Hier zullen we weer een poos lekker warmte van hebben! |
Wanneer je nog nooit in een bos in Zweden hebt gelopen, in een bos zonder paden, in een bos in onze omgeving, heb je er misschien geen idee van dat er heel moeilijk te lopen valt. Onze hond vindt het niet leuk in zo'n bos, alleen op verharde paden.
Een bos hier is niet te vergelijken met een bos in Nederland. Ik weet niet echt hoe het in het zuiden van Zweden is, waarschijnlijk niet veel anders dan hier, maar hier is Zweden een grote berg zwerfkeien en anders niet. Grote keien, enorm grote keien, maar ook kleintjes. Op deze zwerfkeien ligt slechts een vrij dunne laag humus. Hierop groeien behalve de bomen voornamelijk mos, bosbessen (blåbär) en vossenbessen (lingon).
De bessenstruikjes zijn vrij hoog. De ondergrond is erg ongelijk, dat kun je je wel voorstellen. Dit weet onze buurman Clas en ook heeft hij zo'n goed voorstellings- vermogen dat hij weet dat Peter daar met zijn beenprothese niet kan lopen. Dat heeft hij goed gezien, het is echt niet mogelijk voor Peter om door zo'n bos te lopen en dus kan hij ook niet de bomen die tijdens de storm zijn geveld uit het bos halen.
Deze ondergrond in de bossen is ook een reden dat bomen gemakkelijker omvallen tijdens een storm, ze hebben minder houvast. Zo komt het ook dat er ook gewoon grote gezonde bomen omgaan.
Zelf hadden we zoiets van Oké, jammer dan, we zien het wel in het voorjaar. Komt tijd, komt raad.
Clas had zelf ook omgevallen bomen op zijn erf en in zijn deel van het bos. Een van de vrienden van Clas, Anders heet hij, kwam Clas helpen. Anders helpt Clas heel vaak.
Ze hebben vroeger ook samen gewerkt. Anders woont meer in het dorp, toevallig naast Margit, van de pepparkakor weet je wel.
En wat schetste onze verbazing... Clas en Anders waren op een gegeven moment in ons bos bezig de bomen eruit te halen! Takken eraf, boom in drieën of vieren, al naar gelang de lengte, en met de tractor het bos uit en netjes op een stapel aan de rand van erf en bos. Zelfs de takken hebben ze afgevoerd. Dat zijn nu echt momenten waar ik dan echt enigszins van kan volschieten. Dit is niet de eerste keer dat Clas zoiets doet. Als we hem dan bedanken en verwennen met iets lekkers (wat we ook doen als Clas niet iets speciaals voor ons gedaan heeft), is het antwoord dat het toch echt niets voorstelt, dat het geen moeite was. Geen moeite? Nou, het is pittig zwaar werk! Als je Clas dan zou zien, zijn voorkomen, zijn uitstraling, zijn gelaatsuitdrukking, zou je gelijk helemaal weg zijn van onze 74-jarige buurman!
Wat hebben wij het getroffen om naast deze bijzondere man te wonen!
Nog een paar bomen zullen er bij komen, ze zijn nog niet helemaal klaar. |
14 opmerkingen:
Gon, ik zit hier bijna met tranen in mijn ogen je verhaal te lezen! Wat een geweldige buurman hebben jullie getroffen, bijzondere man die Clas!
Heb je verhaal over de storm ook gelezen...oooh dat was heftig, blij dat jullie zelf geen schade hadden. En van deze mooie bomen kunnen jullie weer even je huis warm stoken!
Heel fijn weekend verder!
Groetjes Richt
Fantastische buurman! En de Zweedse bossen...zucht...het klinkt altijd zo lekker als je daar op loopt!
Clas en Anders maken klein Hoting groot. Geef ze maar een extra portie pepperkakor en de groeten uit het verre zuiden.
Clas, Een klein mannetje met een groot hart! Daar valt niet tegen op te bakken.
groetjes, Marlies en Arnoud.
Leuk! Zulke bossen hebben wij ook. En als er sneeuw ligt is het nog veel moeilijker om in het bos te lopen (heb ik de vorige winter gemerkt). Ik volg de paden van de reeën en elanden, dat is redelijk te doen!
Dear Gon!
You can be really glad to have such a friend like Clas ...
He has a big heart and he must be very strong to work so hard with 74 years ...
Really great and you have now a lot of wood!
Winter can come!
I love your photos on the header!
A little paradis with snow and ice and wonderful light!
I wish you a beautiful week Gon with Peter!
With love,
Geli
Mooi hout hebben jullie nu. Kunnen jullie weer even de kachel aan hebben de komende tijd.
Groetjes Marguerite
@Richt
Zoiets heeft Clas al diverse malen gedaan en altijd weer ben ik er erg geroerd door. Het is alweer bijna 3 jaar geleden dat ik bijv. dit schreef: http://lappland-aventyret.blogspot.se/2011/03/takdroppe.html
@Sandra, Geert, M&A, Madcap Willem, Geli en Marguerite
Bedankt voor jullie leuke en/of lieve reacties!
Thanks for your lovely comments!
Ik weet precies hoe ontroerend het voelt Gon. Wij hebben ook een paar van dergelijke buren!. Ik kan niet altijd goed uit de voeten. Als mijn man er een paar dagen weg is, dan is er altijd wel een buur die de helpende hand toesteekt. Is in de winter mijn auto al uitgegraven als ik gewapend met schuif en toebehoren kom om hem sneeuwvrij te maken. Of hoor ik ineens de snölslunga van een andere buurman, die mijn pad vrijhoudt, Halen ze zonder dat ik het hoef te vragen zomaar precies die ene boom weg (niet op ons land) die teveel schaduw geeft op mijn groentekweekbak. Komen ze met een mand paddenstoelen, omdat ik ze zelf niet kan plukken, belt er elke ochtend even iemand om te horen of ik heelhuids uit bed ben en ga zo maar door. Zoveel vriendelijkheid ontroert mij ook geweldig en als iedereen dat zou op kunnen brengen, wat zou de wereld en dan mooi uitzien. (en is het eigenlijk niet jammer dat we ook verbaasd zijn over zo veel vriendelijkheid)
Ik ben nu weer even in Nederland, maar ik kan niet wachten tot ik weer thuis ben.
Kram, Ria
Goeie vent hoor die Clas. Jullie buren band is uniek, dat hebben we gemerkt.
Heb je nog wel plek voor dit hout of laat je het voorlopig buiten liggen? Jullie hokken waren toch weer bijna vol?
Zulke buren zoeken wij ook. Hier komen ze alleen maar kijken of de schade wel groot genoeg is en genieten van andermans ellende. Ik heb hier ook heel wat bomen langs de weg gezien na de laatste storm, als luciferhoutjes, knapen van 25 cm dik of dikker. Plat gewaait of afgebroken op 3 meter boven de grond. En dan hebben we hier wel "echte" grond. Maar na zoveel regen is de grond ook niks meer waard.
We zijn blij dat alles goed gegaan is bij jullie en we vinden het geweldig dat jullie zulke goede buren hebben.
Groetjes Erik, Conny en Quintus en de beestenboel.
@HenricaMaria
Ja, geweldig hé Ria! Bij ons brengen ze wel geen paddenstoelen, maar afgelopen herfst kregen we heel veel ijsbakjes met lingon en aardbeien, ook krijgen we vaak vis (fjällfisk). Het is inderdaad jammer dat we hier verbaasd over zijn! Ontroerd zelfs!
Ik ga je komende week even mailen.
@AAStarink
Nou Astrid, we stoken nu al aardig en voor deze hoeveelheid is al weer een overdekt plekje hoor! Het blijft daar liggen tot het voorjaar. We gaan nu de boel niet optuigen voor dat beetje hout. Komende zomer zal het gekloofd in een houthok liggen. Het moet twee jaar drogen, je MOET wel voor drie jaar hout hebben liggen. Je kunt ook wel eens een jaartje ziek of zeer hebben, dat je geen voorraad aanlegt.
Die grote voorraad moet er zijn. Is bij de meeste Zweden hier zo.
@Erik
Ja, bomen lijken soms gezond en het is dan verbazingwekkend dat ze zo als luciferhoutjes afbreken. In dennen zit hier ook vaak veel oud en dood hout (takken), die vind je dan allemaal op je erf en zie je in de bossen natuurlijk helemaal. Een verjongingskuur voor de dennen denk ik dan maar :-).
Dat wat je over de begaanbaarheid van de bossen schrijft, herken ik goed. Hier in noord- en midden Värmland is het precies hetzelfde. Vreemd genoeg vindt onze hond dat juist prachtig. Ondanks haar leeftijd is ze er dol op om tussen alle rotsen, keien en gaten door haar weg te zoeken. We houden soms ons hart vast...
Wat je buren betreft. Super en wederom herkenbaar. Koester deze mensen!
@Ben
Wat onze hond betreft, ze is een oud bessie van bijna 15 jaar :-). Bovendien is ze een stuk kleiner dan jullie Jeanny, misschien scheelt dat. De gewrichten van haar voorpoten zijn ook niet best.
Ja, ik koester de mensen hier zeker!
Een reactie posten