'Kijk eens wat daar rijdt, wat leuk!'

Weer een leuke draai aan de dag vandaag!

Vanmorgen moesten we even naar het dorp. Ik had iets online besteld en we konden dit vanmorgen afhalen bij servicepoint Time hier in Hoting.
 

Toen we bij Time wilden wegrijden en wachtten tot we de weg op konden, reed ons een voor deze tijd erg kleine auto voorbij. 'Kijk eens wat daar rijdt, wat leuk!' 

'Hé, het is een Nederlandse auto, nog met een blauw nummerbord!'

We konden de weg op en tussen de Nederlandse wagen en ons reed nog een andere wagen. We vroegen ons af wat zo'n kleine oldtimer hier in dit jaargetijde zou doen. Misschien is er weer een of andere challenge dachten we. Er zijn vaker challenges naar de Noordkaap, wie weet waren ze daar geweest. 

'We moesten het aan ze kunnen vragen', zei ik tegen Peter. 'Misschien kunnen we ze dan uitnodigen voor een kop koffie.'

'Ik wil ze wel inhalen, zal ik het doen?' zei Peter.

Dat wilde ik eigenlijk niet, je mocht er maar 50 km/u want het was nog bebouwde kom, de weg was niet echt zo geweldig en wat dan als je eenmaal voor die auto rijdt? Het lijkt me toch op z'n minst vreemd om zomaar staande gehouden te worden door burgers. 

En hoe houd je ze staande? Je alarmlichten laten knipperen? Nee, ik vond het geen goed idee.

'Wie weet moeten ze nog tanken bij Statoil', zei ik. 'Dan kan ik naar ze toe lopen.'

Laten ze nu toch richting aangeven vlak voor Statoil. Wij ook daarheen. Ze gingen niet tanken, keerden om en stopten. Ze hadden naar het automuseum gewild bij Ivars Bil, maar dat is alleen 's zomers open. Inmiddels was ik al uit de auto, liep er naartoe en de bestuurder draaide zijn raampje open. Ik vertelde dat we hun auto zo leuk vonden en zo raakten we aan de praat. Peter was er inmiddels ook bij en we vroegen of ze zin hadden om koffie bij ons te drinken. Dat viel in heel goede aarde en dus reden ze even later achter ons aan.
 

 

Afijn, eenmaal aan de koffie vertelden ze dat ze gewoon met deze Austin A35 van het bouwjaar 1958 op vakantie zijn. Ze waren door Noorwegen noordwaarts gegaan, zelfs even overgestoken naar de Lofoten en via Kiruna weer zuidwaarts door Zweden. Afgelopen nacht hadden ze in Vilhelmina geslapen. Wat een geluk dat dit een zachte winter is, de Austin heeft geen motorverwarming. De auto heeft ook geen spijkerbanden. Ik moet er wel bij vertellen dat Jan garagehouder is geweest, dus bij problemen is hij zelf de monteur, dat scheelt wel veel! Peter en ik zouden dit niet hoeven doen. 

 

Onder het koffiedrinken vroeg ik of ik buiten foto's mocht maken voor op mijn blog. Dat vonden ze prima. Toch heb ik om privacyredenen het kenteken maar onleesbaar gemaakt. 

Klik op de foto voor een groter en duidelijker beeld.
Alle foto's zijn op onze oprit gemaakt, ook de eerste.

Nog even poseren en daarna nog even onder de motorkap kijken. De vaag witte strepen zijn vallende sneeuwvlokjes. Het sneeuwde licht.

Wat geweldig leuk allemaal! Dit zijn nu van die leuke dingen, van die onverwachte spontane ontmoetingen. Inmiddels zullen ze wel in Östersund zijn en daar slapen.

Heel leuk dat we jullie ontmoet hebben Jan en Linda!
Wie weet zien we jullie nog eens terug op het jaarlijkse Oldtimerfestival (klik) in Hoting!

Gon