24 december.........
Eindelijk weet ik hoe –24,5°C aanvoelt. Toen we dinsdag tijdens de laatste reisdag na Gävle, waar we geslapen hebben, Sundsvall waren gepasseerd en daar weg 331 insloegen naar het binnenland, was tussen Sundsvall en Sollefteå de temperatuur razendsnel aan het dalen op de thermometer van de auto. Zo was het –12°C en zo zag je het oplopen (dalen dus eigenlijk) naar –24,5°C. De zijruiten van de auto bevroren zelfs plaatselijk aan de binnenkant, ondanks de lekkere temperatuur binnen. Peter en Rush moesten heel nodig plassen en dus moesten we eruit. Het viel me enorm mee het gevoel. De twee plasten en dat zal wel vrij snel bevroren zijn. Er is langs die weg n.l. helemaal geen gelegenheid om naar een toilet te gaan of een kop koffie of i.d. te nemen. Ja ’s zomers, maar nu niet. Ik moest er niet aan denken op mijn hurken in de bosjes te moeten bij deze temperatuur. Ik vond dat ik het wel tot thuis hier op kon houden. Dat lukte ook. De afstand Sundsvall - Hoting is toch zo’n 250 km. Ik weet nog goed dat ik een paar weken geleden de vrieskist in Oudesluis leeg moest halen in verband met de verkoop van ons huis daar. Ik dacht toen aan de temperatuur in die vriezer van - 18°C en dat ik daar over een paar weken in zou vertoeven in zo’n klimaat. “Brrrrrrrr” dacht ik. Maar ik kan alleen maar zeggen dat het enorm meevalt. Ik draag nog steeds gewone sokken net als thuis, dus geen extra sokken of hele dikke. Ik loop nog steeds alleen met een haarband en niet met een muts en ik draag ook nog steeds mijn fleece handschoenen i.p.v. de hele dikke die ik ook nog bij me heb. Het enige waar ik last van heb is van de huid van mijn bovenbenen omdat ik te lui ben om die thermobroek aan te doen als ik ga lopen. Ik ga gewoon in mijn spijkerbroek. Ik vind dat ook niet te koud, maar ’s avonds moet ik dat bezuren omdat mijn huid gaat jeuken. Het lijkt wel een beetje “koude allergie” of misschien wordt je huid gewoon droog door de droge vrieskou. En ik geniet zo in dit landschap dat ik nog steeds met heel veel plezier naar buiten ga, maakt niet uit hoe koud het is. Vanmorgen was het - 18°C en voor het eerst beleefde ik het bevriezen van de binnenkant van je neus. Het vocht aan de binnenkant bevriest dan gewoon. Heel raar, maar ook grappig gevoel. Bij lagere temperaturen toch maar een shawl ervoor doen denk ik. Hoe zou Rush dat hebben, een hond heeft helemaal een neus. Vanmiddag was het eerst ook kouder dan -20 toen we terug kwamen van Sten en Mirja. We zagen in de verte een donkere sneeuwlucht en verwachtten dat de temperatuur wel zou stijgen. En ja hoor, het is nu nog maar -11 en het sneeuwt al uren en uren. Al 2x de sneeuwschuiver voorbij zien gaan. Sten en Mirja verwenden ons aardig. Allemaal lekkere hapjes en we kregen acht (van die heerlijke zelf gevangen) vissen mee, gerookt elandenhart, gerookte ham, en rendiervlees. Allemaal zelf gevangen en/of gerookt. Vooral met de vissen ben ik blij, want die hadden we augustus/september ook al van hem gekregen en toen vond ik ze zalig. Komen uit het meer bij Tegelträsk. Natuurlijk hadden we voor hen Hollandse versnaperingen meegenomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten