Rush zocht direkt dit plekje uit in het nieuwe huis!
Kitten bij Tomas
De kittens lagen eerst met z'n 3-en in hetbroodmandje waar later het brood in ging.
Gelukkig ben ik niet meer zo vies uitgevallen als vroeger.
De jachthond van Tomas met zijn lange oren.Op zijn linkeroor staat een S op zijn rechter een M.
Zou Tomas een bepaalde sexuele voorkeur hebben
of heet de hond zo? Heb het maar niet gevraagd,
ha, ha, ha!
Ontdekt dat we kunnen internetten in de bibliotheek, 2 km. verderop hier in Hoting. Je hoeft geen lid te zijn of te worden, willen er niets voor hebben, ook niet in een personeelspotje. Dus kan nu wel een paar keer per week email checken. Ga nu even het in Word geschreven bericht publiceren. Doe er ook een paar foto's bij, dat kan niet zo makkelijk in de bieb. Kan een half uur internetten per dag en dan heb ik daar allemaal geen tijd voor. We zijn nu even bij Tineke in Gafsele. Hier komt het bericht:
Zaterdag, 5 september 2009 ……. Gisteren nog even naar Gafsele. Eerst afgesproken met Tomas in Åsele bij de Konditorie. Het bleek al gauw dat ook hij de dongel niet aan de praat kreeg. Toen naar Gafsele, hij dacht dat we misschien online ons moesten aanmelden, maar ook dat was niet het geval. Afgesproken dat hij de dongel mee naar huis zou nemen, dan kon hij hem op zijn computer proberen. Als hij het daar wel zou doen zou het aan onze laptop liggen. Als hij het daar ook niet zou doen was de dongel niet goed. Nog snel even de vorige blogverhaaltjes gepubliceerd in Gafsele en toen naar Junsele. We hadden daar afgesproken met Rob, Christien en Pascal om te eten met z’n allen in The Corner House. En maar regenen gisteren, de heeeeeeeeeeele dag en avond. We waren erg laat in Junsele, maar Rob, Christien en Pascal hebben een hele tijd op ons gewacht. Dan na het eten nog tanken en even een bak koffie bij Rob & Christien in Hälla, dat is 50 km. van Junsele. Dan nog 100 km. naar huis in Hoting in het pikkedonker (geen lichtvervuiling hier, alleen maar duisternis) en stromende regen. Was niet zo prettig op een tweebaansweg. Gelukkig zijn net de winterstokken langs de wegen gestoken en die hebben een reflector. Ze staan aan weerskanten, dus er tussendoor rijden gewoon, ha, ha. In Västerbotten (waar Gafsele, Hälla en zo liggen) zijn de stokken rood en van hard plastic. In het midden een witte strook die reflecteert. In Jämtland, waar Hoting in ligt, zijn alle winterstokken langs de wegen, tonkinstokken (bamboe), die je in Nederland in de tuin gebruikt bij planten die je bijelkaar wilt binden. Ook een witte reflector in het midden. Vreemd gezicht die tonkinstokken. Waarom? Geen idee, milieu? Die dingen moeten toch van het andere einde van de wereld komen, dus brandstof, dus ik zie geen milieuvoordeel. Ik kan niet bedenken waarom. Ik vind ze overdag minder opvallen dan die rode, dat wel. Maar goed, gisteren om kwart over twaalf thuis, douchen en naar bed. Terwijl we in het restaurant zaten heeft Tomas gebeld, maar ik heb door het geroezemoes mijn telefoon in mijn tas niet gehoord, en toen ik het op de terugweg zag was het te laat om hem te bellen. Dus hem zelf gebeld vanmorgen om kwart over negen. De dongel doet het bij hem ook niet. Mee teruggaan was zijn advies en schadevergoeding vragen voor alle reiskosten en kosten voor hem en verlies van beltegoed (is waar je de dongel vooruit mee betaald voor een week). Wij naar hem toe vandaag, hij woont in Trehörningen (betekent letterlijk De Driehoek), 30 km van Åsele, 110 km. van hier. Was wel erg leuk daar bij hem (nog niet eerder geweest). Al zijn honden en katten. Gelijk werd de tafel gedekt met brood, koffie, thee, melk juice, beleg, eigengemaakte boter. En hij wilde niet al zijn tijd betaald hebben, dat vond hij sneu voor ons. Hij liet het aan ons over. Wel hij had 100 km. moeten rijden en was zeker 3 a 4 uur voor ons in touw geweest alles bij elkaar. Ik pakte 500 kronen uit mijn portemonnaie en wilde nog een briefje pakken, maar dat mocht niet. Eén briefje was zat zei hij. Nu komt hij morgen hierheen en wil naar de bus kijken. Maar hij heeft met de garage in Dorotea gesproken en is inmiddels toch wel bang dat het de hydraulische pomp zal zijn. Dus gevraagd of hij hier dan warm wil eten morgen tussen de middag. Ik heb bij hem thuis nog foto’s gemaakt, o.a. van één van zijn jachthonden en van de kittens die op tafel in het broodmandje lagen met z’n drieën. Hele mooie kittens. Zal eerdaags ook deze foto’s plaatsen. Toen we vanmiddag thuiskwamen van bezoek aan Tomas, stond er een vreemde auto langs ons pad. Kort daarop kwam er een mevrouw te voorschijn vanaf het meer gelopen. Ze stelde zich voor als Yvonne, de zuster van Bo, de vorige eigenaar. Zij is opgegroeid in dit huis, vond het erg dat het uit de familie is, maar wilde ontzettend graag kennis met ons maken. Ze is hier wel twee uur geweest. Ze woont met haar man en nog één zoon (twee zijn de deur al uit) in Östersund (150 km). Kwam ze speciaal op de bonnefooi vandaan gereden om kennis te maken. Ze had al een paar uur gewacht. Ze heeft nu de sleutels mee, zijn kijkt af en toen in dit huis ’s winters als we er niet zijn of alles nog goed gaat. Ik mocht haar vrij snel en dat was wederzijds. Ze is twee jaar ouder dan ik. Ze is sociaal werkster of zoiets in het ziekenhuis in Östersund. Voor depressieve mensen en zo. Ze vroeg of we voor vertrek nog een keer bij hen langskomen in Östersund. Zou leuk zijn, weet niet of het lukt, want zij gaat nog een weekje naar haar zoon in Uppsala en wij kunnen daarvoor ook niet alle dagen. Alleen donderdag, maar dan is Christien misschien ook bij ons en ik weet niet of die zo laat naar huis kan. Die vrouw is doordeweeks n.l. pas om 17.00 uur uit haar werk. Vanavond kwamen de buren Åke en Wiveka langs met een pot eigengemaakte jam van “Lingon” bessen. Je hebt bosbessen “Blåbär” en rode bessen “Lingon”. De planten zien er hetzelfde uit. De bosbessen zijn echter blauw en de Lingonbessen rood (als aalbessen, maar dan iets kleiner). Morgen gaan ze weer naar huis, vlakbij Stockholm. Wiveka is net zo oud als ik, haar man Åke is 68, maar dat zou je niet zeggen. Het huis hiernaast dat ze als vakantiewoning gebruiken is van haar ouders geweest, ze is er dus opgegroeid. Als ze ook niet meer hoeft te werken willen ze hier permanent gaan wonen. Åke adviseerde ons nog een kap op de schoorsteen te laten plaatsen. Bo stookte ’s winters veel hout en dat zal de komende tijd niet vaak gebeuren. De schoorsteen wordt nat van de regen en als het dan gaat vriezen, barst de hele boel omdat de zeiknatte stenen dan bevriezen. Hij heeft het n.l. zelf gehad en toen was het een dure kwestie om de schoorsteen te laten repareren. Voordeliger het voor te zijn met een kap, dus erg bedankt voor de tip. Het was ook erg gezellig dat ze hier even waren. We hebben hier in een week tig keer zoveel bezoek gehad van Zweedse mensen om ons heen, dan de 15 maanden in Gafsele. Terwijl we daar de buren toch uitgenodigd hadden en hier niet eens, alleen maar even ons voorgesteld.
Maar goed, het is alweer middernacht en morgen op tijd opstaan want Tomas komt. Maar hij komt pas om een uur of elf. Maar daarvoor komt nog Lena. Dat is een ex-schoonzuster van Yvonne en de 1e vrouw van Bo waarvan hij dus gescheiden is, hij leeft nu met de veel jongere Sandra, die zelf al drie kleine kinderen had/heeft. Yvonne had Lena gebeld en die wil ook kennis maken. Haar zoon wil misschien het gras wel maaien als wij er niet zijn. Maar nu nog niet, de jongen (Johan) heeft het er moeilijk mee dat het huis waar hij van het voorjaar nog bij zijn vader woonde, verkocht is en dat zijn vader ergens onder Stockholm woont. Hij heeft even tijd nodig zei zijn moeder, maar het idee is al zo aardig.
Zondag, 6 september 2009
Wat een lekker weer vandaag. Lekker weer koffie buiten. Tomas (net zo oud als Peter ongeveer) kwam ergens tussen elf en twaalf. Daarvoor was ik nog even naar de supermarkt geweest om wat lekkers bij de koffie te halen (is op zondag open van 09.00 – 17.00 u hier in Hoting), en nog wat andere boodschappen. Ik had zes lekkere dingen gekocht voor bij de koffie en daar heeft Tomas en binnen een kwartier drie van opgegeten. Dat die man niet dikker is. Hij had om 8 uur ontbeten en had alweer honger. We hadden hem aangeboden hier te eten tussen de middag, maar daar kon hij niet op wachten, eerst de zoetigheden. Toen zijn Peet en hij nog eens bij de bus gaan kijken. Tomas is n.l. erg technisch. Geen resultaat. Denkt ook wel aan de computer in de auto, electr. mankement. ’s Middags lekker buiten warm gegeten. Ik had rijst gekookt en er een lekker prutje bij gemaakt. Heel veel paprika’s, tomaat, spekjes, champignons, harde salami worst. Sla erbij. Was goed gelukt en alles was op. Hij heeft hier nog paardenraces (Derby) gekeken, want hij had gegokt en achteraf helaas niet gewonnen. Hij ging tegen zessen naar huis. Wil contact houden. Hij gaat ook onze auto (de Mercedes Vaneo die thuis staat en die met Kerst waarschijnlijk omhoog komt) voorzien van motorverwarming (noodzakelijk hier in de winter, vooral voor een diesel en dat is het) en de extra koplampen/verschijners. Is de helft goedkoper dan in de garage en we kunnen erop wachten. Voor de bus gaat hij kijken of hij een 2e hands computer kan vinden, we verwachten daar niet veel van. Anders gaat hij kijken of hij hem hier kan verkopen, heel of deels, bijv. motor of andere onderdelen.
Morgen naar Gafsele, naar Tineke en Wouter. Die zijn vandaag aangekomen in het huis. Morgen dingen omzetten, contracten tekenen en zo. Christien komt dan ook, die helpt ons erbij, zoals altijd eigenlijk. Ik geloof dat Tineke zich hier al in wil laten schrijven en een Zweeds persoonsnummer gaat aanvragen. Horen we morgen wel meer van. Dan kan ik daar ook deze laatste berichten publiceren. Ik heb geen idee of ik ook gelegenheid heb een paar foto’s erbij te zetten. Wil daar ook niet al te lang gaan zitten internetten. Naar Östersund gaan we pas donderdag of vrijdag. Dus dan pas op z’n vroegst een werkende dongel. Dan heb ik hooguit nog een weekje internet hier, want de 18e gaan we rijden. Åke kwam nogmaals gedag zeggen rond de middag. Ze zeiden gisteravond dat ze vroeg weg zouden gaan, maar wij vinden rond de middag niet vroeg. Het is altijd moeilijk om weg te gaan hier was zijn excuus, het lijkt wel of de aarde trekt om je hier te houden, ha, ha. Ik snap wel wat hij bedoelt. Ik kreeg van hem een brede elastische fluorescerende gele band met twee reflectorstrepen erop. Die moest ik voortaan ’s avonds om mijn middel doen als ik de hond ging uitlaten. Hij had me van de week in de schemer met Rush zien lopen en zei dat ik zo slecht zichtbaar ben. Tja, nou heel erg bedankt. Wat aardig! Heb hem vanavond gelijk omgedaan.
Zaterdag, 5 september 2009 ……. Gisteren nog even naar Gafsele. Eerst afgesproken met Tomas in Åsele bij de Konditorie. Het bleek al gauw dat ook hij de dongel niet aan de praat kreeg. Toen naar Gafsele, hij dacht dat we misschien online ons moesten aanmelden, maar ook dat was niet het geval. Afgesproken dat hij de dongel mee naar huis zou nemen, dan kon hij hem op zijn computer proberen. Als hij het daar wel zou doen zou het aan onze laptop liggen. Als hij het daar ook niet zou doen was de dongel niet goed. Nog snel even de vorige blogverhaaltjes gepubliceerd in Gafsele en toen naar Junsele. We hadden daar afgesproken met Rob, Christien en Pascal om te eten met z’n allen in The Corner House. En maar regenen gisteren, de heeeeeeeeeeele dag en avond. We waren erg laat in Junsele, maar Rob, Christien en Pascal hebben een hele tijd op ons gewacht. Dan na het eten nog tanken en even een bak koffie bij Rob & Christien in Hälla, dat is 50 km. van Junsele. Dan nog 100 km. naar huis in Hoting in het pikkedonker (geen lichtvervuiling hier, alleen maar duisternis) en stromende regen. Was niet zo prettig op een tweebaansweg. Gelukkig zijn net de winterstokken langs de wegen gestoken en die hebben een reflector. Ze staan aan weerskanten, dus er tussendoor rijden gewoon, ha, ha. In Västerbotten (waar Gafsele, Hälla en zo liggen) zijn de stokken rood en van hard plastic. In het midden een witte strook die reflecteert. In Jämtland, waar Hoting in ligt, zijn alle winterstokken langs de wegen, tonkinstokken (bamboe), die je in Nederland in de tuin gebruikt bij planten die je bijelkaar wilt binden. Ook een witte reflector in het midden. Vreemd gezicht die tonkinstokken. Waarom? Geen idee, milieu? Die dingen moeten toch van het andere einde van de wereld komen, dus brandstof, dus ik zie geen milieuvoordeel. Ik kan niet bedenken waarom. Ik vind ze overdag minder opvallen dan die rode, dat wel. Maar goed, gisteren om kwart over twaalf thuis, douchen en naar bed. Terwijl we in het restaurant zaten heeft Tomas gebeld, maar ik heb door het geroezemoes mijn telefoon in mijn tas niet gehoord, en toen ik het op de terugweg zag was het te laat om hem te bellen. Dus hem zelf gebeld vanmorgen om kwart over negen. De dongel doet het bij hem ook niet. Mee teruggaan was zijn advies en schadevergoeding vragen voor alle reiskosten en kosten voor hem en verlies van beltegoed (is waar je de dongel vooruit mee betaald voor een week). Wij naar hem toe vandaag, hij woont in Trehörningen (betekent letterlijk De Driehoek), 30 km van Åsele, 110 km. van hier. Was wel erg leuk daar bij hem (nog niet eerder geweest). Al zijn honden en katten. Gelijk werd de tafel gedekt met brood, koffie, thee, melk juice, beleg, eigengemaakte boter. En hij wilde niet al zijn tijd betaald hebben, dat vond hij sneu voor ons. Hij liet het aan ons over. Wel hij had 100 km. moeten rijden en was zeker 3 a 4 uur voor ons in touw geweest alles bij elkaar. Ik pakte 500 kronen uit mijn portemonnaie en wilde nog een briefje pakken, maar dat mocht niet. Eén briefje was zat zei hij. Nu komt hij morgen hierheen en wil naar de bus kijken. Maar hij heeft met de garage in Dorotea gesproken en is inmiddels toch wel bang dat het de hydraulische pomp zal zijn. Dus gevraagd of hij hier dan warm wil eten morgen tussen de middag. Ik heb bij hem thuis nog foto’s gemaakt, o.a. van één van zijn jachthonden en van de kittens die op tafel in het broodmandje lagen met z’n drieën. Hele mooie kittens. Zal eerdaags ook deze foto’s plaatsen. Toen we vanmiddag thuiskwamen van bezoek aan Tomas, stond er een vreemde auto langs ons pad. Kort daarop kwam er een mevrouw te voorschijn vanaf het meer gelopen. Ze stelde zich voor als Yvonne, de zuster van Bo, de vorige eigenaar. Zij is opgegroeid in dit huis, vond het erg dat het uit de familie is, maar wilde ontzettend graag kennis met ons maken. Ze is hier wel twee uur geweest. Ze woont met haar man en nog één zoon (twee zijn de deur al uit) in Östersund (150 km). Kwam ze speciaal op de bonnefooi vandaan gereden om kennis te maken. Ze had al een paar uur gewacht. Ze heeft nu de sleutels mee, zijn kijkt af en toen in dit huis ’s winters als we er niet zijn of alles nog goed gaat. Ik mocht haar vrij snel en dat was wederzijds. Ze is twee jaar ouder dan ik. Ze is sociaal werkster of zoiets in het ziekenhuis in Östersund. Voor depressieve mensen en zo. Ze vroeg of we voor vertrek nog een keer bij hen langskomen in Östersund. Zou leuk zijn, weet niet of het lukt, want zij gaat nog een weekje naar haar zoon in Uppsala en wij kunnen daarvoor ook niet alle dagen. Alleen donderdag, maar dan is Christien misschien ook bij ons en ik weet niet of die zo laat naar huis kan. Die vrouw is doordeweeks n.l. pas om 17.00 uur uit haar werk. Vanavond kwamen de buren Åke en Wiveka langs met een pot eigengemaakte jam van “Lingon” bessen. Je hebt bosbessen “Blåbär” en rode bessen “Lingon”. De planten zien er hetzelfde uit. De bosbessen zijn echter blauw en de Lingonbessen rood (als aalbessen, maar dan iets kleiner). Morgen gaan ze weer naar huis, vlakbij Stockholm. Wiveka is net zo oud als ik, haar man Åke is 68, maar dat zou je niet zeggen. Het huis hiernaast dat ze als vakantiewoning gebruiken is van haar ouders geweest, ze is er dus opgegroeid. Als ze ook niet meer hoeft te werken willen ze hier permanent gaan wonen. Åke adviseerde ons nog een kap op de schoorsteen te laten plaatsen. Bo stookte ’s winters veel hout en dat zal de komende tijd niet vaak gebeuren. De schoorsteen wordt nat van de regen en als het dan gaat vriezen, barst de hele boel omdat de zeiknatte stenen dan bevriezen. Hij heeft het n.l. zelf gehad en toen was het een dure kwestie om de schoorsteen te laten repareren. Voordeliger het voor te zijn met een kap, dus erg bedankt voor de tip. Het was ook erg gezellig dat ze hier even waren. We hebben hier in een week tig keer zoveel bezoek gehad van Zweedse mensen om ons heen, dan de 15 maanden in Gafsele. Terwijl we daar de buren toch uitgenodigd hadden en hier niet eens, alleen maar even ons voorgesteld.
Maar goed, het is alweer middernacht en morgen op tijd opstaan want Tomas komt. Maar hij komt pas om een uur of elf. Maar daarvoor komt nog Lena. Dat is een ex-schoonzuster van Yvonne en de 1e vrouw van Bo waarvan hij dus gescheiden is, hij leeft nu met de veel jongere Sandra, die zelf al drie kleine kinderen had/heeft. Yvonne had Lena gebeld en die wil ook kennis maken. Haar zoon wil misschien het gras wel maaien als wij er niet zijn. Maar nu nog niet, de jongen (Johan) heeft het er moeilijk mee dat het huis waar hij van het voorjaar nog bij zijn vader woonde, verkocht is en dat zijn vader ergens onder Stockholm woont. Hij heeft even tijd nodig zei zijn moeder, maar het idee is al zo aardig.
Zondag, 6 september 2009
Wat een lekker weer vandaag. Lekker weer koffie buiten. Tomas (net zo oud als Peter ongeveer) kwam ergens tussen elf en twaalf. Daarvoor was ik nog even naar de supermarkt geweest om wat lekkers bij de koffie te halen (is op zondag open van 09.00 – 17.00 u hier in Hoting), en nog wat andere boodschappen. Ik had zes lekkere dingen gekocht voor bij de koffie en daar heeft Tomas en binnen een kwartier drie van opgegeten. Dat die man niet dikker is. Hij had om 8 uur ontbeten en had alweer honger. We hadden hem aangeboden hier te eten tussen de middag, maar daar kon hij niet op wachten, eerst de zoetigheden. Toen zijn Peet en hij nog eens bij de bus gaan kijken. Tomas is n.l. erg technisch. Geen resultaat. Denkt ook wel aan de computer in de auto, electr. mankement. ’s Middags lekker buiten warm gegeten. Ik had rijst gekookt en er een lekker prutje bij gemaakt. Heel veel paprika’s, tomaat, spekjes, champignons, harde salami worst. Sla erbij. Was goed gelukt en alles was op. Hij heeft hier nog paardenraces (Derby) gekeken, want hij had gegokt en achteraf helaas niet gewonnen. Hij ging tegen zessen naar huis. Wil contact houden. Hij gaat ook onze auto (de Mercedes Vaneo die thuis staat en die met Kerst waarschijnlijk omhoog komt) voorzien van motorverwarming (noodzakelijk hier in de winter, vooral voor een diesel en dat is het) en de extra koplampen/verschijners. Is de helft goedkoper dan in de garage en we kunnen erop wachten. Voor de bus gaat hij kijken of hij een 2e hands computer kan vinden, we verwachten daar niet veel van. Anders gaat hij kijken of hij hem hier kan verkopen, heel of deels, bijv. motor of andere onderdelen.
Morgen naar Gafsele, naar Tineke en Wouter. Die zijn vandaag aangekomen in het huis. Morgen dingen omzetten, contracten tekenen en zo. Christien komt dan ook, die helpt ons erbij, zoals altijd eigenlijk. Ik geloof dat Tineke zich hier al in wil laten schrijven en een Zweeds persoonsnummer gaat aanvragen. Horen we morgen wel meer van. Dan kan ik daar ook deze laatste berichten publiceren. Ik heb geen idee of ik ook gelegenheid heb een paar foto’s erbij te zetten. Wil daar ook niet al te lang gaan zitten internetten. Naar Östersund gaan we pas donderdag of vrijdag. Dus dan pas op z’n vroegst een werkende dongel. Dan heb ik hooguit nog een weekje internet hier, want de 18e gaan we rijden. Åke kwam nogmaals gedag zeggen rond de middag. Ze zeiden gisteravond dat ze vroeg weg zouden gaan, maar wij vinden rond de middag niet vroeg. Het is altijd moeilijk om weg te gaan hier was zijn excuus, het lijkt wel of de aarde trekt om je hier te houden, ha, ha. Ik snap wel wat hij bedoelt. Ik kreeg van hem een brede elastische fluorescerende gele band met twee reflectorstrepen erop. Die moest ik voortaan ’s avonds om mijn middel doen als ik de hond ging uitlaten. Hij had me van de week in de schemer met Rush zien lopen en zei dat ik zo slecht zichtbaar ben. Tja, nou heel erg bedankt. Wat aardig! Heb hem vanavond gelijk omgedaan.
1 opmerking:
Haha cool die hond. Ik denk de voorkeur...
Gr Tineke
Een reactie posten