Nog heel even wachten op de zon

Inderdaad, het was erg koud toen ik deze foto nam. De ijskristallen zitten zelfs op de buitenmuur van het gastenhuisje. Maar de zon is al over de berg, nog niet heel erg lang, maar hij is er weer en uit ervaring van de vijf winters hier, weet ik ook dat hij vanaf 25 januari weer in de keuken schijnt. Ja, dat is altijd een bijzonder moment, mits het niet bewolkt is natuurlijk, maar tot nu toe... Nog heel even geduld dus. De berg ligt (of staat een berg?) tussen ons en Hotingssjön, tussen ons en het dorp.

Als de zon er weer is, gaat het heel snel en ook de duur verlengt heel snel zodat we hier op korte termijn al lekker op het bankje koffie kunnen drinken, lekkere trui aan en zitten! Weer een feestje.

Rushy wil dan altijd op m'n schoot omdat ze anders koude billen krijgt :-), maar ja, het past amper. Maar ik doe m'n best haar dan vast te houden. Nu is Sim er ook, we zullen zien hoe het gaat.

Als we dan lekker in de zon zitten en dus ook zijn kant opkijken, zien we dit, dus ook de berg. De onderste twee foto's zijn van vorig jaar, nu kan het immers nog (net) niet. Nu ligt er ook nog veel meer sneeuw op de bomen. Rechts staat ons huis, maar dat staat dus niet op deze foto.

Alweer bijna weekend en dan dus ook weer tijd voor de loppis. 

Ik weet nog goed dat, toen we hier onze loppis hadden (wat ontzettend leuk was), we een trouwe klant hadden. Zelfs Rushy blafte niet meer als ze weer kwam. Het was handig dat Rushy blafte als er mensen op het erf kwamen voor de loppis, een betere "bel" kun je niet hebben. 

Het was Gun. Ze woont in Sund, hier vlakbij. Ze heeft een permanente loppis in het dorp. "Gea's prylbod" heet de loppis officieel. Ik weet niet waarom ze een andere voornaam gebruikt voor haar loppis. Nou ja, ik heb ook twee voornamen :-). 

Gun en Gon. We vinden het altijd leuk als we elkaar even zien. Voelen ons een heel klein beetje, tja...

We vinden dat we dezelfde voornaam hebben. Onzin natuurlijk. We zijn ook van hetzelfde bouwjaar. Gedurende die zomer kwam Gun een paar keer per week en kocht telkens redelijk wat spullen die ze vervolgens in haar eigen loppis te koop aanbood, vaak wel voor het dubbele. Ze vond me te goedkoop. Ik vond van niet, maar als ik bij haar ben vind ik haar inderdaad niet goedkoop en dat hoor ik veel mensen zeggen. 

Ze moet het ook wel van de zomer hebben, van de toeristen. 

Toch liep en loop ik met regelmaat bij haar en haar man Håkan naar binnen, gewoon even gezellig. Soms koop ik wat en soms krijg ik wel eens wat. Zomaar.

Ze heeft al in drie verschillende panden gezeten, eerst groter, nu weer kleiner.

Vandaag kom ik weer met een stuk of wat spulletjes. In de namiddag of in de loop van de avond. Het ligt eraan hoe de dag loopt. 

Peter heeft het laatste deel van 'Navigatie' op zijn blog geplaatst, je komt er door HIER te klikken.

Bij de loppis kom je door HIER te klikken.

Op de nummers van 101 t/m 118 die nog niet gereserveerd of verkocht zijn, mag je per e-mail een bod doen.

Misschien "zie" ik je in de loppis dan J.

In elk geval een fijn weekend!

Gon