Het was weer tijd om de schaatsen onder te binden en dat met het voorjaar in je hoofd...

Niet echt erg als het dak even opgelucht kan ademhalen :-)
Het is er inmiddels vanaf gedooid!
In drie à vier dagen...
Hier glijdt het namelijk niet door die hoek.

Deze week verliep zoals ik vorige week al zag in de voorspellingen en wat ik hier ook schreef. Een blijmakertje, net of het voorjaar wordt. Daarna gaat de winter gewoon weer verder.

De zon gaf inderdaad geregeld een voorjaarsgevoel, maar wanneer je buiten kwam bij +5 graden viel het toch tegen door de harde wind. Dagen lang stormachtig, bah! Geeft ook zo'n bende. Zo'n mooi sneeuwtapijt verandert dan in een vies geheel. 

Eind 2013 drie zware stormen, dan denk je toch dat alle dode troep wel uit de bomen gewaaid is. Maar nee, elk voorjaar harken wij het gras zodra de sneeuw weg is om alles uit de nu eenmaal heel veel bomen op te ruimen. Waar je ook woont in Zweden zul je hier wel last van hebben. Er zijn erger dingen.

Bovenaan bij de garages na een paar dagen dooi.
Geen prut, maar ijs door de vorst in de grond.

Afijn, het prachtige sprookjesachtige landschap veranderde heel rap. Het dooide heel snel door de harde wind. Het hoofdpad op het erf leek wel een snelstromende rivier en de dikke pakken sneeuw van wel een halve meter gleden van de daken. Een halve meter ingeklonken sneeuw die enorm zwaar is geworden doordat het verwaterd is, loodzwaar. Heel best voor de daken als dat eraf is. 

Peter kon een aantal dagen nog wel naar buiten (beenprothese), maar de laatste twee dagen niet meer. Veel te link. Voor de honden en mij ging het nog wel. Gewoon oppassen. 

Ik ga altijd zo graag naar de berg hier achter en daar zag het er na een paar dagen echt wel heel voorjaarsachtig uit...

Alle sneeuw van de bomen, zon, voorjaarsgevoel!
Maar de sneeuw werd zelfs glad om op te lopen, leek ook op te vriezen.

Zo was het erf van achter af gezien (als je van de berg komt) voor de dooi inviel.
Smetteloos wit :-)

En gisteravond kwam hij weer, die ontzettend aardige man op de strooiwagen van de gemeente. Vorig jaar heb ik het één keer gevraagd en sindsdien doet hij het uit zichzelf. Grus (zeer fijn grind) strooien op ons erf als het spekglad is. Gisteren vroor het weer en het erf was een ijsbaan. Je zou kunnen schaatsen bij wijze van spreken. Pas dan komt hij met zijn zwaar materieel het erf op (anders zou hij de boel verrot rijden) en strooit het grus. 

Nu kan ik weer gewoon lopen of er niets aan de hand is en Peter kan ook weer lekker naar buiten. De wind is gaan liggen, het is helder, ik zag sterren er komt weer wat sneeuw, het is weer helemaal mijn winterweer! Heerlijk! Ook fijn voor de mensen die deze kant nog op komen om van de Zweedse winter te genieten. Je zult het toch zo treffen als afgelopen week. 

Ja, zo'n week komt werkelijk elk jaar voor in februari. Heel typisch. Maar goed, het is doorgaans toch zeker al april eer alle sneeuw echt weg is.

Nu nog even winter en tijd om te schrijven. Peter schreef het tweede deel van het verhaal waar hij vorige week mee begon. De liefhebbers kunnen het lezen door HIER te klikken.

En het is ook vrijdag, dus de loppis is weer aangevuld. Daar kom je door HIER te klikken.

Een heel fijn weekend!

Gon