OCH..............GOTT NYTT ÅR !!!

EN..............GELUKKIG NIEUWJAAR !!!

M'n wens voor 't nieuwe jaar.....

veel lieve, kleine zaken

'k negeer ze niet, vergaar ze maar

zodat ze samen 't grootste maken !!!

GOD JUL

GOD JUL

Iedereen een gezellige kersttijd !!!

Peter & Gon

Kaart van Sten & Mirja

Erg leuk om een kaart van Sten en Mirja te krijgen. Ik schreef altijd Stan, op z'n Engels, maar het moet dus met een e blijkt nu, dus Sten! Maar goed enorm leuk vind ik het die kaart en leve de postcode! Ik weet niet of de kaart anders aangekomen zou zijn.

Ik hoop dat het een goeie kerst wordt, want mijn vader ligt sinds gisteravond in het ziekenhuis. Eerst in de VU aan de monitor ivm heftige hartritmestoornissen, vandaag overgebracht naar het Spaarne in Hoofddorp. Ze missen een stuk long op de foto's. Wellicht ingeklapt. Morgen gaan ze naar binnen met een camera. Ziet hij erg tegenop. Hij is al zo benauwd van die CODP (longemfyceem). Ik hoop dat ze hem een roesje geven. Ben wel uit mijn doen hierdoor.

Over de kersttijd in Zweden

Zweedse kinderen wachten ongeduldig op "Jultomten" (de kerstman). Dat is een kabouter wiens slede getrokken wordt door de "Julbocker", dat zijn de geiten van Thor. Hij is in rood gekleed en draagt een dikke zak op zijn rug.

De kerstviering in Zweden begint met de Adventsperiode. Op de eerste Advent verschijnt overal raamverlichting, adventsterren en men hangt “julbonader” op, dit zijn een soort posters of geborduurde wandkleden met winter-/kerstafbeeldingen. Er worden kerstgordijnen opgehangen. Hyacinten, amaryllissen, kerststerren en tulpen prijken in alle huizen. Op de buitendeur hangt men sparrentakken op. Velen zetten een “advents-låda” op tafel. Dit is een bakje met 4 kaarsen op een rij en vaak versierd met lingon-takjes en/of rendierenmos. Buiten wordt een kerstboom gezet met lampjes en een of meerdere “julkärver” (een bos haver) voor de vogels. Op de TV wordt “julkalender” uitgezonden, een soort sinterklaasjournaal voor de advent. De winkels hebben “julskyltning”. Alle winkels brengen voor deze dag de etalages in kerststemming en zijn open met feestelijkheden. Vaak is er markt of braderie. Hier kun je veel kerstspullen kopen zoals zalm, geitenkaas, tunnbröd, pepparkakor, kunstnijverheid. Op de markt staan niet alleen marktkooplui, maar ook schoolklassen, sportclubs, scouts enz. Deze hebben vaak de loterijtjes, koffieservering etc. in de hand. Op deze feestelijkheden loopt vaak een “tomte” (kerstman) rond. Ook komt er vaak een Lucia-optocht langs.

Men begint met het grote kerstbakken. Er moeten verschillende soorten brood gebakken worden in kunstige vormen, hårdbröd en tunnbröd. Verder minstens 7 verschillende soorten kleine koekjes, kleine broodjes en bolletjes en dan nog allerlei snoep en suikergoed. Vooral het bakken is nog altijd een must om zelf te doen. Men trekt ook eigen kaarsen. Ook dikke grote die dan de hele kerstnacht kunnen branden. Men dacht vroeger dat op deze manier het huis beschermd zou worden tegen het kwade. Het huis wordt versierd met beeldjes van Lucia en Tomtes. Na Lucia komen ook de kerststalletjes te voorschijn. Deze zijn vooral de laatste jaren weer in opkomst en er wordt weer meer aandacht besteed aan de geboorte van het kindje Jezus. De dag voor kerstavond wordt vaak betiteld als “lille julafton” of “Doppardag”. Dit laatste omdat men ’s avonds brood in de bouillon doopt die is overgebleven van het koken van de ham. Deze dag begint met het eten van “tomtegröt” (rijstepap). Daarna wordt de ham gekookt, de kerstboom binnen gezet en versierd met o.a. Zweedse vlaggetjes, lampjes, glitter, kerstballen en “smällkarameller”. Vaak staat er een “julbock” (kerstbok) onder de boom. Deze is gemaakt van stro. Vroeger werd er ook gestrooid met stro of fijn gehakte sparrentakken, maar dit is verboden door de brandweer aan het eind van de 18 de eeuw. Buiten zetten ze marchaller (kaarsen in blik) neer en daarna is het tijd om met het hele gezin naar Donald Duck in Kerstsfeer te kijken. Dit is al zo sinds de TV begon uit te zenden.
En dan ……….komt JULTOMTEN met de cadeautjes. Op de cadeautjes staat een rijmpje dat op de inhoud slaat. Ook staat er op elk cadeautje van wie je het krijgt. Tegenwoordig ziet de jultomte er uit als santa claus, maar vroeger was hij meer in grauwe kleuren gekleed en werd gårdstomte (boerderij /huis kabouter) genoemd. Dit omdat hij het hele jaar door op de boerderij lette. Hij zorgde voor de beesten dat ze gezond waren, dat er water in de bron was en dat het huis niet in de brand ging.
Met kerst was het belangrijk om een schaal met rijstepap buiten te zetten, zodat hij in een goed humeur was. De pap was bedoeld als een soort loon voor het afgelopen jaar. Als er geen pap was of het niet goed was, dan kon hij erg boos worden en verhuisde hij of maakte de beesten ziek en bluste geen kleine beginnende brandjes meer.
Nadat jultomten weer gaat en de cadeautjes uitgepakt zijn, wordt er rond de kerstboom gedanst en gezongen. Hierna is het tijd voor ”julbordet”. Dit is een soort lopend buffet. Hierop staan o.a. kleine gehaktballetjes, worstjes in allerlei soorten en maten, ham, stokvis, zalm, verschillende soorten haring, geiten- en koeienkaas, messe, de verschillende soorten brood, kaaskoek, pank /rörost, varkenshoofd, varkenspootjes, kalfszult, rode bietensalade, rode kool, gekookte boerenkool en nog veel meer. Als drinken is er julmust (lijkt op cola maar is zoeter en schuimt meer), kerstbier en sprit (sterke drank). Op kerstochtend staat een deel vroeg op om naar de “julotta” te gaan, een dienst met veel kaarslicht en veel zang. Eerste kerstdag doet men het rustig aan en gaat nog langs bij familie of vrienden. Tweede kerstdag is weer een gewone dag , de grote winkels gaan weer open en je kunt je cadeautjes ruilen. Op 13 januari is het Tjugonde Knut. Dan is het kerstfeest slut (over). De kerstboom gaat naar buiten. Ook dan komt de kerstman nog eens langs met wat snoep en/of een klein cadeautje.

Byte av elmätare

"Byte av elmätare", dit was het onderwerp van een brief die we onlangs van E-ON kregen. Het betekent: "Vervangen van de electriciteitsmeter". Iedereen krijgt een nieuwe, een die op afstand afgelezen kan worden. Er stond ook in dat we binnenkort benaderd zouden worden door een installatiebureau om hiervoor een afspraak te maken. Jeetje, hoe moet dat nu weer. Kijk, de aangifte voor de onroerengoedbelasting kon ik nog wel van hier uit zelf doen, maar hiervoor kan je natuurlijk niet even op en neer. Dan is daar weer Christien!!! Misschien willen jullie wel eens een "gezicht" bij de naam Christien, wel Christien staat hier dus bovenaan en op de foto eronder links. Wat ben ik haar dankbaar dat ze zich toen kwam voorstellen. Zij zag natuurlijk wel in dat het handig is als je daar iemand kent wanneer je ergens hulp bij nodig hebt. Niet alles is vanuit Nederland te regelen. Dus de brief gescand en naar Christien gemaild. Dan heeft ze alle benodigde gegevens, zoals klantnummer, meternummer e.d. Ze mailde terug dat ze dan alle meters tegelijk zou regelen. Die van hunzelf, die van ons en van nog meer Hollanders die een huis in de omgeving hebben. Ze heeft het er weer druk mee gehad. Vorige week mailde ze dat de meter was vervangen. Dat ze door 30 cm. sneeuw naar de voordeur moesten. Gelukkig niet ver van de weg. Bij een ander huis waar ze de sleutel van heeft moesten ze wel 250 meter "waden" door de sneeuw. In huis was als prima in orde. Het was er -5 graden. In de badkamer was het boven nul. Ze heeft de timers van de lampen weer gelijk gezet. Ze gaat er ook nog een kerstverlichting in het raam zetten (zo'n trapje). Dus kortom............als we Christien toch niet hadden met z'n allen! En haar blog is ook weer zo leuk om te lezen (adres bericht 5 juli).

Rushy

En dan hebben we Rushy alweer 3 maanden en wel op Sinterklaas zijn verjaardag! We hebben haar 5 september uit het asiel gehaald ....... dus! Het is een enorm lieve, nogal onzekere hond. Ze was eerst alleen op mij, maar gelukkig is ze in de loop van een maand of twee ook gek op Peter geworden! Dat kun je hierboven ook wel zien. Ze is meer op vrouwen dan op mannen, dat zeiden ze al in het asiel. Als we met z'n 3-en zijn is het een perfecte lieve gemakkelijke hond. Daarbuiten heeft ze wel wat lastige trekjes.

Bang van grote honden. Ze was ook bang van landbouwwerktuigen. Wat dat betreft viel ze natuurlijk met haar neus in de boter, in het najaar, de oogsttijd. Dan rijden die voertuigen af en aan. Ze kromp dan helemaal in elkaar als er zo'n ding voorbij reed als ik haar uitliet. Ik heb constant net gedaan of ik gek was, dus niet troosten, maar gewoon doorlopen. Laten zien dat ik er niet bang voor ben. En warempel, dat heeft goed geholpen. Het doet haar nu niet veel meer.

Dan had (heeft) ze nog het schoenen- en broekspijpen bijten. Dat doet ze niet naar ons, maar naar iedereen die hier nog niet meer dan een keer of drie is geweest. Heel vervelend. Een beetje angstbijten, niet vals. Een halsband gekocht met een kokertje eraan die pufjes geeft als je op een knopje op de afstandsbediening drukt. Nog te volgen? Dus als we weten dat er iemand komt, dan ruim van te voren de halsband om en afstandsbediening in je broekzak. Zodra ze wil gaan bijten op het knopje drukken. Ze krijgt een pufje in haar gezicht. Daar schrikt ze een beetje van en is dus afgeleid van hetgeen ze van plan was te gaan doen. Dit helpt zo goed dat het nu vaak al voldoende is als ze desbetreffende halsband met kokertje om heeft. Dan gaat ze afwachtend naast me staan als er iemand binnenkomt. Soms moet ik nog ingrijpen. Ik hoop dat het op de lange duur niet meer nodig zal zijn. Maar ondanks dit zijn we stapel op haar en deze dame gaat dus noooooooiiiiiiiiiiiiiiit meer terug naar het asiel. Toen we haar pas hadden zijn we gelijk naar de dierenarts gegaan voor een rabiës-inenting. Ze moet antistoffen opbouwen, anders mag ze niet mee naar Zweden. Als het goed is heeft ze genoeg antistoffen opgebouwd in februari. Dan moeten we terugkomen en dan neemt de dierenarts bloed af voor de bloedtest. Deze wordt in België gedaan. Hopelijk gaat het vlot, want waarschijnlijk gaan we al ergens in de 2e helft van april. Zal wel weer even wennen zijn voor tante Rushy. Ik heb trouwens nog nooit zo'n gemakkelijke hond meegemaakt bij de dierenarts. Het doet haar totaal niks. Dat is hartstikke fijn! Had vroeger Spetter, die moest je van te voren een pilletje geven, die was precies tegenovergesteld bij een bezoek aan de dierenarts, maar ook zo lief, was stapel op hem!

Diepvriesbed

Gek idee eigenlijk, dat ons huis daar nu in de diepvries staat. Afgelopen week vroor het 's nachts een keer rond de twintig graden. Aangezien we het hele huis koud hebben gegooid op de badkamer na, moet alles bevroren zijn. Gek idee moet ik zeggen. Dus ook bijv. de theezakjes in de keuken. Zou dat dan nog smaken? De badkamer is ook wel afgetapt, maar de loodgieter zei dat we de electrische radiator daar het beste op de laagste stand aan konden laten. Geen idee of het dan vorstvrij blijft. Het nut zag ik niet helemaal. Hooguit voor het water dat nog onderin de toiletpot staat. Daar heeft hij wel antivries in gedaan, maar dat is de enige reden die ik kan bedenken. Maar in Zweden is de lucht erg droog. Dat merkte ik ook erg mijn huid. Het huis is ook droog, dus bang voor muffe dingen achteraf ben ik niet.

Christien heeft trouwens weer mooie foto's op haar weblog geplaatst. De moeite waard op te kijken. Haar blogadres staat in het archief bij 5 juli.

Vitterhuset

Over 'Vitterhuset' had ik ook nog niet geschreven. Het stond aangegeven langs de weg tussen Åsele en Gafsele. We waren er al zo vaak langsgereden dat we op een keer besloten toch maar eens van de weg af te gaan en te zien wat dat 'Vitterhuset' nu toch eigenlijk is. Op een gegeven moment hield de smalle zijweg op bij een meer en liep dus eigenlijk dood. Prachtig uitzicht trouwens!!!
Jammer, je moet nu te voet verder. Op zich helemaal niet erg, maar voor Peter is het niet begaanbaar en ik moet dus alleen. Foto's nemen dus, want dan kan hij het ook zien. Het was nog een aardige tippel. Allereerst kwam ik de spookachtige dames tegen! Ha, ha, wel leuk.

Aangekomen bij de bezienswaardigheid blijken het gigantische keien te zijn die zo liggen, dat het een afdak is. Volgens de Zweedse sage leven daar dus een soort van spoken.
Het was in het echt trouwens wel indrukwekkend hoor die enorme steenmassa's.
De laatste foto is genomen vanaf 'Vitterhuset' naar de plaats waar Peter (aan de overkant) met de auto stond (bij dat roodachtige gebouwtje).

Gon

De eerste sneeuw in Gafsele en nog even over de windmolens

De eerste sneeuw is gevallen in Gafsele, dus vandaag op 29 oktober. De eerste sneeuw is vroeg dit jaar, maar ik zag het duidelijk op de webcams van Åsele (ik kijk iedere dag). Zag gisteren ook al op de neerslagverwachting van Meteox.nl. dat het eraan zat te komen. Ook in Duitsland, Zwitserland zou wat sneeuw vallen. Maar goh, zou er best wel even willen zijn bij ons huis. Eens kijken hoe alles er uitziet onder dat dunne witte dekentje. Sprookjesachtig. Kakelugn aanmaken, kaarsjes, wijntje. Wat zien we hier nu nog sneeuw??!! Afgelopen winter wist Nederland niet hoe snel ze veel foto's moesten schieten toen 's morgens alles een keer wit was van de bevroren rijp.
Bovenstaande foto is toen door mij genomen. Achter de schuren achter ons huis ligt een terras, met gras, riet en water. Daar is de foto genomen. In Gafsele heb ik zelf nog geen foto's in de sneeuw kunnen maken, de foto bovenaan deze site is nog van de makelaar vorig jaar maart. Maar goed, twee maanden geleden zat ik daar in Gafsele nog heerlijk in het zonnetje achter de keuken in een T-shirt buiten, nu dus sneeuw. In Luleå, dat 500 km hogerop ligt, ligt volgens mij nog geen sneeuw.
Ik las op de weblog van Christien trouwens dat ze nog steeds dagelijks langsrijden met windmolenonderdelen (zie in mijn blogarchief 15 aug.). Dat moet me dan wel een windmolenpark worden zeg!
Christien schreef: "Er is nl. een groot windmolenpark in opbouw dat ergens in Dorotea op de fjällen gebouwd gaat worden. Volgens mij bij Borgafjället in de buurt en wel heel wat windmolens die daar gebouwd gaan worden. Heb geen idee hoeveel precies, maar heel wat te zien na het transport dat er voorbij komt hier bij ons. De molens worden gebouwd in Denemarken en gaan dan via zeetransport naar Örnskoldsvik toe. Daar is nl. een diepe zeehaven, zodat de diepe schepen met hun zware lasten daar kunnen binnen varen. Daar worden dan de grote stukken op extra zware en brede vrachtwagens gelast die dan met speciale begeleidauto's naar boven komen om hier dan in de fjällen opgezet te worden. (meer dan 60 ton per auto is niets). Alle wielen van de grote vrachtauto's zijn apart te sturen zodat ze op die manier toch een bocht op een min of meer normale manier kunnen maken. Het zijn iedere keer 2 verschillende transporten voor 1 windmolen, t.w. het onderstuk en boven de motor/stuurhuis gedeelte. Dat is het eerste transport van 2 vrachtauto's. De andere is dan met 3 auto's, daar zijn dan de 3 wieken op geplaatst. Elke transport dan met 4 begeleidingsauto's voor het afsperren en vrij maken van de wegen. Oh trouwens al die chauffeurs zijn speciale mensen uit Denemarken die ook bij de opbouw van de windmolens aanwezig zijn. Dus monteurs ter plaatse. Die doen dus alles zelf daar, incl. transport van die grote 16 wielers........Petje af hoor!"

Het beloofde verhaal van Peter

In mijn bericht van 3 september beloofde ik dat Peter een verhaaltje zou schrijven over een deel van de terugreis. Het heeft langer geduurd dan toen beloofd door allerlei drukte, maar hier is het dan:

Het afsluitende verhaal van Captain Woodleg...

Tijdens de tweede reisdag die ons langs de Oostzee kust deed gaan, kreeg ik heimwee naar een paar havensteden; Kalmar en Sölvesborg.

Kalmar is een haven die we vroeger zo'n 5 keer per jaar aandeden om hout te laden, iets anders had men er toen niet. Nu, 15 jaar later, liggen er twee schepen met een vlag op het achterschip met een zon erin, de een lag hout te laden, de andere oud ijzer. Om en op de oude haven had men de gebouwen keurig in oude staat teruggebracht met een goed uitziende jachthaven met clubhuis en barretjes. Uiteraard heeft men nu ook een verkeerspost om het scheepvaartverkeer door de 'Kalmarsund' te begeleiden, wat natuurlijk nodig is met al de huidige elektronica aan boord. Destijds was er geen verkeerspost, wij deden het gewoon zonder. Al met al was het niet meer de haven van toen.

Daarna naar Sölvesborg. Dit was mijn eerste Zweedse haven in 1966, lichtmatroos 16 jaar, de wereld ligt nog voor je open en je hebt nog twee sterke zeebenen. Erna ben ik ook nooit meer in deze havenplaats geweest. Het zag er nu ook niet meer naar uit dat er nog een koopvaardijschip afmeert. Het was wel leuk dat er nu aan de kade parkeerplaatsen zijn voor gehandicapten (zeelieden?) en dat er een kraai rondscharrelt met anderhalve poot, zodat de lichtmatroos van toen deze kraai kon voeren met vis die gebakken werd op een oude vissersboot. In de haven lag wel een oude sleepboot. Als zij te koop komt, zal deze oude kapitein haar kopen en er mee naar Harnösand varen, wat dan zijn laatste zeereis zal zijn.

De foto's:

1. Kalmar
2. stationnetje van Sölvesborg
3. deel v.d. haven van Sölvesborg
4. de kraai met anderhalve poot
5. de oude sleepboot

De foto's kunnen worden vergroot door er op te klikken.

We hebben weer een hond(je)

We hebben weer een hond! Ze heet Rush. We vinden de naam niet zo leuk, maar ze luistert er goed naar. Misschien bedenken we nog een andere naam. Suggesties welkom!!! Ze is een kruising boeren fox. We hebben haar gisteren uit het asiel gehaald in Amstelveen. Ze zat al ruim een jaar in het asiel. Ze is negen jaar en erg lief. Ik ga hier eerdaags meer over vertellen, vandaag geen tijd. Wilde haar toch alvast voorstellen.
Tot later.

Honden

Nu ik weer achter de computer zit, weet ik eigenlijk wel weer zat te vertellen. Dus er komt nog wel het een en ander de komende dagen en/ of weken. Er komt ook een keer een bericht van Peter, hij vindt het leuk om een bericht te schrijven over de terugreis. Als je het t.z.t. leest, zul je begrijpen waarom. Het zal wel in de loop van het weekend worden. Ik schreef al eerder dat we een avond bij Christien en Rob waren, toen ook hun Belgische vrienden er waren. Ik heb toen een paar foto's gemaakt met mijn fototoestel (dus niet met de camcorder, die had ik niet bij me). Ik kon de foto's toen niet publiceren i.v.m. het kabeltje. Maar eenmaal thuis kan het nu wel. Daarom een paar foto's. Jammer dat ik geen foto('s) heb gemaakt in haar keuken. Die stond helemaal in het teken van de honing. Een heel vat vol, en nog kleinere emmers. Stapels potjes en etiketten. Zijn de honden niet leuk?!! Op de onderste foto zie je de drie honden die doorgaans binnen zijn. Ze hebben er 17, dus 14 zitten er buiten, twee aan twee in hele grote hokken. Nu er geen sneeuw is en ze hun energie minder kwijt kunnen, laten ze de honden bijv. de "Quad" trekken. Er staat ook een soort molen buiten, net zoiets als ze wel voor paarden gebruiken, maar dat vinden ze (natuurlijk) minder leuk. Zoals jullie kunnen zien zijn het geen husky's. Ik ben vergeten wat voor ras het is, maar het gaat volgens mij meer naar een pointer. De hond die bij Peter zit en op de onderste foto ook mee bedelt is Tindra. Dat is Christien haar jachthond. Het is een echt Zweeds ras en echt een jachthond. Ze is een beetje een middenslag, dus beduidend kleiner dan bijv. een herder.

Vandaag kregen we hier post van E-ON. Hè, hè, eindelijk lijkt alles nu voorelkaar. Ik moet zeggen dat ze ons met de nieuwe meterstand KEURIG behandeld hebben, ik kan niet anders zeggen!

Weer thuis

We zijn weer thuis. Komende week zal ik nog een bericht maken met de belevenissen onderweg en zo. Nu nog even genieten van deze voorlopig laatste mooie dag (met veel zon). Morgen mijn ouders bezoeken. Dus tot later nog even.

Bedankje en tot gauw

Het was erg leuk om dit dagboek bij te houden! Vooral omdat jullie me lieten merken dat het op prijs gesteld werd. Dus lieve allemaal: heel hartelijk bedankt voor je reactie, of die nu kwam via het gastenboek, e-mail, sms, telefoon, ik vond het erg leuk en het stimuleerde me om iedere dag iets te willen schrijven! We gaan nu weer naar huis. Zodra ik in de gelegenheid ben zal ik me nog even melden op deze weblog. Daarna zal er nog wel op geschreven worden, maar minder frequent natuurlijk. Volgend voorjaar wellicht weer meer. Morgenochtend om 08.00 u check ik voorlopig voor de laatste keer de mailboxen, daarna koppel ik de laptop af en gaat hij weer mee naar Nederland.

Nu ga ik dus even afsluiten. De auto is gepakt, het huis winterklaar en wij zijn er klaar voor om weer naar Nederland te gaan. Het zal fijn zijn mijn familie weer te zien en in Holland zullen we ons ook gelijk weer thuis voelen, net als hier. Ik wil onze buurvrouw Joke (die van de wol, het kaarden en van de geiten die 's zomers naast ons huis staan) enorm bedanken, omdat ze deze hele maand augustus ons huis (brievenbus en planten) heeft verzorgd!
Ik meld me nog even als we weer thuis zijn.

Kramsvogels

Weten ze dat we weggaan, de ca. 30 kramsvogels die vanmorgen in ene neerstreken in de tuin??? Weten ze dat we de aalbessen over hebben en dat zij ze nu verder op mogen eten??? Natuurlijk niet, maar het is wel erg toevallig! Behalve de aalbessen, doen ze zich ook tegoed aan enorme pieren die ze uit de grond trekken. Inmiddels hebben beide eksters een grijs koppie en is de oorzaak duidelijk ..........ze zijn in de rui en het zijn nu hoofdzakelijk donsveren die je nog op hun kop ziet zitten. Net nog even naar Åsele geweest, op perceel even verder hier liepen wel 10 kraanvogels, pracht gezicht.

Mooi hè

Toegift over de Zweden

Wat ons ook duidelijk is geworden is dat enorm veel Zweden alles "op de pof kopen" en veel gokken. Bij de supermarkten staat regelmatig een soort karretje waar je kunt gokken of bepaalde loten kunt kopen. Ook in de supermarkt zelf staat voor een aparte toonbank regelmatig een rij mensen om loten te kopen. Als je zondags op stap gaat en je ziet veel auto's staan, is de kans groot dat er een soort bingo aan de gang is, die kan je dan in een zeer wijde omtrek in alle duidelijkheid volgen. Verder zijn ze hier in het noorden niet zo poetserig . Ook lijken ze minder stress te hebben. Wat vandaag niet komt, komt morgen of misschien nog wel later. Wel zijn ze over het algemeen zeer correct, serieus, eerlijk. Ze leven een totaal ander leven hier eigenlijk. Ook de jacht is hier erg populair. Dat is iets waar ik me niet in zou kunnen aanpassen, maar dat hoeft natuurlijk ook niet. Ik bedoel dat ik het zelf nooit zou willen en kunnen. In gedachten vind ik het vreselijk wanneer ik een eland zie lopen, of gevogelte en dat je die zou kunnen schieten en opeten! "Zielig" denk ik dan. Maar is dat niet enorm hypocriet??!!! We kopen wel een runderlapje of gehakt, spekjes of gekookte worst. Dit is meestal vlees van de bio-industrie (helaas heb ik in de omgeving van Oudesluis nog geen scharrelslager kunnen vinden). Dus van dieren die een rot leven hebben gehad. Dit in tegenstelling tot bijv. de eland die hier heerlijk volwassen heeft mogen worden in een onmetelijk natuurgebied met onbewerkt voedsel! Als dat niet bio(logisch) is!!!!

Loodgieter en zo

Het is nu elf uur en de loodgieter is er nog. Hij heeft ook een buitenkraan gemaakt en is bijna klaar met alles. Hij kwam met het idee alle leidingen met een compressor leeg te blazen voor ons vertrek. Dat kost dan wel een uur arbeidsloon, maar scheelt ons bergen electra, plus toch nog evt. risico's van bevriezing. Hij komt dus donderdagochtend tussen 07.30 - 08.00 uur. Dan zijn wij al helemaal klaar voor vertrek, dus perfect geregeld! Als we in het voorjaar hier weer komen, kunnen en mogen we hem bellen, dan kan hij hier zijn zodra we aankomen zodat we gelijk weer water kunnen gebruiken. We mogen ook in het weekend bellen. Ook dan kost het ongeveer een uurtje. We zijn erg blij hiermee. Mocht er dan iets aan de hand zijn volgend voorjaar (bijv. een verdroogd rubbertje of i.d.), is er ook gelijk een prof bij. Wanneer hij donderdag komt en ook wanneer hij volgend voorjaar komt, moeten we samen goed opletten wat hij doet. "Dan koopt u een eenvoudige compressor in Holland, en dan kunt u het daarna voortaan zelf."

De man van E-ON is ook geweest, dus even afwachten hoe het nu opgelost gaat worden met de meterstand. Hij kon niets anders doen dan constateren dat de meterstand inderdaad met een drie begint en niet met een vijf. Hij heeft dit uiteraard genoteerd en geeft het door aan het hoofdkantoor. Ook hebben we de "verkliklamp" buiten samen opgehangen en aangesloten. En het werkt zoals we willen! Tevreden dus.

Zaterdag heb ik geschreven over "snus" en ben vergeten te vertellen dat we die dag richting Junsele zijn gereden en daarna door naar Backe en toen drie loppisar hebben aangedaan.

Veel gekocht ook! Leuke lamp voor boven de eettafel in de keuken, een sprei om over het bed te doen als we hier niet zijn (was nog als nieuw, dus gewassen en klaar, het is nog een schatje ook). Twee leuke kannen die als vaas dienst gaan doen, twee leuke blauwe stoeltjes en twee schilderijtjes. Kandelaren en nog wat frutsels. Ik kan wel een mooi stilleven maken van de spullen van de loppisar.

Peter heeft trouwens net weer aalbessen geplukt. Dat doet hij dagelijks, dus we eten ze nog steeds dagelijks. Heerlijk! Leuk dat ze juist rijp waren nu we er zijn.

Morgen de auto pakken en 's avonds lekker uit eten in Åsele.

Ik schrijf morgen nog een keer voor ik de laptop "afkoppel".

Maaien, wasmachine en naar Christien

Vandaag dus allebei maaien. Het was er goed weer voor. Er zat wel een sluier voor de zon, ik denk ook dat daarom de foto's met de camcorder zo slecht zijn, maar goed toch even een idee. De maaiers (gras- en bosmaaier) allebei laten draaien tot de benzine op was. De grasmaaier blijft hier, maar de bosmaaier gaat mee. We hebben die hier gekocht. Het is er een van het Zweedse merk 'Jonsered' en hij bevalt prima. Je kunt er op drie manieren mee werken. Met een draad (zoiets als een kantenmaaier voor grasveld), en er zitten nog twee metalen bladen bij, voor dunne en dikkere takken en planten. Hij gaat mee naar Oudesluis, omdat ik komende winter het riet daar eens helemaal wil maaien. Gewoon iedere dag een stukje. Plank erop en gaan. Toen we klaar waren met maaien en lekker buiten hadden geluncht, hebben we de wasmachine uit de badkamer gehaald en in de keuken gezet. Nu kunnen we tenminste overal bij, bij de boiler, de hydrofoor en de pomp. Ook konden we zien dat alles goed geïsoleerd is met steenwol en doordat de machine weg is en ook het schot daarachter, kan van de winter de warmte van de radiator veel beter bij de leidingen komen. We gaan dan veel geruster weg. De wasmachine wordt morgen aangesloten in de keuken waar ruimte zat is, door de loodgieter uit Åsele. Als hij bezig is, kan ik mooi buiten een "verkliklamp" ophangen, morgen overdag is het n.l. nog droog weer. Ook komt er morgenochtend tussen 08.00 - 10.00 uur iemand van E-ON de meterstand opnemen. De loodgieter komt al om 07.30. Vroeg op dus. Ik moet dus eigenlijk nodig naar bed, want het is al kwart voor één. We zijn bij Rob en Christien geweest. Het was erg gezellig. Er was ook een bevriend stel van ze uit België. Die staan al een week met hun camper bij Rob en Christien. Eigengemaakt gebakje bij de koffie. Rabarbersap (zelfgemaakt) geproefd, lekker bevonden en glas genomen. Toen een Kriek (kersenbier) van de Belgen. Drie potten honing mee; Christien heeft iets van 15 bijenvolken en heeft enorm veel honing. Ze heeft eigen etiketten (die krijg je pas als je aan kwaliteitsvoorwaarden voldoet) en verkoopt ze dus. Bio-honing uit Lapland!!! Ik vind het heel leuk en bijzonder. Eergisteren zijn we ook nog bij Stan geweest, vergeten te vertellen. We hebben hem een stuk Nederlandse extra belegen kaas gebracht en een pot Boerenjongens. We hadden over van de avond met de buren. We moesten gelijk weer koffie drinken, lekker buiten op het terras (balkon begane grond). Zijn vrouw Mirja kwam er nu ook bij zitten. Eerst wilde ze niet omdat ze geen enkele taal spreekt, behalve haar eigen taal: Fins. Ik schreef al eerder dat Stan ook een Fin is, maar hij spreekt vloeiend Zweeds en zeer gebrekkig Engels. Dit komt volgens hem omdat hij vroeger (om wat voor reden dan ook) in Rusland heeft gezeten en toen teveel Wodka heeft gedronken. Hij zei niet met zoveel woorden dat hij blij was met de "Ost" (kaas), maar liep na de koffie gelijk naar zijn aardappels in de tuin en rooide voor ons een zak. Thuisgekomen er een stuk of wat afgewassen (het velletje/schilletje is zo dun, nauwelijks aanwezig) en lekker gebakken in de koekenpan. En echt waar, ik heb nog nooit zulke lekkere aardappeltjes gegeten! Verser kan ook niet natuurlijk en kennelijk is het een zeer smakelijke soort.Ik ga nu stoppen, wil nog douchen.

Op het nippertje

Om een idee te geven wat ons vandaag overkwam, hierboven een foto (gedownload) van een vrachtwagen met boomstammen. Het is zondag, dus vanmorgen een beetje uitgeslapen. Het zonnetje scheen al heerlijk in huis en na een lekker ontbijt, deden we een paar kleine klusjes. Tijdens deze klusjes stelde Peter voor om weer naar Torvsjo Kvarnar (zie 10 augustus) te gaan en daar lekker buiten in het zonnetje weer koffie te nemen met appelgebak (homemade). Dat is een half uurtje rijden. Daarna zouden we nog een uitstapje kunnen maken naar Lycksele (100 km van hier), want dan waren we al een eind op weg. Ik reed naar Torvjo Kvarnar. Maar dat viel tegen, het was gesloten! En dat terwijl Peter zei zeker te weten dat het open was tot 31 augustus. Jammer. Peter wilde nu wel even rijden. Nog geen vijf minuten later hing ons leven aan een zijden draad. Het is een wonder dat we er nog zijn. Het was een erg rustige, bochtige weg. Een grote vrachtwagen met boomstammen (ongeveer als bovenstaand) kwam ons met een snelheid van een idioot tegemoet, daarbij de bochten afsnijdend, dus hij probeerde eigenlijk rechtdoor te rijden om maar zo snel mogelijk te kunnen. Hij ging ook nog enigszins bergafwaarts. Ja, en toen reden wij daar in ene om de bocht. Achteraf ben ik blij dat Peet reed, ik weet niet hoe ik gereageerd zou hebben. De vrachtwagenchauffeur gooide zijn stuur naar rechts en er vloog allemaal boomschors en weet ik veel wat tegen de voorruit. Als we naar rechts zouden uitwijken, zouden we in een diepe brede greppel vallen (voor de sneeuw 's winters). Het scheelde echt een haar en het heeft zeker 10 minuten geduurd voordat mijn hartslag en adrenalinespiegel weer normaal waren. Dit is al de tweede keer dat dit ons overkomt. Het gebeurde ook al een keer in mei, toen was het iets minder angstig dan nu, maar ook heftig. De idioten. Nou deze chauffeur zal ook nog wel even hebben zitten natrillen en naar ik hoop ervan geleerd hebben.
Toen door de bossen en toendra's naar Lycksele. Onderweg zagen we veel veenpluis (2e foto). Zo noemen we het in ieder geval in Nederland. Bij ons is het inmiddels een zeldzaamheid. Ik weet nog dat ik een aantal jaren geleden met Silvia nog speciaal naar een plek in de provincie Utrecht ben geweest om het voor het eerst te aanschouwen. Ik had in het boek van Natuurmonumenten gelezen dat het daar nog voorkwam. Na enige tijd zoeken in dat bepaalde natuurgebied (ik weet nu niet zo gauw meer welk), het gevonden. Nou hier staat nog genoeg veenpluis!!!
Verder zijn we nu een beetje aan het aftellen, omdat we donderdagochtend willen vertrekken. Morgenochtend willen we maaien. Peter wil met de bosmaaier nog verder naar achteren en ik ga gewoon het gras maaien. Dan nog een ruitje maken in de Altan (is soort overdekt terrasje of halletje, hoe je het maar noemen wilt), waar je binnenkomt. Morgen is het ook nog mooi weer, en dinsdagmorgen ook. Gisteren en vandaag waren ook lekker zonnig! De berken beginnen hier al wel een heel klein beetje te verkleuren. De nachten zijn ook wel een beetje fris als het zonnig mooi weer is (dus helder).

Snus

Wellicht ook zo'n reactie van "wat is dat nu, snus" ?? (spreek uit als snoes) Wel dit is een tabaksproduct dat in Europa alleen in Noorwegen en Zweden verkocht wordt. Het is het beste te vergelijken met pruimtabak. De meest gebruikelijke manier om snus te gebruiken is om het onder de bovenlip te stoppen en daar een bepaalde tijd, variërend van enkele minuten tot meerdere uren te houden. Je hebt: "Original snus of lössnus" dit is een los vochtig poeder dat je zelf in porties kan verdelen. En je hebt: "Portionssnus" dit is voorverpakt in kleine portiezakjes. De zakjes zijn gemaakt van hetzelfde materiaal als theezakjes. Snus werd verboden in de EU in 1992 nadat onderzoekers van de Wereldgezondheidsorganisatie concludeerden dat snus kankerverwekkend is. De Wereld- gezondheidsorganisatie gaf later toe dat er nog niet genoeg wetenschappelijk bewijs is om conclusies te trekken. Toen Zweden aantrad tot de Europese Unie in 1994, dwong het land af dat het zou worden uitgezonderd van het verbod op snus. Inmiddels is wel bekend dat je er tandvleesziekten en tandvleeskanker van kunt krijgen. Ik hoorde er eigenlijk voor het eerst over in het programma "Nu we er toch zijn, in Zweden" van BNN. Later zagen we de doosjes hier bij het Statoil tankstation in Åsele liggen in een soort koelkast met glazen deur. Toen we zaterdag de uitnodigingen rondbrachten werd er een in ontvangst genomen door de zoon des huizes (ouders waren niet thuis en hij stond met een jachtgeweer bij zijn auto). Hij glimlachte naar ons..............!!!! gadsie !!!! je weet niet wat je ziet !!! Je kon precies zien waar de snus altijd onder zijn bovenlip zit. Het was gewoon een groot zwart gat. Het vlees wordt gewoon in loop der tijd weggevreten! En het is ook echt zwart het tandvlees. Nou die krijgt toch nooit meer verkering denk je dan, of ze moet ook "snussen" of hoe dat ook mag heten. Zoiets komt nooit meer goed. In ieder geval wordt het hier heel veel gedaan!

De foto van bovenstaande persoon komt van het internet. Ik kon helaas geen duidelijkere vinden. Wel een filmpje op You Tube, maar dat gaat me te ver en die was zeer onsmakelijk.

Buren

Wel ik zou verslag doen van deze avond met de buren. Nou hier ben ik dan nog even! We hadden vanuit Holland in ieder geval in een koelkastje in de auto, met allemaal bevroren pakken frisdrank en diepvrieselementen eromheen, bitterballen meegenomen. De koelkast kon onderweg achter in de auto aan op 12 volt. Toen we hier aankwamen was alles wonder boven wonder nog steeds ijs! Maar goed, bitterballen kennen ze hier niet en het leek ons juist daarom leuk om te serveren. Evenals Hollandse kaas natuurlijk en andere hapjes. Je loopt natuurlijk het risico dat ze het helemaal niet lekker vinden, dus ook nog maar wat dingen uit de supermarkt hier erbij. De friteuse heb ik boven op de zolder neergezet, dan zitten we beneden niet in de frituurlucht. De zolder is enorm groot en er kunnen ramen open dus leek een goed plan. Maar goed, dit even ter voorbereiding, nu over de avond.

Ik moet zeggen.............dat we het erg gezellig vonden. De hele avond gesprekstof, er vielen gelukkig geen stiltes. 80% is gekomen, dus dat is erg leuk. Alleen de boer die het verste weg woont was er niet. Misschien dacht hij zoiets van "Ik ben in mei toch al eens bij jullie aangewipt toen ik langs fietste." Maar dat was zonder echtgenote. Jammer. De rest waren echt zeer aardige mensen. Een man kwam alleen en zei dat een van de twee nou eenmaal bij de 8 kinderen moest blijven. Uiteraard! Een vrouw kwam ook alleen omdat haar man bij de vier kinderen moest blijven. Wat een kinderen hebben ze hier! Komt dat misschien door de premie en het enorm lange verlof dat ze hier krijgen? Geen idee. Het volgende stel had ook vier kinderen, maar die hadden al een leeftijd die geen oppas meer vereist. Kerstin en haar man hebben ook kinderen (ik weet niet meer of het er nou twee of vier waren), maar die zijn de deur al uit. Buiten de buren kwam Christien ook nog langs uit haar werk. Ze was om 22.00 uur klaar.

En dan over de Hollandse dingen die we ze voor hielden: .......... bitterballen succes bij 60%, Hollandse kaas succes bij 100%, werd enorm van genoten, lieten het als het ware over de tong rollen, Boerenjongens succes bij 60%. Het zijn wel bescheiden eters en drinkers. We hadden ze ook op advies van Christien gevraagd om 19.30 u. Vroeg zouden wij zeggen. Christien had zelfs 19.00 uur gezegd, maar daar hebben we zelf 19.30 van gemaakt. Ze gaan ook bijtijds weer weg. 23.00-23.30 vinden ze al enorm laat. Het viel me ook al op dat de lichten hier vaak zo rond 22.00-22.30 uur uit zijn doordeweeks.

Wel we hebben het over veel onderwerpen gehad natuurlijk, maar een van de dingen die me het meest opviel / is bijgebleven is dat ...................... ze het er unaniem over eens waren dat januari, februari en maart voor hen de mooiste/fijnste maanden zijn qua weer! "Fantastisch", "Prachtig" en "Geweldig" moet dat allemaal zijn. Heerlijke tijd. Dat willen wij dan toch wel gauw een keer meebeleven, ervaren.

In ieder geval ben ik in de drukte van kletsen en serveren vergeten foto's te maken. Niet echt erg denk ik. Stille medewerker vanavond was de frituurpan op zolder (foto).

Wij kijken hier in ieder geval tevreden op terug omdat het gewaardeerd werd dat we dit deden. En dat is het belangrijkst. Tot en met komende woensdag kunnen we nog genieten van het boeket en de fles wijn nemen we denk ik mee naar huis.

Morgen over "snus".

Kerstkaartplaatjes

Ja, en zo ziet het er hier in het noorden 's winters uit. Betoverend mooi. Kan ook wel lastig zijn natuurlijk. We willen best graag een keer 's winters hier zijn, zeer binnenkort. Maar komende winter zal dat wel niet lukken. Per slot van rekening is de schoorsteenveger ook nog niet geweest. We zijn inmiddels wel weer wat wijzer wat de winterbanden betreft. Als je de allerbeste winterbanden zonder spijkers neemt kan je hier gemakkelijk komen. Het lijkt me helemaal geweldig. Wel even schoeisel aanschaffen en zo. Maar goed het zal wel niet komende winter, maar de winter daarop worden.
Iedereen, maar dan ook iedereen die je hier voor het eerst spreekt vraagt je (in wat voor taal dan ook): "Hebben jullie honden?" Als we dan zeggen dat we die niet hebben en wel tot voor kort één oude hond hadden en hoogstwaarschijnlijk weer één hond nemen, zijn ze zeer verbaasd. Laatst spraken we de loodgieter uit Åsele en ook hij vroeg het. Toen we ook bij hem ontkennend antwoordden zei hij "Gelukkig, dan zijn jullie normaal". Ik moet ook zeggen dat je hier wel van die verlaten hondenkennels ziet. Dan hebben ze het na een paar jaar kennelijk wel weer gezien.
Met grote regelmaat denk ik nog aan Cayan natuurlijk! De vakantie leidt wel af hoor, maar ik mis hem toch wel erg. Zie hem in gedachten ook nog hier door de tuin waggelen in mei. Gelukkig vond hij autorijden altijd heel erg fijn, geen kind had je aan hem dan. Hij was altijd zo makkelijk onderweg. Leuk dat hij nog een keer mee kon, al was het eigenlijk maar netaan. Als de dierenarts hem niet die "anabolus"-injectie had gegeven, was het misschien wel een drama geworden. Door die injectie leek het de eerste tijd nog heel wat, dat dacht hij zelf ook volgens mij. Maar hij was echt op. Dat zeg ik ook steeds tegen mezelf. Het was een mooie leeftijd, 17 jaar!!! En eigenlijk al drie jaar bijgetekend na de Ziekte van Lyme en de ontdekking van de tumor. Mijn verstand zegt dus dat het goed is zo, maar het gemis is er natuurlijk nog steeds.
Morgen dus de buren. Wellicht dan geen bericht. Misschien ook wel. Vaak ben ik klaarwakker na zoiets. Ik zal in ieder geval morgen of overmorgen verslag doen daarvan. Daarna wil ik het nog hebben over een verslavend middel dat hier veel door de jeugd wordt gebruikt. In Nederland had ik er nog nooit van gehoord. Maar hier is het "in". Later dus meer hierover.

Paddenstoelen

Het heeft afgelopen week af en toe flink geregend. Er waren ook erg mooie dagen. In ieder geval heeft dit geresulteerd in paddenstoelen in de tuin. Bovenstaande paddenstoelen heb ik vandaag gefotografeerd en staan niet verder dan een paar meter van het huis. Vooral de bovenste zijn enorm groot! Die op de onderste twee foto's zijn "aardappelbovisten". Zouden in Nederland ook al paddenstoelen verschijnen, daar is het toch ook geregeld nat de laatste tijd. Augustus is niet al te geweldig in NW Europa. Wie weet hoe mooi september wordt. Ik vind het altijd zo'n heerlijke aparte sfeer als je in het najaar mooi weer hebt. Herfst is ook een prachtig seizoen! T/m zondag (verder kan ik het nog niet zien) wordt het hier in ieder geval mooi weer. Alleen vrijdagmiddag misschien wat regen. Dat is niet zo erg, want 's avonds komen alle buren (als het goed is), dus een beetje voorbereiden. Ik hoop dat we genoeg zetels hebben. Ik denk het wel, als ik de tuinmeubelen meereken. Vind het wel een beetje eng hoor! Ik zal er verslag van doen. Ik weet niet of dat vrijdagavond al wordt. Het ligt eraan hoe laat het wordt en of ik er dan nog zin in heb. Ik hoop dat ik niet vergeet een paar foto's te maken met de camcorder. Tja, en dan duurt het nog een week en dan staan we alweer op het punt om terug te gaan naar Nederland. Het plan is om donderdagochtend 28 augustus hier te vertrekken. We gaan het lekker weer in drie dagen doen, dus waarschijnlijk zaterdagavond thuis. Zondag mooi een dag om een beetje bij te komen en tassen uit te pakken. Dan zullen er vanaf maandag weer heel andere dingen op de agenda staan!

Eigenlijk heb ik het hier nu nog best naar mijn zin en zou nog wel wat langer willen blijven. Maar dan kan dus niet. Het zal wel weer even duren voordat we hier dan weer zijn.