Touched...

Hebben jullie dat ook wel eens dat je denkt dat iets wat je graag wilt zeggen mooier zal klinken in het Engels? Dat heb ik nogal eens. Vandaar ook de titel 'Touched'. 

De laatste tijd kan ik wel eens even een beetje down zijn door al het 'wereldnieuws' om het maar even breed en algemeen te houden. Er komt ook via veel kanalen nieuws tot je tegenwoordig. Ik spreek mezelf dan wel met regelmaat toe dat het me niet helpt als ik daar heel erg over ga prakkiseren, ik help daar werkelijk niemand mee, help alleen m'n eigen stemming naar beneden. Hebben jullie dat ook wel?

Toch vind ik ook dat je je niet voor het nieuws kunt en moet afsluiten. Je moet eigenlijk de juiste dosering weten te vinden. 

Je kunt je niet alle ellende van de wereld aantrekken en mag best gelukkig zijn, morgen kan het jouw beurt zijn. Heb zelf ook heus wel klote dingen meegemaakt in het verleden. 

Maar er zijn ook zoveel mooie dingen in het leven, zoveel dingen om van te genieten, vooral ook als je het wilt zien. Ik kan zoveel mooie dingen opnoemen, maar dit logje wordt waarschijnlijk al zo lang.

Dus nu to the point ...

Soms is er ook wel eens een dag dat je geraakt wordt door iets wat bij de post zit. Brengt de post vaak rekeningen, een leuke kaart, soms onheil, er zit ook wel eens iets bijzonders bij de post, zo bijzonder dat je denkt: Yes! This made my day! 
Dat gebeurde gisteren dus weer eens.
Zien jullie die mooie rode doos met strik? Misschien herken je het al wel. Het is een doos Leonidas bonbons en die werd hier gisteren bij de deur afgegeven, samen met nog een brief van een andere afzender. 

De bonbons was aangetekend verstuurd vanuit België. 

Ik heb al eens eerder verteld dat ik er zoveel mooie en leuke contacten bij heb gekregen door deze blog. Door onze liefde voor Scandinavië kwam het ook dat Geert en ik elkaar zo leerden kennen en heel wat mailden met elkaar. Het kwam later op een lager pitje omdat Geert een andere heel drukke baan kreeg, maar het contact bleef. Vorig jaar is hij naar Noorwegen op vakantie geweest, omgeving Jostedal. Hij had mooie foto's en video's gemaakt en beloofde me ze te sturen op een dvd. 

De beloofde dvd kwam dus gisteren, ik vond wel dat hij zwaar was en in een veel te grote doos zat. Wie kon vermoeden dat er een kilo!!! pralinen van Leonidas bij zouden zitten. Ja, door zoiets wordt ik dan echt geraakt en schiet daar dan een beetje vol van. Ik zie dan in gedachten een filmpje aan me voorbijgaan... dat diegene naar de winkel is gegaan om dat te kopen. Stilletjes gniffelend om deze verrassing de boel zorgvuldig heeft ingepakt en ermee naar het postkantoor is gegaan om het aangetekend te versturen om ervan verzekerd te zijn dat het goed aan zou komen.
Yes, that's very touching! 

Ik heb Geert al uitgebreid bedankt per e-mail, maar kan het hier nog best een keer zeggen: 'Nogmaals enorm bedankt Geert, enne, er is al een aardig gat in de doos geslagen.'

Ik vertelde dat er ook nog een brief bij de post zat, hij was handgeschreven in het Zweeds. Hij komt van Zweedse kennissen die in Vänersborg wonen en hier een zomerhuis in de buurt hebben. Ulf schreef twee kantjes vol en had de enveloppe volgeplakt met postzegels met schepen. Ook in de enveloppe zaten mapjes met postzegels met schepen erop. Deze speciaal voor Peter. 

Touched again!

Geen beste foto, maar toch een idee.
Klik er maar op, dan wordt de foto vergroot.

Ik was deze week steeds in de war met de dagen, liep twee dagen voor in gedachten, maar nu zit ik weer goed op de rit, 't is nu dan toch vrijdag. 

Ik kan jullie dus best al wel een fijn weekend wensen.

Geniet ervan!

Gon