Kerstmis 2016 komt eraan...

 

 

 

Kerst komt eraan en allemaal zijn we druk. Het is hier in de omgeving veel drukker dan normaal, allemaal mensen uit het zuiden die hierheen komen voor wintersport richting de bergen. Gelukkig ligt er sneeuw al is de bovenlaag hard geworden door dooi tussendoor. Maar zaterdag, zondag en maandag zullen bij elkaar wel zo'n 20 cm verse sneeuw geven, dus mooi! In de bergen heeft het al eerder gesneeuwd na de dooi tussendoor.

In de winkels was het de laatste dagen ook erg druk voor hier.

Kerst komt eraan en kerstavond, dus morgenavond 24 december, is voor de Zweden kerst. Dan is het Julafton  en dan komen ze allemaal bij elkaar, kijken 's middags steevast naar Kalle Anka (Donald Duck) op tv om klokslag drie uur, een jaarlijks terugkerende traditie en daarna aan de glögg gevolgd door het julbord oftewel het kerstbuffet. 

Kerst komt eraan en voor mij is kerstavond meer een avond van overdenkingen. Bijvoorbeeld terugdenken aan kerstfeesten met geliefden die er niet meer zijn.
Aan al die mensen die niet uitkijken naar kerst, elk met zijn of haar reden. Je hoeft maar aan het nieuws te denken.
 

Kerst komt eraan, voor ons een witte kerst met lekker samenzijn, met kaarsjes en hapjes. Misschien wel even erop uit, "A sleigh ride in the snow" :-).

Een poosje wegduiken met een mooi boek. Bijlezen bij de blogs die ik volg, ik loop nogal achter.
Voor morgenavond heb ik geen Zweedse glögg gekocht, beetje slappe hap, 'k ga lekker zelf bisschopswijn maken.

Zorgt voor lekker rode wangen.

 

Kerst komt eraan, ieder zijn of haar ding, weinig mensen in bloggenland. Ik zal er waarschijnlijk ook niet zijn morgen, kerst...

 

Oh ja, het kerstverhaal dat ik dit jaar weer geschreven heb, het beloofde vervolg op dat van vorig jaar, vind je HIER (klik).
Heb je het eerste deel vorig jaar niet gelezen? Natuurlijk spreekt het tweede deel veel meer als je het eerste deel ook gelezen hebt, de link naar het eerste deel staat boven het tweede deel.
Veel leesplezier! Als het net zo vaak gelezen wordt als vorig jaar en net zo gewaardeerd wordt, ben ik dik tevreden.

 

Hieronder, als elk jaar, een traditioneel Zweeds kerstlied.
Deze keer "Gläns över sjö och strand", met daaronder de Zweedse tekst. Het wordt hier gezongen door Sofia Karlsson.
 

 

Een heel mooie warme en gezellige kerst wens ik jullie!

God Jul!

Gon

 

 Gläns över sjö och strand, stjärna ur fjärran,

du som i Österland tändes av Herran.
Stjärnan från Betlehem leder ej bort, men hem.
Barnen och herdarna följa dig gärna,
strålande stjärna, strålande stjärna.

 

Natt över Judaland, natt över Sion.
Borta vid västerrand slocknar Orion.
Herden, som sover trött,
barnet, som slumrar sött,
vakna vid underbar korus av röster,
skåda en härligt klar stjärna i öster.

 

Gånga från lamm och hem, sökande Eden.
Stjärnan från Betlehem visar dem leden
fram genom hindrande jordiska fängsel
hän till det glindrande lustgårdens stängsel,

skåda en härligt klar stjärna i öster,

skåda en härligt klar stjärna i öster.

 

Winterwende 2016

Op de berg achter ons huis met sneeuw op komst (klik op foto).

Eenentwintig december 2016 om 10:44 is officieel de zonnewende, in dit geval ook wel winterwende genoemd. Rond deze tijd komt de zon ten noorden van de poolcirkel niet meer boven de horizon uit. 

De zonnewende is niet elk jaar op dezelfde tijd en kan op 21 of 22 december vallen.

Ik schat dat wij zo'n 350 km ten zuiden van de poolcirkel wonen, hier komt hij altijd nog boven de horizon uit.

Maar nu gaan de dagen weer lengen en in een maand tijd zal het 's middags al bijna twee uur langer licht zijn hier in Jämtland - Zweden. Dat gaat zo snel! Hier schijnt in de loop van de tweede helft van januari de zon weer op het erf, dan komt hij weer over de berg heen. We zien hem nu wel schijnen, maar op afstand.

"De winterwende wordt ook wel een Yule genoemd en valt op de langste nacht van het jaar. Nadat de langste nacht is geweest, worden de dagen alleen maar langer, de invloed van het licht wordt steeds groter. Daarom staat in dit feest de wedergeboorte van de zon centraal. Het is ook de periode dat Jezus werd geboren, en dat zijn licht snel de duisternis weer zal overheersen. Om de zon te helpen, worden overal ter wereld vuren aangestoken. De Yulevuren staan symbool voor de macht van de God op aarde. 

Zijn geboorte betekent leven, licht en warmte, en dat vieren we door het ontsteken van die vuren. In vroeger tijden werden de vuren op hoge heuvels aangestoken, zodat hun licht over het hele land zou schijnen. De mensen geloofden dat al het land dat door de Yule vuren werd verlicht, het komende jaar grote vruchtbaarheid zou hebben. 

Dat geloof leeft tot op de dag van vandaag nog in het Yulefeest door. Ook het in je huis halen van het leven staat centraal in dit feest. De ‘kerst’boom is hier een voorbeeld van. De sparboom staat symbool voor het eeuwige leven. Dit komt, omdat hij altijd groen is. De lichtjes staan symbool voor de zon, die opnieuw geboren wordt."

(bron www. wicca-is-een-religie.nl).

Tot vrijdag de 23e wanneer ik met mijn laatste bericht kom zo voor kerst en natuurlijk met m'n kerstverhaal!

Gon

Laplandkoorts

 

 

Met Rushy aan de wandel

 

 

 

 

Het filmpje pas kijken na het lezen van dit bericht...

 

Even dit berichtje om mijn kerstverhaal 2016 alvast aan te kondigen.

Wat is deze maand tot nu toe snel gegaan.
Eerst hadden we lichte vorst gevolgd door 3 etmalen achtereen van constant -25°C. Daarna duikelde de temperatuur naar zo'n -10°C ongeveer.

Dat was allemaal fijn en ook erg mooi. De bomen waren na een nacht met mist helemaal dik berijpt.

Voor de -25 draaien we ons hand niet om. Zeg nu niet "brrrrrrrr" of "koud!!", nee, niet zeggen, niet nadat je hier ooit eens bent geweest. Want echt, neem van mij aan dat je dat dan niet meer zeggen zal, het is een heel andere kou dan wanneer het in NL zo'n temperatuur zou zijn. Nee hoor, je er lekker op kleden en gaan met die banaan. Honden hebben ook een heerlijk jasje.

Overigens dragen ze die alleen als het kouder is dan zo'n -15. We hebben honden die gewoon in huis wonen en die meegekomen zijn. Ze waren de lage temperaturen dan ook niet gewend. De dierenarts waarschuwde ze toch vooral niet te snel een jasje aan te doen. Ze harden af en hun vacht past zich snel aan. Vandaar vanaf -15 ongeveer pas in het jasje. Gaat al die jaren al prima.  Ze hebben plezier buiten, dat zegt genoeg.

Maar dan nu, nu regent het en lijkt het voor het gevoel wel zomer. Zo'n groot temperatuursverschil doet het nu erg warm lijken bij +1. Van ons mag het gelijk weer onder nul duiken en dat het maar onder nul mag blijven tot begin april! Dat is onze wens. Het is hier 's winters het lekkerst tussen -5 en -20°C.

Nu dus even een beetje glad buiten en de loopwijze weer aanpassen:

 

 



Lopen als een pinguïn als het ware en steeds je hele gewicht op de voet waar je op gaat staan. Het is even wennen, maar nu heb ik het al jaren onder de knie. Dat scheelt heel veel valpartijen.

Het ziet er wat vreemd uit, maar dat kan je niets schelen als je maar overeind blijft. Tijdens onze eerste winter hier begreep ik niet waarom de mensen zo liepen, tot ik eens dit plaatje tegenkwam.

Het kerstverhaal zal ik a.s vrijdag 23 december plaatsen. Deze keer dus niet in delen, maar pats, het hele verhaal in één keer.
Zoals de meesten van jullie wel weten is 't het beloofde vervolg op het kerstverhaal dat ik vorig jaar schreef.
Dus als je lekker wilt zwijmelen met kerst dan kan dat met dit kerstverhaal dat zich in mijn fantasie afspeelt in de omgeving waarin ik woon, wij wonen.
Bovenaan in dit bericht heb je een filmpje zien staan, een filmpje over de winter (met ook zijn sporten) in Lapland. Het is opgenomen in Fins Lapland, maar neem van mij aan dat het er hier precies zo uitziet en aan toegaat. Het zal je helpen de sfeer te verbeelden bij het kerstverhaal.
Mocht je het eerste deel vorig jaar niet gelezen hebben, of kan je het je niet meer zo goed herinneren, dan vind je dat HIER (klik) en kan je alvast in de stemming komen.

 

Tot vrijdag!

Gon



Luciadagen 2016

klikklik

Sankta Lucia.
Vandaag is het Luciadagen.

Het Luciafeest is een typisch Zweeds lichtfeest dat wordt gevierd op 13 december, de naamdag van Sint Lucia. 

Vanaf vanmorgen 07.00 uur is de Lucia-viering vanuit Varbergs fästning uitgezonden op SVT2, maar zou vanavond om 18.00 uur herhaald worden. 

Je begrijpt misschien wel dat wij de herhaling van 's avonds verkiezen boven vroeg uit bed.

Varbergs fästning oftewel de vesting van Varberg is dus waar de viering gehouden werd. Deze vesting ligt aan de westkust, pakweg zo'n vijftig kilometer ten zuiden van Göteborg. HIER (klik) kan je op Wikipedia lezen over deze vesting.

Wil je deze Lucia-viering ook zien, dan kan dat HIER (klik) bij SVT Play. Het staat online tot 12 januari 2017, dus een maand.

Gon

Sinterklaas en de verrassing

 

Al een aantal jaren krijgen we een paar dagen voor Sinterklaas een afhaalbericht van het postkantoor. Met dit afhaalbericht en je paspoort krijg je het mee. Bij het zien van de afzender wisten we het, wederom verwennen Anneke en Adrie ons met allerlei lekkers voor sinterklaasavond.

Zo gingen we ook afgelopen donderdag naar het postkantoortje hier in de supermarkt.

En ja hoor, bij het zien van de afzender wisten we dat onze sinterklaasavond weer niet stuk kon.

Het is altijd zo leuk verzorgd met een kaart met een mooi gedicht erin. En ook alvast de kerstkaart met lieve wensen.

Lieve Anneke en Adrie, ik ben altijd weer geraakt bij het zien van deze dingen en zie jullie in gedachten bezig met dit klaar te maken voor verzending.

Heel erg bedankt!!!

 

Iedereen een gezellig sinterklaasfeest gewenst!

 

Gon



In een arrenslee...

Klik maar op een foto voor groter beeld, echt prachtig!

Ja, de winter is hier al even aan de gang, er ligt al veel sneeuw. Het is erg kwakkelend rond nul. Dan weer een paar dagen onder nul, dan weer een of twee dagen met overdag net iets boven nul. Veel depressies dus. Er ligt al een enorme hoeveelheid keiharde sneeuw op het erf, allemaal aan de kanten, in de tuin gedeponeerd met een happer. Sneeuw die van daken gleed en sneeuw die in de weg lag. Natte, ingeklonken sneeuw die nu weer bevroren is. Ik kan me niet herinneren dat er sinds 2008 rond deze tijd al zoveel geruimde sneeuw in de tuin lag.

De kerstmarkten zijn ook alweer aan de gang, van die heerlijk kleine kneuterige kerstmarkten. Soms met de mogelijkheid voor een ritje in de arrenslee. Dit was vandaag in de buurt.
De foto's zijn niet van mij, maar van iemand die ik ken.

Binnen...

en buiten.
Warempel, de Kerstman!

 

En andere mensen in de slee
 

Verdraaid, dit doet me denken aan onze eigen Zweedse arrenslee met de Kerstman die ons toen bezocht rond de kerst van 2013! Dat kun je HIER en HIER nog lezen. Leuk om in kerststemming te komen.

 

Zelf ben ik door de markten en het weer al wel aardig in stemming gekomen. Overal zie je nu de elektrische adventskandelaars voor de ramen verschijnen. Geen bewoond huis waar dit niet voor de ramen staat, dit is erg traditioneel hier, evenals de verlichte kerststerren.

Zelf heb ik al zo'n kandelaar in het gastenhuisje voor het raam gezet. Nu is het net of we buren hebben en zeggen gekscherend tegen elkaar dat de buren thuis zijn als hij brandt (op de tijdklok). In de kamer heb ik al de krans met lichtjes voor het raam gehangen.

 

Ik denk dat het in NL wat later op gang komt, maar eh... raken jullie al in de stemming? Al iets opgehangen met het donkere weer? Ik ben benieuwd.

 

Gon

 

 

Maan en stenen

Elke avond loop ik met Sim bij het snelstromende riviertje, ongeveer tweehonderd meter van huis. Het is altijd een traktatie om ’s winters bij volle (of bijna volle) maan bij dit riviertje te staan. De maan schijnt dan precies op de kopse kant tussen de bomen door op het stromende water dat zich snel een weg baant tussen de keien door. Nu met de mooie grotere maan helemaal. En dan het geluid er bij!
Ik heb me de moeite bespaard mijn fototoestel mee te nemen, ik ben heel slecht in het nemen van zulke foto’s. Jammer, want ik zou deze pracht graag met jullie delen.
Ik dacht dat ik wel zoiets op internet kon vinden en dan zou ik dat wel plaatsen met bronvermelding. Maar helaas, ik vond niets wat er op leek.
De animatie hierboven heb ik een paar jaar geleden al eens gevonden op internet en opgeslagen.

Hebben jullie de supermaan nog ervaren?
Hier vond ik het niet anders dan anders in de Zweedse winter waarin de maan altijd al dichterbij staat dan zuidelijker.
Ik zag op Facebook nog iets waarom ik enorm gelachen heb en nog. Geplaatst door ene Karen Sullivan:

Can't see nothing in the sky tonight, just chemical.
Had to put a tortilla on the window to simulate the supermoon.

Het was even echt winter met ’s nachts wel tot -15° C. In tegenstelling tot zuidelijker gelegen provincies en steden, bijv. de provincie Dalarna en de hoofdstad Stockholm, hadden wij weinig sneeuw (iets van vijf centimeter). Stockholm had rond de 40 cm sneeuw om maar eens wat te noemen en het openbare leven had daar enorm veel hinder van. Ik las een artikel waarin gesproken werd over de vele botbreuken door gladheid en het falende sneeuwruimen door de verantwoordelijke diensten. Nee, daar hadden wij geen last van gelukkig. Maar nu zitten we op de wip, het kan vriezen en het kan dooien. Vooral voor Peter (lopen met prothese) en onze oude Rushy wel lastig. Tot nu toe gaat het lopen op het erf nog helemaal prima, hopen dat het zo blijft. Vanaf zondag gelukkig weer 24 uur per dag onder nul.

 

Om Rushy maakten we ons toch wel erg bezorgd i.v.m. het naar buiten gaan.
Zeventien jaar en artrose in haar voorpoten. Niet eens zozeer bezorgd om het lopen buiten, maar over het buiten komen. Hoe je het ook wendt of keert, ze moet een trap af.
We hebben drie jaar geleden al gekozen voor de kortste trap van de drie en dat is via de slaapkamer naar de altan en vanuit de altan (= soort overdekt terrasje) met de trap van vijf treden de achtertuin in. Een loper op de trap gelegd/gemaakt tegen het uitglijden. Dat ging heel lang goed, tot een week of twee geleden.
Ik zou haar graag willen dragen, 14 kilo is te doen, maar ze wil dat pertinent niet!
Door het dwars zijn en tegenstribbelen wordt het voor mij (en ook voor haar) erg gevaarlijk.
De laatste weken slaat ze bij het naar buiten gaan de onderste tree over en springt dus vanaf de op een na onderste tree de tuin in. Bij het neerkomen hoor je gewoon de lucht uit haar lichaam gaan en er bij gaan staan helpt niet.
Nu dan iets anders gemaakt, niet mooi, maar het werkt! Bij sneeuwval of regen dek ik het af met een plaat, dus nooit glad. Zelf kan ik (de helft) van de treden nog gebruiken.
We zijn blij met deze oplossing.

Inmiddels (na het maken van de foto) heb ik het oppervlak van haar loopplank ook nog ruw gemaakt met grof zand. Hier zie je de afdrukken van haar eerste afdaling 😊

Ik moest deze weken, met enige tijd toch wel strenge vorst, denken aan hoe de mensen hier vroeger ontdekt moeten hebben dat steen/stenen lang warmte vasthouden en het zijn gaan gebruiken in hun verwarmingssystemen.

Denk aan tegelkachels, speksteenkachels en later ook het aan de binnenkant bekleden van ijzeren kachels en ketels met stenen.
Elk jaar weer valt het me op in de eerste tijd van de sneeuw. Het valt dan op dat de sneeuw overal blijft liggen, behalve op stenen, die blijven sneeuwvrij.

Dit was vorige week in het bos, ons paadje tussen de bosbessen door.
Daarna viel er meer sneeuw en nog steeds is deze steen vrij van sneeuw.
Ik koos deze oudere foto omdat Rushy er ook op staat (zoekplaatje).
Ze moest er natuurlijk ook weer met haar lange neus bij staan 😊

Overal, maar dan ook overal zitten hier zwerfkeien onder de grond of steken er geheel of gedeeltelijk boven uit. We leven als het ware op een heel dikke laag zwerfkeien met wisselend een dunne of een iets dikkere laag humus er op. Daar waar een heel grote kei onder een dun laagje humus of bijna aan de oppervlakte ligt, smelt de sneeuw in het begin ook nog weg.
Je kunt dan dus zien dat er een kei moet zitten en ook hoe groot hij ongeveer is.
Hoe groter de kei, hoe langer de sneeuw op die plek weg blijft smelten. Want hoe groter die kei, hoe meer warmte erin opgeslagen ligt en ook hoe langer het duurt voor hij bedekt wordt met sneeuw. Dat gebeurt naarmate de vorst dieper in de grond raakt.
Dus als ik dan buiten loop en dit weer zie, denk ik dat de kans bestaat dat het ooit zo ontdekt is.

Hebben jullie de supermaan kunnen zien, en zo ja, hebben jullie mooie foto’s kunnen maken? Ik ben er best benieuwd naar, naar foto’s…

Gon