Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





maandag 9 januari 2012

De achtertuin


Ik keek er al een tijdje naar uit. Ik keek er naar uit dat de omstandigheden goed zouden zijn voor Clas om er op uit te gaan met de sneeuwscooter. Het is hier helemaal niet druk met sneeuwscooters. Heel af en toe eens een, dus ben ik afhankelijk van Clas wat deze paden betreft. Onze buurman Clas heeft nog een heel erg oude. Clas kan zelf sleutelen, dus hij onderhoudt al zijn machinerieën zelf. Hij kan trouwens ook heel mooi hout bewerken. Meubels maken. Iemand met gouden handen dus. Maar ik dwaal af. Dit is onze derde winter hier en net als voorgaande winters keek ik er dus al een tijd naar uit dat Clas met zijn sneeuwscooter paden in de bossen en op de heuvels zou gaan maken. Als hij twee à drie keer over zo'n pad gereden heeft, is het zo stevig dat ik er op kan lopen. Je moet je voorstellen dat je dan op een laag sneeuw loopt van wel 50 - 100 cm. Een enkele keer zak je dan ook onverwacht een heel eind weg, dat is even schrikken, als je niet wegzakt loopt het wel een beetje zwaar, je zakt toch bij iedere stap wel een paar centimeter weg. Maar ik geniet er altijd enorm van, want dan kan je ook 's winters de natuur in met de hond (en je fototoestel). Ook zij vindt het ontzettend leuk omdat ze dan los mag. Ik hoef niet bang te zijn dat ze van het pad af gaat, want dan gaat ze 'koppie onder' in de sneeuw en dat weet ze drommels goed. Gisteren en vandaag kon ik dan eindelijk 'onze achtertuin' in! Naast en achter ons huis ligt een stuk bos dat bij onze huizen hoort. De ene kant van het bos hoort bij Clas, de andere kant van het bos hoort bij ons. Clas en de vorige eigenaar van ons huis hebben dat een jaar of twintig geleden gekocht van de bosmaatschappij SCA. Dit om ervan verzekerd te zijn, dat we nooit tegen een woestenij van een gerooid bos aan zullen hoeven kijken. Daar zijn we super blij mee! Als je door ons bos loopt (het hoofdpad is de scheiding tussen de helft van Clas en de helft van ons, maar wat maakt het uit?!) stijg je en kom je na een poosje op een berg uit waar het bos wel is omgehaald. Het is inmiddels herplant. Doordat de berg dus op een bepaald stuk redelijk kaal is, heb je een prachtig uitzicht. Ik neem jullie dus even mee... jullie kunnen een aantal foto's zien op ZoominGon.  Hebben jullie heel eventjes ook een beetje winter.