Schijtlijsters en ander spul

Grof in de mond geworden Gon? Nee, wordt het woord normaal gesproken gebruikt om iemand aan te duiden die bang is, in dit geval bedoel ik het letterlijk...

Voor ons huis en het gastenhuisje staan enigszins in een rij negen grote oude berken. Tussen ons huis en het gastenhuisje dat verder naar achteren staat is de oprit. Ondanks dat wij daar dus regelmatig lopen of op afstand te zien zijn, zijn de berken geliefd bij de broedvogels. In de loop van de eerste jaren hier hingen we drie huisjes in de berken.

Dit was het eerste huisje, dat we ophingen in 2010. Het had in NL ook al in onze tuin gehangen en ik heb later nog dakleer op het huisje geplakt omdat het dakje vrij snel slecht werd. Het heeft nog jaren dienst gedaan, ook deze zomer, maar het is toch wel aan vervanging toe. Het leuke van het huisje is dat je uit drie vlieggaten kunt kiezen, al naar gelang welke vogel je er in wilt lokken. 

Dit jaar broedde er een paar bonte vliegenvangers. Eigenlijk zijn het holenbroeders, maar ze broeden ook wel in nestkastjes, ook bij ons. 

In dezelfde berk had ook een paar kramsvogels een nest gebouwd, zie pijl. Je kunt op de foto klikken voor beter beeld.

Dit was het tweede huisje, een 'Zweedse villa', dat we ophingen in 2011. 

Ook dit huisje is elk jaar bezet, de ene keer door koolmezen, een andere keer door bonte vliegenvangers. Deze keer een paar koolmezen. Dit huisje verkeerd nog in een heel goede conditie, een goede kwaliteit.

Als je goed kijkt zie je ook nog wilde zwanen op het meer. Die komen er elk jaar broeden.

Dit was het derde huisje, dat we ophingen in 2012. Dit jaar weer (voor de vierde keer dus) bezet door een paar bonte vliegenvangers.

In de huisjes dus 2 x vliegenvangers en 1 x koolmezen dit jaar. Alle broedsels zijn uitgevlogen.

Bovendien hangt het hier overal ook nog vol met nestkastjes die de vorige eigenaar zelf heeft gemaakt van uitgeholde boomstammen. Het enige wat hij vergeten is, is iets om het open te maken. Je kunt de oude nesten er dus niet uithalen. Hij had daar niet aan gedacht zei hij. Toch wordt er in veel kastjes gebroed en soms denk ik wel eens dat ze dan onderhand al eens voor het vlieggat moeten zitten, of zou zoiets ook enigszins vergaan, dat oude nestmateriaal bedoel ik.

Behalve het nest van een paar kramsvogels boven het eerstgenoemde huisje vond ik nog een nest van kramsvogels. Het zat vrij laag, want ik keek de broedende vogel compleet onverwacht midden in zijn gezicht. Ik ben er gauw vandoor gegaan om geen onrust te zaaien en maakte onderstaande foto pas deze week, omdat ik zeker wist dat ze uitgevlogen waren. Toen ik zondag heerlijk met een boek in de tuin zat omdat ik vond dat ik van het (nog) mooie weer moest genieten, scharrelde de familie gezellig om me heen. Pa en ma constant wormen trekkend uit de grasmat en de jongen maar hippen en schreeuwen. Nou ja, het leek wel een beetje op het geluid van parkietjes. Er waren nog meer broedparen, maar hun nest(en) heb ik niet ontdekt. Het paar dat zondag om me heen scharrelde was niet de eerste familie met jongen in de tuin dit jaar, wel de laatste, want...

Kramsvogels (uit de lijsterfamilie) broeden altijd in kleine kolonies. Er zijn dan ook elk jaar minstens een stuk of drie à vier broedende paren hier om het huis. Het is dan ook echt een team. Ze doen dit om vijanden op afstand te houden. Het zijn dus geen schijtlijster is de zin van 'bang', nee, het zijn heldhaftige vogels! Zo broedt hier achter het huis ook elk jaar een (echt-)paar eksters. De jongen zijn ook dit jaar weer uitgevlogen, ze zijn altijd erg vroeg. Het nest wordt al in orde gemaakt als er nog sneeuw ligt. Ook hadden we een paar bonte kraaien met een nest, ook zij zijn allang uitgevlogen. De eksters en kraaien hebben echt nauwelijks rust door de veel kleinere kramsvogels. Zodra ze in de lucht zijn, worden ze belaagd door drie of vier kramsvogels en de grote vogels gaan dan ook echt voor ze uit de weg. Zelfs de eekhoorns moeten het ontgelden. Ik heb gelezen, maar ook ervaren, dat ze vijanden besmeuren met hun poep. Ik schreef daar al eens eerder over, jaren geleden. Toen de kramsvogels dan ook weer berken hier voor het huis hadden verkozen tot broedplaats, zagen wij onszelf al grasmaaien met paraplu. Maar dat is meegevallen. 

Een paar jaar geleden namelijk dacht ik dat ik wel even een paar foto's kon maken bij en van een vogelnest. Ik wilde in een klein schuurtje staan en dan door het raampje stiekem foto's maken. Maar ze hadden me direct in de gaten. Eén vogel aan de voorkant bij het raampje en de andere aan de achterkant bij de deur waar ik naar binnen was gegaan. Wat gingen ze tegen me tekeer! 

Pa of ma is echt heel boos, schreeuwt en fladdert enorm met de vleugels.

De hond was met me meegelopen en zij stond een beetje te snuffelen. Ik besloot, als ze me dan toch zo uitscholden, om snel het laddertje te plaatsen bij het nest, snel een foto en wegwezen. Ik stond onder een afdak. Ze hadden het slim bekeken, want die rand van de hondenkennel (die we nagenoeg nooit gebruiken, maar die hier nu eenmaal al stond) waar het nest op lag, is nog net onder een afdak en ongeveer op ruim twee meter hoogte. Bij regen blijven ze dus droog. Nou, ik stond ook zo goed als droog, want er vloog er een op me af, maar durfde niet onder het afdak. Ik voelde de spetters vogelpoep die ergens op kletterden en opspatten. Net zoals ze Kees, die hier toen met Carla in het gastenhuisje verbleef, besmeurden toen hij achter op het terrein liep. Later kwam ik met de hond bij huis en zag een grote kwak vogelpoep in haar nek! Ook zij was aangevallen met het kramsvogelwapen: vogelpoep en veel herrie. Eenmaal thuis zag ik dat de vogelpoep waar ik spetters van leek te voelen op mijn fototoestel zat!

Wel hierboven dus de foto van het nest van toen. De jongen zitten vaak met hun kop omhoog en bekjes open. Een bekend beeld, iedereen kan zich daar iets bij voorstellen. Maar door het alarm van hun ouders bleven ze plat liggen. Het was amper te zien dat er jongen waren, toch ook zelfs enige schutkleur zo in het nest. Wat een instinct hè?! Vanaf toen heb ik ze met rust gelaten en zijn ze later ook allemaal uitgevlogen.

Dan nog even heel iets anders. Ik bemerk op meerdere blogs een blogpauze. Ook is in de zomervakantietijd altijd wel een lagere 'kijkdichtheid' te bespeuren. Dat heeft me nooit weerhouden om door te schrijven, maar ik merk nu ook dat ik mezelf er minder tijd voor gun dan 's winters, wanneer je veel meer binnen zit en buiten bijna niets kunt doen. 

Nu wil je van alles doen. Nu het kan. Met goed weer genieten, gras maaien, hout zagen en kloven voor de winter, er eens op uit gaan. Ook bezoeken uit Nederland komen nagenoeg altijd allemaal in de zomer. Ook ga je zelf eerder op bezoek bij mensen die hier wat verder weg wonen. Als het hier 's winters erg koud is doe je minder gauw zo'n lange rit. Korte dagen qua licht, sneeuw en ijs, temperaturen die in januari wel rond -30 kunnen zijn en het gevaar van overstekende elanden in het donker of zelfs overdag, maken dat je dat dan niet snel doet. 

Ik houd geen blogpauze, maar zal misschien iets minder vaak schrijven of onregelmatig. Voor een paar weken. Ik wens iedereen die op vakantie is of nog gaat, en iedereen die lekker vakantie thuis viert een heel goeie tijd met mooi weer en veel plezier toe.

Gon

Kramsvogel jong