.JPG)
Jullie herinneren je vast nog dat ik begin september naar Borgafjäll ben geweest. Mocht je willen dan kun je dat HIER (klik) nog lezen en foto's kijken. Ik ga doorgaans alleen omdat ik ook ga om te wandelen en dat is natuurlijk niet geschikt voor Peter. Ik vind het totaal niet erg om alleen te gaan en te gaan en staan waar ik wil, altijd een hond mee, die schikt zich wel naar mij (zal wel moeten :-).
De laatste keer was niet echt ontspannend omdat de band rechtsvoor half leeg bleek te zijn toen ik eenmaal in Borga (zo noemt men het hier kortweg) was. Doorrijden naar Storjola moest ik tot mijn grote teleurstelling uit mijn hoofd zetten. Nergens vond ik een gelegenheid om lucht in de band te doen. Achteraf had ik toch nog een mooie wandeling rond Borgahällan, waar ik nog niet eerder zo dichtbij was geweest en kwam ik ook nog met de band thuis na 130 km niet echt lekker gezeten te hebben.
Eenmaal thuis de band toen met de compressor weer gevuld. Het duurde wel even eer hij weer half leeg stond, het gaat langzaam. Hij staat nu in de garage, 's winters rijden we niet met mijn Citroën maar met de auto van Peter. Die heeft vierwielaandrijving en dat is veiliger 's winters.
Peter had de laatste maanden nog wel eens de band bijgevuld en dus kan het zo niet langer. Vooral omdat ik 's zomers vaak alleen weg ben en omdat je hier heel vaak in the middle of nowhere rijdt.
Juist ook daarom besloot ik de band er nu zelf af te halen. Peter zou hem dan even wegbrengen om hem te laten maken. Het is lang geleden dat ik een band verwisselde en sowieso niet bij deze auto. Dus goed om alles even te doen en dat was geen verkeerd idee.
Wat een lullig krikje leverden ze bij deze auto! Maar goed, het werkt. En dan de sleutel... Ik heb er geen foto van gemaakt, maar het lijkt sprekend op die op de linker foto. Ik verwachtte en wilde een kruissleutel als op de rechter foto, beide foto's van internet. Valt me tegen van Citroën.
De bouten zijn bij het wisselen van winter- naar zomerbanden destijds in een garage vastgedraaid met zo'n ding op lucht. Moeilijk los te krijgen dus. Je hebt dan helemaal niets aan zo'n sleutel als op de linker foto, de sleutel die bij de auto hoort.
Maar gelukkig lag er een kruissleutel in de garage. Die gaat dus in mijn auto. Dan kan je met je linker voet op de sleutel gaan staan en hem met je rechter hand sturen en trekken. Ik geef toe, het viel niet mee. Je kunt nl. nauwelijks bukken want daar staat de auto en dus schoot de kramp in m'n schouder bij de derde bout, maar het trok gelukkig snel weg.
Band op het steekwagentje gezet en naar Peter z'n auto gereden. Klaar was Kees.
Hij zal al wel klaar zijn, moet nog even opgehaald worden en dan zet ik hem er weer op.
Heel lang geleden deed ik eens een cursus "Sleutelen aan je eigen auto" voor vrouwen. Een aantal zaterdagochtenden en ik wist alles van remvloeistof tot luchtfilters en weet ik wat. Natuurlijk ook banden verwisselen. Kruislings vastdraaien, dat was belangrijk. Nooit spijt gehad van deze eenvoudige basis cursus.
Dat was dus handig. Ik ben ook best wel handig, kan netjes schilderen, behangen, knutselen, haken, weet snel ergens iets op te vinden en zou me heel goed redden als ik alleen zou moeten wonen, al hoop ik dat natuurlijk niet. Maar ik kan ook zó onhandig zijn soms.
Zoals vandaag toen ik satésaus op wilde warmen.
De keuken is vrij lang met aan weerskanten een werkblad. Ertussen ongeveer twee meter vloer. Toen ik het pannetje van het linker werkblad op het rechter blad wilde zetten, gebeurde het. Het viel op de grond.
Ik heb een minuut lang met mijn handen in mijn haar gestaan tot er een hond kwam die wel wilde helpen en die ik toen maar even opgesloten heb. Ik had eigenlijk een foto moeten maken, maar het toestel lag niet in de buurt en ik kon niet weg, want ten eerste zat ik zelf onder, van schouders tot tenen. Maar ook de vloer, de kastjes, zelfs tussen de laden (de randjes), de keukenapparaten, de muur, de tegels.
Toen mijn kleren uitgedaan en schone aan. Snel in de wasmachine laten spoelen voor het er niet meer uit zou gaan (het is eruit). Daarna de vloer, anders kon ik immers niet lopen. En toen de rest.
We aten een uur later dan gepland.
Achteraf wel heel lachwekkend, maar op dat moment!
Doen jullie het ook (vraag voor de meisjes :-), zelf een band verwisselen als het moet?
En zijn jullie ook wel eens zo enorm onhandig?
Ik ben benieuwd...
Gon
12 opmerkingen:
Dear Gon!
You made me laugh with your story and the last picture! Too funny!!!
But don' t worry ....I make sometimes so silly things ...
It was not your day!
I hope you and Peter are well and I wish you a lovely rest of the week!
With love,
Geli
Een tijdje geleden zag ik nog wel een leuke blogpost over het verwisselen van winterbanden: http://www.dagreis.nl/2013/05/09/zomerbanden-2.
Hej Gonny,
Wat een zooi zal dat geweest zijn. Ik ben ook bekend met dat soort situatie waarbij ik dan eerst vijf minuten ontzet sta te kijken naar de troep en dan bedenk hoe ik dat op moet gaan ruimen. Dan ga ik pas handelen.
En ja,ik heb ook wel eens een band gewisseld, gelukkig niet onderweg maar thuis voor de deur. Langs de snelweg lijkt me namelijk een stressvolle bezigheid met al het langsrazende verkeer. Ook was ik degene die oliepeil controleerde en eventueel bijvulde, bandenspanning nakeek enz. wanneer we een lange rit gingen maken.
Verven, behangen, schilderen, zagen, boren,metselen, laminaat leggen, een lambrisering maken, plafond leggen en binnenwandjes zetten, ik heb het allemaal gedaan. Eerst doe ik een klus tientallen keren in mijn hoofd zodat ik foute werkwijze er uit haal voor ik echt aan de slag ga. Het gaat niet altijd perfect maar ik ben wel altijd heel tevreden dat ik het zelf heb gedaan. Kleine klusjes met elektriciteit kan ik ook nog wel maar helaas heb ik geen ervaring met loodgieterswerk en dat zou ik nu zo graag willen kunnen. Dan zou ik de badkamer eens aan kunnen pakken want betegelen heb ik ook wel eens gedaan.
Een paar huizen verbouwen levert je dus aardig wat kluservaring op, wat heel handig is als je alleen woont.
Misschien komt dat loodgieterswerk ook nog wel een keer ;)
Kram Els
Haha, Gonnie niet alleen onze namen lijken op elkaar. Ik ben in veel zaken best handig, (maar met de auto bemoei ik me niet), maar kleine klussen, schilderen enz. kan ik ook. Maar ik kan ook erg onhandig zijn, struikel over de meest minuscule richeltjes bijvoorbeeld.... Deze zomer had ik een vergelijkbaar drama als jij met de staé, alleen betrof het hier een blik tomatensoep. We waren net in Schotland in ons eerste vakantiehuisje aangekomen en moe van de reis hadden we zin in die soep. Er zat zo'n lipje aan om het blik te openen, erg handig. Maar dat brak af voor het blik open was. Dus op zoek naar een blikopener, die was er niet. Ik bedacht toen dat ik met de kurkentrekker, het enige scherpe voorwerk in de keukenla, wel gaatjes op een rij kon prikken om zo het blik ver genoeg open te krijgen om bij de fel begeerde soep te komen....dat leek te lukken en toen met een klap schoot de kurkentrekker onder mijn handen weg en tegelijk klapte het blik op de een of andere manier open. Alsof er een bom was afgegaan, de hele keuken en ik zaten onder de soep (en die ging niet meer uit mijn kleren). Ook leuk..voor het raam zat een luxaflex waar de soep afdroop....voor je die weer schoon hebt.............ook wij aten veel later, ieder maar een klein beetje soep, dus maar veel brood erbij.....
Haha, wat een bende zal je gehad hebben met die rondgespetterde saus!
Wel fijn dat je veel kan hoor Gon en een basiscursus voor de auto hebt gedaan.
Ik zou wel graag een keer een cursus klussen willen volgen,lijkt me echt leuk om veel dingen zelf te kunnen. Hier doet manlief dat soort klussen altijd, En mij dat leren is dan weer niet handig want dan wordt hij ongeduldig en ik in de stress..haha..
Ja ook ik kan heel onhandig zijn soms, al heb ik niet zo een voorbeeld.
O wat jammer dat je geen foto hebt van de satessaus bende! (Beetje leedvermaak.;-)
Tja waar moet je dan beginnen he?
Ik ben ook niet altijd handig, slasausfles schudden met de dop er los op??? Kun je je voorstellen wat dat voor bende geeft?
Doosjes (vol!) wattenstaafjes laten vallen in de kelder, ach zo zijn er wel meer dingen.
Banden verwisselen daar doe ik niet aan. Ik zeg wel eens tegen mijn dochters ik wil niet alles kunnen dan moet ik ook alles doen! Niet gemancipeert maar dat vind ik niet erg! ;-) XX Esther
Handig en onhandig ben ik. Ik heb wel eens een band verwisseld, daar bleken de bouten ook zo muur- en muurvast te zitten. Aan mijn oude auto durfde en kon ik meer te doen, maar met die nieuwe auto's is zelfs een lampje verwisselen een crime, omdat alles zo ingebouwd zit.
En ik heb een frituurpan met koude olie laten vallen in de trapkast. Wat een ravage en vettigheid. Overal zat de olie, tot het plafond toe. Gelukkig was de frituurpan al afgekoeld, maar wat een bende en wat was het lastig om de vettigheid schoon te maken. Vieze verpakkingen van voorraden meel en suiker enzo. De trapkast heeft nog heel lang naar frituur geroken :-)
Wat stoer!!! Banden verwisselen heb ik nog nooit gedaan, maar met andere din
gen kan ik me prima redden. Dingen laten vallen komt me wel bekend voor!!
Gelukkig heb je alles weer schoon!!
Groetjes
Wat schrok ik van je verhaal over de satésaus. Even dacht ik dat je iets heets over je heen had gekregen. Ik voelde weer helemaal die hete teil water over mij heen gaan... En ja, eigenlijk heb jij je antwoord al. Ik ben soms zooo onhandig. Laatst liet ik een potje vijgenjam uit mijn handen vallen. Ik dacht dat ik de meeste vlekken had weggewist. Hoor ik de volgende dag van Rosali. Mam, wat zit daar nou op de vitrage en raam? Je raadt het al... vijgenjam. Het potje was gevallen en toen was de jam dus de lucht in gevlogen, alle vliegende onderdelen had ik nooit verwacht. In slowmotion had dat er misschien best mooi uitgezien ;-) Marin zag de volgende dag zelfs een deuk in de bamboo vloer, oeps... Tja, ik ben soms erg onhandig...
En wat ben jij toch een handige meid. Je kan zoveel dingen, ik vindt je echt top. Een kanjer!
xxx
Silvia
Een slimme meid is op haar toekomst voorbereidt.
Dat doe je goed Gonny.
De oude Katrien 1.0 deed alles zelf. Ook de stoere dingen.
Heb mijn vrachtwagen rijbewijs met chauffeursdiploma zelfs gehaald toen ik 20 jaar was. Mondeling examen gedaan waarbij ik de werking van de dieselmotor moest uitleggen ;-)
Verven, behangen, tuin omspitten, keukenprinses zijn, alleen een kind opvoeden.
Waarom deed ik dat eigenlijk, voor de complimenten? "Goh wat goed dat je dat allemaal zelf doet ".
Of omdat ik dacht dat ik dat zelf het beste kon?
Omdat ik niet om hulp durfde te vragen?
In 2007 werd ik ziek, vijf jaar lang ziek geweest. De ziekte van Crohn. 36000 keer naar het toilet geweest met heftige diarree.
Leerde om hulp te vragen.
Leerde ruimte te geven aan anderen.
De dikke darm is verwijderd en ik ben weer 'beter'. De wijze les houd ik vast...ik hoef het niet alleen te doen.
@Katrien
Helaas moet ik juist veel dingen zelf doen Katrien, mijn man Peter loopt met een beenprothese, vaak met veel problemen en kan veel dingen daardoor niet. Een band verwisselen bijvoorbeeld niet. Vaak niet eens lopen. En het is heel handig een band te kunnen verwisselen in een gebied (provincie) zo groot als Nederland met 200.000 inwoners. Heel dun bevolkt en ellenlange stukken weg dat je geen sterveling tegenkomt. Daarom ben ik blij dat ik een band kan verwisselen.
Wij schuwen ook niet hier om hulp te vragen als het niet anders kan. We hebben bijvoorbeeld een geweldige buurman.
De ziekte van Crohn, ja, daar heb ik wel van gehoord en weet hoe ziek je dan bent. Niet zo maar even iets zeg, dat je dikke darm is verwijderd! In elk geval gaat het nu veel beter en daar ben ik blij om.
Je hebt gelijk.
Ik sprak vanuit mijzelf.
Jij bent partner van...degene die hulp nodig heeft....Jij moet sterk zijn.
Wel eens goed om dit te lezen.
Dankjewel voor deze eye-opener.
Een reactie posten