Zonnestraaltjes...

Wat een mooie week hebben we gehad. Dat doet je goed na de winter. 

Het was een week met enorm zonnig weer. Dag en nacht kraakhelder, dus overdag zonovergoten en een graad of 6 à 7 boven nul en door het heldere weer is het 's nachts wat onder nul. Gezond weer! Heel droog.

Het was een week waarin ik veel buiten was en erop uit ging met de honden. Vrijdag maakte ik veel foto's van Sim en plaats er twee...

"Nou kom op! Gooi die stok nog eens!"

"Ik heb grote oren, kijk maar!
Als je me beter wilt bekijken moet je op m'n foto klikken!"

Het was een week waarin Tineke contact opnam om ons uit te nodigen voor een etentje in hotel-restaurant Corner House (klik) in Junsele. Wat leuk, daar hebben we graag een ritje van een klein uur voor over! Het is een van de erg goede restaurants (er zijn er niet zo veel) in de wijde omgeving. Het was erg gezellig en lekker. Helaas geen foto's gemaakt, maar hieronder een idee.

Saloon corner in Corner House.

Het was een week waarin ik volkomen inspiratieloos toch zin had om eindelijk weer eens te gaan haken en nam een duik in de oude houten Zweedse emmer die ik kocht in een loppis en die ik gebruik waarvoor hij bedoeld is. Bovenin zit een ronde bak waarin allerlei kleine dingen als naalden, spelden, enz. bewaard kunnen worden (niet op de foto).

Geen kleuren naar m'n zin...

Jämtland, onze provincie. Qua oppervlakte ongeveer net zo groot als Nederland, maar i.p.v. bijna 17 miljoen inwoners heeft Jämtland er slechts 127.000!!! Hier koop je dus niet zomaar iets 'om de hoek'. Wel de dagelijkse boodschappen. We hebben ook een bouwmarktje, twee kappers, twee koffiecorners, een bank, twee benzinepompen, een ijzerzaakje, een autospuiterij, een grote autodealer 'Ivars Bil', een (slechte) pizzeria en een veredelde snackbar, een zaak vergelijkbaar met Expert, twee hotels en dan heb ik de belangrijkste wel gehad. Dat hebben we 'om de hoek'. Voor haakgaren en heel veel andere dingen rijd je zo 20, 50 of misschien wel 150 km. Je went er snel aan. Jämtland heeft een goed wegennet met weinig tot geen stoplichten, drempels en rotondes. Tachtig kilometer rijd je op een 80 kilometerweg dan ook werkelijk in nagenoeg een uur. Misschien is de uitgestrektheid zo ook beter te begrijpen en dat je soms twintig, dertig, veertig kilometer niets anders tegenkomt dan bos, bos, bos, afgewisseld door meren en stromen en dat het dan handig kan zijn als je zelf een band kunt verwisselen. 

Omdat ik toch wat wilde haken begon ik maar gewoon. Toch goed om het een beetje te blijven doen. Ik heb enkele vingers met artritis en je kunt maar beter proberen het een beetje soepel te houden door het te blijven doen. Ik bombardeerde m'n brouwsel tot pannenlap voor een vakantiehuisje. Er moet nog een lus aan en ik denk dat ik een stofje tegen de achterkant zet. Nu ga ik nog eenzelfde haken, want wat heb je nu aan één pannenlap?!

Later wist ik eindelijk wat ik wil gaan maken. Deze erg eenvoudige granny squares en het doel verklap ik nog niet. Nee, geen deken of sprei. 't Zal nog heel lang duren, vast pas na de volgende winter dat het klaar is. Ik ga deze kleuren garens toch maar in NL aanschaffen in het najaar. Of ik moet er in Strömsund of Sollefteå nog tegenaan lopen...

Via internet lijkt me niet handig. 

Vorig jaar om deze tijd, buiten op het bankje in de zon.

Tot die tijd kan ik mooi van een niet affo een affo maken. Vorige winter was ik daarmee bezig en ik hoefde er eigenlijk alleen nog maar kussentjes van de maken voor op de mooie oude blauwe Zweedse stoeltjes. Maar dat laatste was juist best nog lastig in de hoeken achter. Een is er nu af, nu de tweede nog. 

Ze komen dan in de altan te staan 's zomers in plaats van de blauwe tuinstoelen, die gaan dan naar buiten. Ik zal het wel laten zien als ze er staan.

Het was ook de week dat ik als een kind zo blij was met een doodgewoon chrysantje dat ik bij de supermarkt zag! De tulpen waren iel, duur en al praktisch open, maar dit plantje... 

Het komt, net als ik, oorspronkelijk uit Aalsmeer. Niet echt een voorjaarsplantje, maar als ik mijn neus erin stop wel jeugdsentiment, de bloemen- en plantenkassen van mijn ouders. Toch verse bloemetjes in huis :-). We hadden hier een bloemenzaak, tot voor heel kort zelfs. Ze verkocht ook mooie gordijnstoffen. De stoffen hier in huis komen bij haar vandaan. Daar stopte ze eerst mee. Mensen kopen het schijnbaar in de stad. Bloemstukken maakt ze nog op bestelling, maar verder is ze gestopt en er is nu een loppis bij. Heel jammer. Deze week gaan we naar Strömsund, daar is trouwens een mooie bloemenzaak en Dorotea heeft er ook een. Respectievelijk 50 en 20 km rijden. Maar dat is hier heel gewoon, net als in Amerika.

Tijdens een wandeling met Rushy kwam ik al veel grote zwerfkeien tegen die al veel sneeuw kwijt waren, ook deze mooie oude rottende boomstronk met zwam en een prachtig miniatuurtuintje. Dat is genieten, gelukmomentjes. Klik maar op de foto voor groter en beter beeld.

Ook zit het wiel weer onder m'n auto. Ik verheug me er al bijzonder op dat m'n wagen weer van stal kan en ik met Margit naar Strömsund ga. Dat heb ik haar beloofd en daar verheugt ook zij zich op. Eerst moet de sneeuw van de stoepen en zo, Margit loopt niet meer zo makkelijk. We gaan dan winkelen en ergens lunchen. Samen op stap, zonder de mannen.

De loppis is er even helemaal bij in geschoten. Het lijkt me handiger als ik het hier toch meld als ik weer spullen plaats. 

Een fijne week!

Gon