Over de hele wereld bekend en gebruikt, maar vooral hier in Zweden niet weg te denken, het weefgetouw!
Jong geleerd, oud gedaan. In elk geval kwam ik ook een tekening van Brita Ellstöm tegen in het oude schoolboek uit 1912 (vorige bericht) met het weefgetouw. Dit uit het boek voor het tweede schooljaar.
+2e+schooljaar.jpg)
Ik durf wel te zeggen dat nagenoeg elke hembygdsgård in Zweden wel meerdere weefgetouwen heeft. Vrouwen uit een betreffend dorp komen daar bij elkaar om te weven. Vooral bij oudere mensen zie je bijna altijd een weefgetouw in huis, ik zag het hier al vaak.
Weven deed men in elk geval al in de bronstijd (ca. 3000 - 800 jaar voor Christus). Ik kwam deze afbeelding tegen die een staand weefgetouw uit die tijd moet verbeelden:
 |
| In tegenstelling tot de huidige weefgetouwen is dit weefgetouw uit de bronstijd een staande. |
 |
| Deze afbeelding is in werkelijkheid een oude schoolplaat. Helaas weet ik geen jaartal. |
 |
| Je kunt natuurlijk ook zelf iets fabriceren, misschien is de maakster van deze wel geïnspireerd door het weefgetouw uit de bronstijd. |
Tijdens mijn gesnuffel kwam ik ook dit oude "Vävbok" tegen:
Dit is een weefboek van Nina von Engeström (1836-1908) zoals je kunt zien op de afbeelding. Dit boek is voor het eerst gedrukt in 1896. Er kwamen vijf oplagen, de laatste is van 1913.
Het boek is nu weer herdrukt en HIER (klik) te bestellen. Op de site vind je ook meer informatie over Nina von Engeström.
Het lijkt me eigenlijk heerlijk om te weven, rustgevend zelfs, maar ja, ik heb van huis uit niets meegekregen op het gebied van weven. Je kunt het altijd nog leren natuurlijk, wie weet komt het er nog van.
Bij onze hembygdsgård staan ook weefgetouwen boven. Ik mocht ze bekijken op 25 juni 2010 tijdens het midzomerfeest. Ik schreef er toen ook over hier.
Tijdens het volgende midzomerfeest op 26 juni 2011 ging ik weer boven kijken en schreef er weer over en maakte ook foto's. Een vriendin die hier toen op bezoek was had toen namelijk vlak voor het feest een werkstuk gekocht. Je kunt het HIER (klik) nog lezen.
En dan kreeg ik natuurlijk in juli 2012 nog dit geweven kleed van Margit:
 |
| Margits trasmatta! |
Op internet is zo ongelooflijk veel te vinden over het weven, veel info, veel afbeeldingen uiteraard. Het werkt wel aanstekelijk. Je kunt natuurlijk ook stoffen weven om bijv. kleding te maken. Ik ken iemand die zo wol van het schaap krijgt, het daarna zelf gaat wassen, kaarden, spinnen, verven, weven en er dan bijvoorbeeld een heel mooi jasje voor zichzelf of haar man van maakt. Geweldig mooi resultaat en er is geen tweede van. Een mooie hobby!
Gon
11 opmerkingen:
Dear Gon!
These are the real treasures in our days!
Clothing or table runners made by our own!
Thanks for this interesting post Gon!
Happy day!
With love,
Geli
Staande getouwen bestaan nog steeds. Dit zijn de z.g. gobelingetouwen. eva
@Eva
Leuk dat je dit laat weten Eva. Jij weet hier zoveel meer van dan ik. Wie weet kun je me een keer bijpraten over weven.
Hej Gon,
Wat leuk is dat weven he? Ja ik wil het net als jou ook nog eens graag leren. Had je vroeger ook zo`n weefrekje met spijkers zelf gemaakt? Ik vond die foto zo leuk met dat weeftouw gemaakt van stammetjes. Kunnen we dat gaan proberen:)
Groetjes Marlies en Arnoud
Lijkt me leuk, je eigen voddenkleedjes weven maar waar laat je zo'n groot weefgetouw? Echt iets voor storm- en regenachtige avonden, zoals we vanavond maar weer eens hebben.
Misschien is er iemand in je omgeving die het je kan leren. Die voddenkleedjes vind ik prachtig, maar in sommige Zweedse huisjes liggen er mij toch te veel.
Weven leren is heus niet zo moeilijk, ben zelf begonnen op een klein kinderweefgetouwtje. Er lagen toendertijd verscheidene poolse handwerkwinkels en stond met mijn neus tegen de ruit de draden boven en onder te tellen, wat naderhand russisch weefsel bleek te zijn.
Uit leergierigheid toch verder gesnuffeld in boeken e.d. en uiteindelijk een weefopleiding in Gent gevolgd. Er zijn zoveel mooie dingen te maken. Ook ik heb stoffen geweven voor kleding en zelf wol gesponnen en geverfd. Jammer dat je zo uit de buurt woont, ik zou het je zo kunnen leren.
Kan Margit het je niet leren?
groet
mien
@Marlies
Nee, ik had vroeger zelfs geen weefrekje met spijkers, ben er in NL totaal niet mee in aanraking geweest. Het zelfgemaakte weefgetouw met stammetjes is erg leuk, kost niets en is zeker het proberen waard, kunnen we een keer doen :-)
@Els (de toekomstige buurvrouw)
Ja Els, wat zijn ze groot hé?! In een kleine slaapkamer wordt het al net aan om zo'n ding kwijt te kunnen. Je moet er toch ook nog omheen kunnen lopen en zo.
@Willy
Nou, we waren vorig jaar bij iemand in huis waar ze, in allerlei bonte schakeringen, gewoon tegen elkaar aan lagen. Je zou je nek breken en wat een werk om zo'n vloer fris te houden. Niks voor mij. Ja, eentje misschien.
@Mien
Zou gezellig zijn Mien!
Ik weet zeker dat Margit het me wel wil leren. Ze heeft al eens zo'n balletje opgegooid. Maar als ik het leer, wil ik het ook thuis kunnen. Tja. Het 'opzetten' van de hele handel (de draden) lijkt me het meest moeilijke.
Wat een leuk verhaal Gon
Fijne dag groetjes Joke
Het goed opspannen van de ketting is inderdaad een hele kunst. Alle draden moeten even strak gespannen zijn bijvoorbeeld. Zijn ze dat niet dan heb je een probleem. Maar het is een eindeloos fijne bezigheid en je kunt heel mooie dingen maken. Wat de voddenmatten aangaat is het een manier van recycling. Makkelijk in de wasmachine te wassen en het staat nog heel mooi ook. Eva
Leuk blogje Gon. Weven lijkt me wel leuk, alleen als ik denk aan de vele draden die je eerst moet doortrekken (als ik het zo goed zeg) dan krijg ik al neiging om weg te rennen.
Groetjes, Renske
Een reactie posten