Het was prachtig weer vandaag!!! Hebben trouwens toch niet te klagen. Rustig weer, overwegend zonnig. Van de week wel een keer een beetje regen gehad. Morgen lijkt het ook te gaan regenen, dus wilden we vandaag genieten. Morgen willen we een plafond witten. Dat moet je natuurlijk doen als het regent, niet als het zulk mooi weer is. Maar goed vandaag zouden we dus op speurtocht gaan naar loppisar. We besloten dat te doen richting Dorotea en Vilhelmina (de v spreek je uit als een w). De gemeenten Dorotea en Vilhelmina (als ook Frederica) zijn vernoemd naar Frederica Dorothea Wilhelmina van Baden (1781-1826), gemalin van de Zweedse koning Gustaaf IV Adolf. Dorotea ligt ca. 40 km naar het noord-westen. Daarvandaan is het ongeveer nog zo'n stuk naar Vilhelmina, naar het noorden.We hebben niet één loppis gezien!!! Zo tegen onze verwachting. Vorige week zondag kwamen we hier aan. Onderweg hadden we veel loppisar gezien. Ook in het laatste stuk, dus vlak voor we hier aankwamen. Dat was dus zuidelijker. Noordelijker zijn ze er dus niet of niet meer (het vakantieseizoen loopt hier een beetje af). We hebben maar besloten volgende week zondag de andere kant op te gaan. Daarom hadden we nog geen spijt van onze tocht. Dorotea leek best gezellig. Even doorheen gereden. Daarna toch maar naar Vilhelmina. Gezellige plaats, met nog een oud centrum (zie 2e t/m 4e foto). Vilhelmina ligt nogal hoog en heeft daardoor een magnifiek uitzicht (echt adembenemend) op de Ångermanälven, de rivier die ook achter ons huis loopt. De rivier is toch zo breed dat je af en toe denkt dat het een meer is. Maar goed, wat ansichtkaarten gekocht (nog niet eerder aan gedacht, ook omdat we ze niet tegenkwamen). Er was ook een kleine tentoonstelling over de Samen (wat wij vroeger Lappen noemden. Ze willen geen Lappen genoemd worden, vinden dat zelfs beledigend). Er hielp een zeer vriendelijke vrouw. Ze vertelde me honderd uit over "The Wilderness Road" die we toch vooral moesten rijden. Deze gaat richting Noorse grens. Ze vertelde over alle interessante dingen die we tegen zouden komen en over het prachtige verre uitzicht over Noorwegen als we boven op een bepaalde berg zouden zijn. Ze gaf ons een kopie mee van de kaart die ze ervan had en omcirkelde in een boekje dat ze meegaf de bezienswaardigheden die dan de moeite waard zijn onderweg. Het klonk zeer verleidelijk, maar het zou nog zeker 100 km. zijn naar desbetreffende berg. Als je niet dezelfde weg terug zou willen, maar de rondrit zou doen, is dat bijelkaar wel zo'n 400 km. Nee, daar moet je echt de tijd voor nemen. Dat doen we dus nog wel eens, maar niet nu! Op de terugweg zijn we vlak voor Åsele nog even 8 km. van de hoofdweg afgegaan naar de Torvsjo Kvarnar (bovenste foto). Een industriële bezienswaardigheid uit een zeer ver verleden. Kon je zien hoe ze met (eenvoudige) waterkracht allerlei tevens zeer eenvoudige "machines" aandreven. Alles van hout en steen. Bijv. een steenvermaler, een eenvoudige smidse, een molen voor meel (niet aan een Nederlandse molen denken), een zaag. Buiten lekker nog koffie gedronken met appelcake en toen naar huis. De zon scheen weer lekker op het bankje achter de keuken. Daar gezeten tot een uur of acht en toen gegeten. Het was weer een mooie dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten