De laatste tijd is het met regelmaat erg mooi weer geweest. Met Rush kon ik naar de bossen, het Drents-Friese Wold heet het hier, is erg mooi met heide, zandverstuivingen, bossen. Vandaag ontdekte ik bij Rush een teek, in ene zag ik hem daar zitten bij haar oor, zo groot dat hij inmiddels zichtbaar was door haar zwarte haar heen. Gelukkig is ze kortharig, zodat ik de volgezogen viezerik zag zitten. Eenmaal thuis heeft Peter hem eruit getrokken, heb ik hem met een postzegelloep bekeken (is die ook nog eens ergens goed voor) en vastgesteld dat alles eruit is, dus geen deel van de kop blijven zitten of zo. Lekker alcohol op het wondje gedaan. Rush is dan altijd zo enorm braaf, echt niet te geloven. Ze laat het allemaal gewoon toe. Bij de dierenarts is ze ook altijd zo makkelijk. Panisch ben ik voor teken en schrok me dus rot. Dit omdat onze vorige hond Cayan het van de dood heeft afgehaald een aantal jaren geleden. Door een teek had hij de ziekte van Lyme opgelopen. Cayan was langharig, we gaven hem altijd trouw druppels voor vlooien en teken, en hebben de teek nooit opgemerkt. Toen we met kerst op vakantie waren in Cap d’Agde (Zuid Frankrijk) werd Cayan lusteloos, wilde niet meer uit. Deed een plas tegen een boom en toen zag ik het, zijn plas was rood. Rode bloedlichaampjes dus die afgebroken worden door die ziekte. Direct naar de dierenarts. Die wist direct wat het was, ook omdat Lyme in de Méditerranée veel vaker voorkomt omdat er veel meer besmette teken zijn. Hij heeft hem een injectie gegeven, Cayan leek wel gedrogeerd. Wilde alleen maar in het donker liggen, kon geen licht verdragen in zijn verwijde pupillen. Hij at niet en we zijn wel 5 x teruggeweest bij de dierenarts die vertelde dat hij toch echt heel goede hoop had dat Cayan het zou overleven. Daar kreeg hij uiteindelijk ook gelijk in, maar het was echt kantje boord. Maar ik heb de laatste weken ook mooie beestjes gezien hoor. Ik heb nog nooit van mijn leven zoveel Citroenvlinders gezien als nu en hier in het Drents-Friese Wold! Ik hoop snel te komen met een blogverhaal over onze a.s. reis naar Zweden, want daar gaat deze weblog toch eigenlijk vooral over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten