Het was Hilde

Het was de storm Hilde die hier enorm huis gehouden heeft. Hilde begon zaterdag vroeg in de avond al vervelend te doen. We vertrouwden het allemaal niks en namen alvast wat voorzorgsmaatregelen. We zetten op belangrijke plaatsen kaarsen en/of waxinelichtjes neer, laadden de LED zaklamp (fantastisch ding!) helemaal vol, evenals de telefoons. Dit zou vast niet goed gaan en toen ik even buiten was met de hond werd ik al aardig benauwd van die enorm zwiepende grote dennenbomen. Wat een herrie maken ze dan ook. Voor ons huis staan berken waar ik niet bang voor ben, daar weer voor loopt een grusväg en dan krijg je een stukje met grote dennenbomen, die zijn van SCA. Heel hoog! Als er met de westerstorm zo'n joekel zou omgaan... ik probeerde in te schatten of die dan voor of over het huis zou vallen. Brrrrrrrrrrrrr.

Eenmaal thuis was het dan zo ver, ja hoor, de stroom viel uit. Gedoucht met het licht van de LED zaklamp die gelukkig een heel handige ophanghaak heeft. Daarna onrustig geslapen. Steeds als ik naar de wekkerradio keek was het beeldschermpje zwart, terwijl ik natuurlijk hoopte op die vier knipperende nullen!
Ondanks de harde storm en een buitentemperatuur van rond nul, was het rond 08.00 uur 's morgens nog ruim 19 graden in huis. De verwarming deed het natuurlijk niet vanaf het moment dat de stroom uitviel en de pompen niet meer draaiden. Om te zorgen dat het niet kouder zou worden en ook omdat we zin hadden in een lekker bakkie koffie, besloten we het aggregaat dan maar aan te zetten. Dus de Senseo mee naar de garage beneden :-))). Toen het water weer heet was en het in huis bijna 22 graden was, hebben we het aggregaat weer uitgezet, zo kon het er wel weer uren tegen.
Daarna het erf opgeruimd, we zijn wel een uur aan het takken ruimen geweest, heel wat kruiwagens vol. Poolshoogte genomen bij Clas en in ons bos. Bij Clas was een grote boom rakelings langs zijn gastenhuis gevallen. Ook nog andere bomen om. Bij ons zagen we hier vlak achter in het bos al zeven grote bomen om liggen. Nou ja, die zullen wel in de kachel belanden, ooit.

We besloten om tussen de middag maar iets warms te gaan eten in Dorotea. Koken gaat ook niet natuurlijk, we hebben nu eenmaal geen gas hier. Ik heb nog nooit zoveel omgevallen bomen gezien als in die rit van 20 km naar Dorotea. Wat een bende!
Op wel 20 plaatsen waren bomen over stroom- en telefoonkabels gevallen. Midden over de weg ook. Dat zal toch midden in de nacht zijn gebeurd. Je zult toch in volle vaart aan komen zetten! Je zag heel vaak bomen waarvan de onderkant aan de ene kant van de weg lag en de kruin aan de andere kant, de rest was er dan al tussenuit gezaagd.
We waren natuurlijk niet de enigen zonder stroom, 35.000 huishoudens in Jämtland en Västerbotten zaten zonder stroom.
Grote communicatieproblemen ook, zowel vaste telefonie als ook mobiele diensten, ik kon ook niet internetten, eerst ternauwernood, later helemaal niet meer. We wilden benzine tanken (jerrycans voor het aggregaat) bij een zelfbediening, maar pinnen ging niet, dus tanken ook niet. Bij het restaurant in Dorotea kon je ook niet pinnen, gelukkig hadden we genoeg cash. In Dorotea had men overigens wel stroom.
Wij hoopten weer stroom te hebben bij thuiskomst, maar nee, het werd avond.
Een etmaal zonder stroom, en dan hebben we nog geluk, want we zagen op het nieuws dat er wel gezinnen zullen zijn die pas maandag of dinsdag stroom hebben. Men werkt met man en macht! Gelukkig vriest het nog niet hard en is het rond nul. In elk geval is het aggregaat een gouden aankoop, waar we al een paar keer veel plezier van hadden!

Op het nieuws zagen we ook huizen waar een grote boom zo dwars doorheen gevallen was, dus we prijzen onszelf heel gelukkig en nemen ons petje af voor al die mensen die keihard werkten en nog werken aan onze stroomvoorziening en communicatiemiddelen!