en zo zijn de mensen hier. En dat terwijl hij zelf ook aan het klussen was. Het was trouwens alleen maar een bout die te strak was aangedraaid. Waarom hij het eerst dan wel goed deed is mij een raadsel.

Eind vorige week werden we binnen gevraagd voor een kop koffie. We vroegen wat we al een poos van plan waren, n.l. of ze met ons uit eten wilden. Ook of ze Clas dan ook mee wilden vragen. Dat vonden ze erg leuk. We vroegen of ze een leuk idee hadden waar we zouden gaan eten. Tåsjöberget zei Wiveka meteen, daar is een adembenemend uitzicht volgens haar. Zij mochten een dag uitzoeken die ze schikte. Dat waren er niet zoveel bleek, alleen 27 of 28 juni. Na bellen met het restaurant en overleg tussen hen en Clas werd het 28 juni. Ons best, om het even. Ga dan niet zeggen dat ik jarig ben natuurlijk. Dan voelen ze zich misschien bezwaard, of voelen zich verplicht om iets te kopen. Ik vond het wel heel leuk om dit juist vandaag te doen. Gezellig en een beetje feestelijk! Hierboven op de foto een Zweedse kei met de hoogte en ook een geschilderde afbeelding van de "Styvmorsviol" (stiefmoedersviooltje) die hier veel voorkomt.

Uitzicht vanaf mijn stoel in het restaurant. Op de foto's komt het helemaal niet over hoe prachtig het is. Je kunt dat niet vastleggen. Je ziet de diepte niet, de hoogte niet. En het lijkt heiig, maar dat was het niet. We zagen de bergen in de verte met de sneeuw erop.

Jammer van de lantaarnpalen.



Het was niet erg druk, later kwamen er nog wel wat mensen.

Deze opgezette dieren komen hier echt voor. Wiveka zei wel hoe deze katachtige heet, maar dat ben ik alweer kwijt. De beer viel me mee qua grootte. Hij ziet er zo lief uit. De kat kijkt niet zo vriendelijk ha, ha. Enorm grove poten heeft die katachtige. Schitterend beest.

Het was erg gezellig en de rit was ook mooi. Wiveka was onze gids en stuurde ons op de terugweg via een ander weggetje bovenlangs. Prachtig, het is hier nu qua zomer op z'n mooist. Zoveel wilde bloemen, langs de wegen en ook hele velden. Ik ga denk ik nog even terug eerdaags om daar een paar foto's van te maken.

Nou en dan zal ik ook maar weer eens gaan nadenken voor een recept op Kokkerellen. Voor nu welterusten en tot gauw.