Wellicht weten sommigen van jullie nog dat ik vorig jaar in een gigantische onweersbui stond en dat ik niet meer weg kon komen met mijn auto omdat de computer van slag was. Ik stond toen vlakbij een mooi kerkje. Je kunt dat HIER (klik) nog lezen mocht je dat willen.
Nu wil het geval dat ik daar 's zomers met grote regelmaat kom, ongeveer een keer in de week à tien dagen, zo'n 120 km van huis. Altijd geniet ik dan van dit plaatje, het kerkje aan Helgumsjön.
Helgums kyrka, klik op de foto voor mooier en groter beeld |
Ik had wel eens gekeken of ik in de kerk kon komen, maar hij zat altijd op slot. Tot er in de tweede helft van deze zomer een bordje langs de weg stond dat de kerk die week elke middag te bezichtigen was. Daar liet ik geen gras over groeien en ben gelijk gegaan. Op dat moment was ik de enige en de twee heren die er zaten om iets over de kerk te vertellen overlaadden me met koffie en vooral met fika (voor degenen die dat niet weten, fika is van allerlei lekkers voor bij de koffie, een schaal vol verschillende heerlijkheden).
Wanneer je bij de kerk bent, ligt tussen de kerk en het meer (Helgumsjön) een begraafplaats, in tweeën gedeeld door een breed pad naar het water. Daar is een steiger, staan bankjes, ligt een kano en soms een kleine rondvaartboot die heeft aangelegd. Als je op de steiger staat zie je links een schiereiland in het midden van het meer, daar verzamelen altijd veel kraanvogels in het najaar, voor ze weer naar Afrika vliegen. Geweldig is dat!
Ik heb heel veel foto's van deze plek en deze kerk. Op deze blog komen ze niet erg uit, daarom zal ik ze op m'n fotoblog zetten. Geen tientallen, maar enkele om jullie een indruk te geven.
Dus wil je een kijkje nemen bij en in deze kerk, klik dan HIER!
Op Wikipedia vond ik nog wat wetenswaardigheden over de kerk.
Vanaf de late middeleeuwen stond hier al een kerk. De eerste kerk werd vervangen door deze stenen kerk die gebouwd werd van 1786 - 1790 door de aannemer Pål Pehrsson uit Stugun.
De preekstoel is gemaakt in 1806 door Nils Dahlqvist uit Nora. Het altaar stamt ook ongeveer uit deze tijd. Het doopvont uit 1940 is van licht zandsteen en getekend door Erik Fant.
Het schilderij achter het altaar is in 1815 geschilderd door Gustav Erik Hasselgren en gekocht van Sankt Jacobs kyrka (Sint Jacobskerk) in Stockholm in 1840 of 1841.
De opstelling van altaar en schilderij is van 1843.
Gon
12 opmerkingen:
Het is wel echt een prachtig kerkje!
Zaten de mannen in het kerkje er ook om wetenswaardigheden te vertellen?
Waanzinnig! Ik zie het beeld voor me. Jij komt aanlopen en de heren zijn blij dat ze eindelijk iets kunnen vertellen, maar niet voor ze je hebben overladen met door hun vrouwen gebakken lekkers. Wat is Zweden toch een bijzondere plek voor deze stukjes historie.
Kram, Anna Marie.
Dear Gon!
I missed so many post of you .....oh my Dear!!!!
You had the first snow, such a friendly visit, new light where you live and now such a beautiful history of the church.
You live on such a wonderful place ....
Enjoy it with Peter and your cute dogs!
Happy time my Dear!
With love,
Geli
Ja Sandra, er staat inderdaad dat ze er zaten om iets te vertellen en dat deden ze dan ook. Ik kreeg ook nog een heel mooi boekje mee met allerlei interessante wetenswaardigheden.
Ja, wat een prachtige kerkjes hebben ze hier hè? Wij hebben ook twee van die juweeltjes bij ons, een is roze. Als er dan sneeuw ligt, is het net een paleisje....
Ik heb even op je fotoblog gekeken, mooi! Dan voor de rondleiding. XX Esther
Hej Gon,
Ziet er erg mooi uit dat kerkje, zowel van binnen en van buiten. Leuk ook dat je zo hartelijk werd ontvangen met fika.
Groetjes, M&A
Raar dat de kerk elke keer dicht zat.
Het verbaasde mij ook zo Hans dat hij aldoor dicht was.
mooie blog! ik zag u blog via andere blogger...leuk om hier te lezen. Groetjes❤
Leuk dit bericht! Prachtige plek daar, wij hebben er ook nog aan het water gezeten. Groeten van ons.
Lieve Gon,
Ik zag de foto en ik herkende meteen waar het was!
Wat leuk dat je in de kerk bent geweest! En wat ziet het er anders uit, dan alle andere kerken waar ik ooit binnen ben geweest. En wat een gastvrijheid weer!
Je omschreef de omgeving zo duidelijk, dat ik ons daar weer zie lopen :-)
En wat was het toen koud...
xxx
Silvia
Een reactie posten