Houthakkersworst?

Omdat we binnenkort naar Nederland gaan moest ik de vriezer in de keuken uitzoeken. De dingen die we niet meer gaan eten moesten naar de vrieskist beneden (källaren) en andere dingen moeten tot ons vertrek verwerkt c.q. gegeten worden. Zo vond ik ook bovenstaand "pakje"; een stukje houthakkersworst van Ulla in Svanabyn (klik). 

Een soort harde worst die alleen zij verkoopt in deze omgeving, alleen zij verkoopt ook nog versgesneden vleeswaren, 22 km rijden door de bushbush en altijd een bijzonder leuk bezoek.

Houthakkersworst

Ik had het te ontdooien gelegd in de koelkast voor de volgende dag, Peter is er gek op. Dat bleek ook de volgende morgen, want toen hij de tafel dekte kwam hij met de worst en een scherp mes, zich verheugend op flink wat plakjes. Ik moest nog even met de hond naar buiten, maar Peter zou al van de worst gaan snoepen, dat wist ik zeker. Hij was het zelfs al aan het uitpakken toen ik er ook nog bij was. Hij vond de nog ingepakte worst eigenlijk te zacht aanvoelen voor houthakkersworst van Ulla. Tja, wat zou het dan zijn? Hij legde de folie met de worst op tafel en we vonden het eigenlijk toch wel meer op een kroket lijken 

Ik kan je zeggen dat we al wel zo'n leeftijd hebben dat we eigenlijk overal een leesbril voor nodig hebben. Die heb je dan niet op natuurlijk! 

Maar goed, we hadden dus kroketten gehad. Niet dat je die hier normaal gesproken kunt kopen. Nee, we hadden ze in december gekocht bij Åsele camping, die gerund wordt door Willy en Peter en bij ons weten waren die kroketten op. Bovendien waren dat gewone kroketten en dit leek wel een goulash kroket! We knepen er nog maar eens in en tot ons verbazing kregen we rode vingers! 

Vandaag ben ik heel vaak in de lach geschoten, en niet een beetje lachen, nee ik kwam niet meer bij, bleef er soms bijna in. 

Het is een verfroller die ik in de vriezer heb gestopt ergens in januari. Ik vries kwasten en rollers altijd in als ik denk ze nog eens met dezelfde kleur (in dit geval natuurlijk faluröd) te kunnen gebruiken. Hij was nog steeds prima de roller en ik heb hem weer teruggedaan in de vriezer, dan kan ik hem komende zomer buiten weer gebruiken voor de deuren. Gelukkig is het waterverdunbare verf geweest en was het zo weer van onze handen en het bordje. Ik heb er maar even een sticker met naam opgeplakt.

Peter was erg teleurgesteld, dat kan ik je zeggen! En ja, misschien zijn we allebei wel toe aan een bril voor de hele dag :-). 

Misschien heb je hem al door... morgen gaan we naar Ulla! Ik vermoed dat er geen restje worst in de vriezer verdwijnt.