Country living...

 

Vorige keer had ik jullie twee recepten beloofd die ik zondag de 5e maakte terwijl het buiten sneeuwde. Maar eerst even een inleiding...

 

Al toen ik een jaar of veertien à vijftien was begon ik te dromen over huizen, houten huizen. Stenen huizen vond ik gewoon helemaal niks. M'n ouders hadden een bloemen- en plantenkwekerij, dus best veel land. Mijn droom was om daar, helemaal aan het eind van de akker aan het water, ooit een houten huis te laten bouwen.
Hoe jong ik ook was, ik verzamelde al allerlei informatie en foldermateriaal van Zweedse en Finse houten huizen, maar ook van Amerikaanse loghomes. Het zou wel een normaal formaat huis worden en het moest in elk geval over de hele breedte een overdekte veranda hebben, in Amerika wel "porch" genoemd. En dan met zo'n schommelstoel weet je wel.

Jaren later kochten we gewoon een stenen huis. Een vergunning om te bouwen op het land van mijn ouders zouden we nooit en te nimmer krijgen. Ik was er wel op uit geweest, zelfs bij de burgemeester van Aalsmeer, maar er kon geen sprake van zijn natuurlijk, het moest "agrarisch" blijven.
Maar de voorliefde bleef en ging nooit meer weg.
Ik kocht jaren en jaren lang Amerikaanse woonbladen, de diverse bladen hadden in elk geval allemaal het woord "country" in hun naam.
Ik bleef ook altijd dromen van een Zweeds huis op de plek waar ons oude stenen huis stond. Kon toen nog niet weten dat het ooit eens Zweden zelf zou worden.

Afijn, ik ben weer bezig met ontspullen, ruimen en vond dat al die tijdschriften, inmiddels aangevuld met wel 100 Zweedse woonbladen, uitgezocht moesten worden en zei tegen mezelf dat ik van zowel de Amerikaanse als de Zweedse 10 - 15 bladen mocht houden. Dat is gelukt. Was niet makkelijk, maar wat moet je er allemaal mee.
De meest aansprekende heb ik dus bewaard waaronder tussen de Amerikaanse bladen een exemplaar van winter 1982-83.
Nu 35 jaar later kwam het er dan eindelijk eens van twee van de recepten (er staan er best veel in) uit dit tijdschrift te proberen.
Ik zag al wel dat er veel suiker in moet, ben helemaal niet van veel suiker.
Maak nagenoeg nooit dingen met suiker, laat staan veel suiker. Helemaal niet goed voor de mens. Maar ach, voor een keertje... en deels uitdelen kan ook.
De recepten zijn natuurlijk beschreven met Engelse/Amerikaanse maten. Met behulp van internet (zat uitleg) heb ik de maten omgerekend naar wat wij gewend zijn en dat weer in een mok gedaan zodanig dat het precies paste, dus tot de rand. Dus neem een kop (mok) met de maat van exact drie deciliter (of neem een maatbeker, of Zweedse maatschep van 1 deciliter). De Zweden meten altijd met deciliters trouwens.
Dus een kop is 3 dl.

Foto uit het blad van 1982

 

IRISH SODA BREAD

(het grote ronde brood met rode strik)

 

Nodig:

3½ kop bloem
½ kop suiker
1 tl. zout
½ tl. baking soda (bicarbonaat)
2 tl. bakpoeder
2 eieren geklutst
½ ltr. zure room*
1 kop rozijnen (ik heb ze even in kokend water geweld)
2 tl. karwijzaad*

Zo doe je het:

1. Meng de droge ingrediënten. Voeg de geklutste eieren en de room toe. Daarna de rozijnen en het karwijzaad.
2. Vet een springvorm of ronde bakvorm Ø 23 cm in of bekleed hem met bakpapier. Doe het deeg erin, maak met een mes een kruis op de bovenkant, strooi er wat bloem over en bak ongeveer een uur op 175°C.

* zure room had ik niet in huis en ik gebruikte yoghurt, ging ook prima.
* karwijzaad vonden wij niet echt iets toevoegen.

Het brood blijft lang vers en volgens mij kun je er naar hartelust mee variëren wat toevoegingen betreft, zoals bijv. sucade of gedroogde abrikozen, pruimen, noem maar op.

 

 

 En dan het tweede recept:

 

Foto uit het blad van 1982



APRICOT BREAD
(de twee rechts in de mand)



Nodig:

 

2 koppen gedroogde abrikozen*

1 kop kokend water

4 el. boter

1½ kop suiker (vinden wij erg (te) zoet)

2 eieren geklutst

3 koppen bloem

2 tl. baking soda (bicarbonaat)

½ tl. zout

1 kop pecannoten (of walnoten of hazelnoten)

 

Zo doe je het:

 

1. Knip de abrikozen kleiner met een schone schaar en zet ze onder het kokende water in een kommetje. Laat een uur wellen.

2. Smelt de boter even licht in de magnetron. Voeg de suiker en de geklutste eieren toe, even klutsen en dan de abrikozen mét het weekwater er doorheen roeren.

3. Meng in een andere kom het meel met de baking soda en het zout.

4. Roer de twee mengsels met de noten erbij door elkaar.

5. Verdeel de massa over twee kleine ingevette of met bakpapier bekleedde cakevormen en bak ongeveer een uur op 165°C.

 

*Belangrijk betreffende de abrikozen. Koop alsjeblieft goede abrikozen, d.w.z. biologische zongedroogde abrikozen, deze zijn lichtbruin. Als ze knalgeel of knaloranje zijn, koop dan maar beter niets. Smaakloos zijn die en goede abrikozen bepalen echt de smaak en kwaliteit van dit baksel. Ik heb ze trouwens altijd in huis.

 

 

Veel bakplezier!

Gon

 

 

p.s. In dit zelfde tijdschrift uit 1982 staan ook heerlijke hartige recepten, daar zal ik er eerdaags ook twee van plaatsen. In elk geval voor kerstmis.