Over 'Vitterhuset' had ik ook nog niet geschreven. Het stond aangegeven langs de weg tussen Åsele en Gafsele. We waren er al zo vaak langsgereden dat we op een keer besloten toch maar eens van de weg af te gaan en te zien wat dat 'Vitterhuset' nu toch eigenlijk is. Op een gegeven moment hield de smalle zijweg op bij een meer en liep dus eigenlijk dood. Prachtig uitzicht trouwens!!!
Jammer, je moet nu te voet verder. Op zich helemaal niet erg, maar voor Peter is het niet begaanbaar en ik moet dus alleen. Foto's nemen dus, want dan kan hij het ook zien. Het was nog een aardige tippel. Allereerst kwam ik de spookachtige dames tegen! Ha, ha, wel leuk.
Jammer, je moet nu te voet verder. Op zich helemaal niet erg, maar voor Peter is het niet begaanbaar en ik moet dus alleen. Foto's nemen dus, want dan kan hij het ook zien. Het was nog een aardige tippel. Allereerst kwam ik de spookachtige dames tegen! Ha, ha, wel leuk.
Aangekomen bij de bezienswaardigheid blijken het gigantische keien te zijn die zo liggen, dat het een afdak is. Volgens de Zweedse sage leven daar dus een soort van spoken.
Het was in het echt trouwens wel indrukwekkend hoor die enorme steenmassa's.
De laatste foto is genomen vanaf 'Vitterhuset' naar de plaats waar Peter (aan de overkant) met de auto stond (bij dat roodachtige gebouwtje).
Het was in het echt trouwens wel indrukwekkend hoor die enorme steenmassa's.
De laatste foto is genomen vanaf 'Vitterhuset' naar de plaats waar Peter (aan de overkant) met de auto stond (bij dat roodachtige gebouwtje).
Gon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten