Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





zondag 25 april 2010

De lift

Tja, en dan wonen we alweer ruim drie weken in Oosterwolde. In een flat dus en dat voor buitenmensen! Maar daar kom ik later nog wel op terug. Eerst eens over Rush en de flat of Rush en de lift. Eigenlijk maakt het Rush niet uit, al denk ik dat ze het in Zweden wel leuker vindt. Maar als ze maar heerlijk haar plekjes in huis heeft, haar natje en droogje krijgt, lekker tegen je aan kan liggen als je op de bank zit en vier keer per dag uitgelaten wordt is ze helemaal gelukkig. Uiteraard gebeurt dat allemaal, want we willen niets liever dan haar gelukkig zien natuurlijk. Daarom haal je haar ook uit het asiel. Er is wel iets dat ze niet erg begrijpt sinds we in de flat wonen…………….waarom moeten we in ’s hemelsnaam eerst in een hokje (lift) waar we alleen maar staan te wachten, gaan we er dan weer uit en dan pas naar buiten? Ze kijkt me soms aan zo van….: “Waar is deze onzin voor nodig, waarom gaan we niet gelijk rechtdoor naar buiten?!” Rush is ook heel erg fel op katten, ze haat ze, of misschien is het anders en is het een soort jachtinstinct, wie zal het zeggen. In Oudesluis had ze de kat “Rusty” van de buurman. Menig keer ging ze achter hem aan en de eerste twee keer kwam ze terug met haar staart laag en een kapotte bloedende neus. We dachten dat ze het wel af zou leren, maar de reflex om direct achter een kat aan te gaan bleef. Ook achter Rusty aan. Dan ging ze achter hem aan, was tot zeer dicht bij de blazende Rusty genaderd, dacht aan de scherpe nagels in haar neus en liep weer terug, gillend eigenlijk. Dan weer naar Rusty toe en dan weer terug, alsmaar gillend. Ze wilde zo graag aanvallen, maar durfde niet meer. Als je dan riep kwam ze gelijk naar huis. Laatst gingen we hier in Oosterwolde ’s avonds nog even een rondje doen. Toen we terugkwamen en eenmaal binnen waren, zag ze achterom kijkend door de twee paar dubbelde glazen schuifdeuren, buiten een kat staan. Hij keek naar binnen. Ze vloog op de deuren af, maar ik trok haar terug. De lift was inmiddels gearriveerd en we gingen naar (onze) 2e etage. Eenmaal op de 2e stapten we uit de lift. Direct vloog ze weer naar links, de richting waar zich op de begane grond de glazen deuren, met daarachter de kat, bevonden. Ja logisch, wat weet een dier nu van etages. Voor haar zien ze er hetzelfde uit. We gaan alleen maar even in een hokje……… Erg grappig was het wel.
Vooral haar blik toen daar geen kat was............