Rolf op klompen?

Ik ben een beetje laat met dit bericht, wilde het toen niet wéér over bomen hebben, maar nu achteraf, ruim twee weken verder dan toch het verhaal over Rolf. Hij kwam dus op 19 november om een andere Pinus wel te vellen. Erg zonde dat het moest, maar het kon niet anders. 

Ook deze boom was behoorlijk oud, misschien wel net zo oud als dé Pinus die tot mijn grote vreugde overeind mocht blijven. De boom die hier geveld is miste de top van zijn kroon, maar evengoed was het een behoorlijke reus. Op de foto's is te zien dat Rolf de boom prachtig heeft laten vallen. Er moesten alleen wat kleine wilgen weg, maar die lopen wel weer uit.

Rolf, hier net achter het sparretje, zaagde de boom in stukken van 45 cm, de ideale maat voor onze 'vedpanna' (houtketel). Åke had dit aan hem gevraagd (hoe nadenkend van hem) omdat het daar onbegaanbaar is voor Peter en ze zich mij waarschijnlijk niet met een motorzaag kunnen voorstellen. Niet dat ik het erg vond! Bovendien zijn de stukken van 45 cm niet of nauwelijks door mij te tillen. Ik ben toch behoorlijk sterk en heb al heel wat dikke stukken op de kloofmachine getild, maar deze, man wat topzwaar! 

Later heeft hij ook alle takken er afgezaagd. De dagen erna heb ik die takken daarvandaan weggesleept. Zwaar werk. Ik heb het in drieën gedaan. Op drie ochtenden elke keer een deel. De takken waren bij de aanzet wel 10 - 15 cm en ik had me wel verkeken op het gewicht. Ze moesten ook nog heuvelopwaarts getrokken worden. 

Goed voor het luie zweet, heerlijk eigenlijk. In sommige takken kreeg ik echt geen beweging, die moest ik ter plaatse in tweeën of in drieën zagen voor ik ze kon sjouwen. Nou, daarna zit je wel heel tevreden aan je kopje koffie! Nu liggen er alleen nog kleine takken en die kreeg ik niet meer weg voor de sneeuw kwam, dan komend voorjaar maar. 

Ik had de grote naar een plaats gesleept waar Peter ze kaal kon maken en in stukken kon zagen. Dat heeft hij ook klaar.

Ik wil nog een foto maken van een stuk stam van hogerop, daar kun je makkelijker de jaarringen tellen. Dat moet ik nog doen. Het wordt een klus. Ik denk dat ik er een klein mesje of een pen bij neem om ze aan te wijzen tijdens het tellen. Ze liggen zo dicht bij elkaar, vooral in het midden. Dat komt omdat de zomers hier kort zijn en bomen hier veel langzamer groeien. Ik zag ook kleurverschillen, bijvoorbeeld in het midden heel licht, dan heel veel jaren donkerder en dan weer licht. Ik vroeg aan Rolf uitleg. Toen de boom groeide tijdens het donkere deel jaarringen was het aanmerkelijk kouder dan tijdens de lichte delen. Interessant. Je zou wel eens met zo'n boom mee willen kijken in het verleden.

Na zo'n tweeënhalf uur was Rolf klaar. D.w.z. boom geveld, takken er afgezaagd, de stam in stukken gezaagd van 45 cm en die stukken van 45 cm hogerop gebracht, zodat wij er bij kunnen met kruiwagen, quad of tractor. Mij lijkt het 't handigst om komend voorjaar de kloofmachine bij het hout te zetten. Zo min mogelijk tillen.

Als je Rolf had zien buffelen! Dacht ik dat hij een jaar of zestig was, hij is zeventig en heeft versleten knieën door zijn werk in de bossen altijd. Ik had gewoon medelijden met hem toen ik hem die zware stukken zag tillen, het ging maar net. 

Toen hij later met Peter mee naar ons huis liep voor koffie en fika zag hij de klompen aan het gastenhuisje hangen. Nee, er zitten geen viooltjes in nu, maar ik heb even geen andere foto. Die vond hij zo leuk, klompen, die zou hij ook wel willen!

Volgende keer het vervolg...

HIER (klik) te lezen

Gon