Aliens in huis?

Toen ik het bed laatst verschoonde was het zulk prachtig zonnig weer bij ongeveer -15 graden! De maagdelijke sneeuw schitterde prachtig toen ik vanuit de slaapkamer naar buiten keek.

'Ja, het kan weer!' dacht ik en haalde snel de dekbedden uit de hoezen, deed even een fleece vest aan en legde ze op de smetteloze sneeuw. Ze mochten daar een paar uurtjes lekker op de droge sneeuw in de kou liggen. We hebben een lits-jumeaux maar elk een dekbed. 

Zoals jullie misschien nog wel weten n.a.v. een berichtje vorig jaar, kan de droogmolen nu natuurlijk niet staan. Ik vind het altijd lekker de dekbedden buiten te hangen, of hier, in het geval van de winter, buiten te kunnen leggen. Dat kan niet als het net onder nul is, dan is de sneeuw te 'nat', maar als het flink vriest, komt je dekbed kurkdroog van de sneeuw af.

Nog even en ze liggen in de zon.

Heerlijk deze wollen dekbedden, zou niet anders willen.
Heb destijds vier seizoenen gekocht, maar we gebruiken alleen
de zomerse dunne helft. Wel zonde van de andere, maar ja...

'Ze zullen nu wel lekker doodvriezen!' dacht ik, wetend dat overal in huis mijten zijn, huisstofmijten en weet ik wat voor mijten. In elk geval ook in je bed. Ze leven van onze huidschilfers. Bah!

Nee, ik heb geen fobie, maar sta hier alleen weer even bij stil en slaap altijd heerlijk in ons bed, huisstofmijten of niet. Ze zijn overal, je kunt niet om ze heen. Maar als ze eten, zullen ze toch ook ontlasting hebben? Doen ze dus ook in jouw bed. Blij dat ze met het blote oog onzichtbaar zijn zeg, want wat zijn het een griezels, kijk maar eens naar dit animatiefilmpje (geluid aan):

Deze beelden zijn gebaseerd op levensechte mijten die dus menselijke huidschilfers verorberen. De piepkleine, krioelende beestjes zijn amper een kwart van een millimeter groot. Ze zijn in hun nopjes in huizen, vooral dan in slaapkamers en keukens. In een gemiddelde matras kruipen naar schatting twee tot drie miljoen van deze allergie veroorzakende kleine monsters. 

Ze eten de huidschilfers die we overal massaal achterlaten. Nu het kouder is 's winters, floreren stofmijten extra goed dankzij de verwarmde en vaak slecht geventileerde leefomgevingen. Hun uitwerpselen verspreiden zich razendsnel door het huis wanneer je bijvoorbeeld in je stoel gaat zitten of ligt te woelen in je bed. 

Als ik dan bedenk dat veel mensen weken in hetzelfde bed liggen, ik bedoel met dezelfde lakens en hoezen, dan denk ik... 
Tja, ze hebben het druk, baan, verplichtingen, dat bed kan nog wel even denkt men. 
Of wat te denken van zieke en bedlegerige mensen en de huidige zorg! 
In elk geval heb ik net opgezocht of ze daadwerkelijk doodgaan bij vorst. Ja, ze gaan dood, maar nu blijkt dat je dekbed, matras, of wat dan ook toch wel 24 uur in de kou moet liggen. Oké, volgende keer dus een nachtje onder een ander dekbed, die van het gastenhuisje bijvoorbeeld, die liggen de hele winter onder nul :-). 
Maarruuuuh... als ze dan na zoveel uren bij zeer lage temperaturen doodgevroren zijn, zitten er miljoenen dode stofmijten in je dekbed, help!

Ik vond HIER (klik) nog wat tips om de huisstofmijt enigszins terug te dringen.

Nou, ik hoop niet dat ik vannacht gillend wakker wordt na een nachtmerrie over schilfers etende aliens die mij uit bed dragen...

J

Nu nog even terugkomen op die heerlijke Leonidas bonbons van Geert. Er kwamen veel reacties langs verschillende wegen; hier, via de mail, op Facebook. 
Verschillende mensen maakten zich toch wel een klein beetje zorgen om Peter, of hij ook wel van de bonbons mocht. 
Ja, kan hun bezorgdheid wel begrijpen hoor, vooral als je me kent met chocolade. 
Na mijn bedankje aan Geert kreeg ik snel een mailtje terug waarin hij o.a. schreef: 
Met die kilo kun je zeker wel een tijdje voort. Nu kan Peter er ook van snoepen :-).
En zo gaat het dus ook, de inhoud wordt bijna gelijk verdeeld...
Gisteren was het een week geleden dat het pakje aankwam. We zitten al wel op de bodem van de doos. Ze zijn ook zó ONTZETTEND lekker!

Een fijn weekend alvast!

Gon