Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





donderdag 30 oktober 2014

Weer licht in de duisternis


Er staat hier een lantaarnpaal voor het huis. Hij staat precies tegenover de oprit aan de andere kant van het weggetje, schuin tegenover het huis.
Enorm fijn 's winters! Door de sneeuw (=licht) en de lantaarnpaal kan ik overal bij deuren en zo sneeuw ruimen, heel goed zicht ook al is het aardedonker en dat is het hier, aardedonker. Daarom ook zie je hier altijd zo onnoemelijk veel sterren.
We hebben zelf natuurlijk ook wel een paar buitenlampen, maar die verlichten erg plaatselijk. 
's Zomers zijn de lantaarnpalen 24 uur per dag uit, het is dan immers aldoor licht. 
Eind augustus werden de lantaarnpalen weer ingeschakeld. 
"Onze" deed het niet...

Een e-mail gestuurd naar ene meneer Engström bij Strömsunds kommun die o.a. verantwoordelijk is voor de straatverlichting. Er kwam geen reactie, die ik ook niet verwacht had, maar er volgde ook geen actie.
Elk najaar worden alle lantaarnpalen gecheckt en dus hoopten we dat zij opdracht zouden krijgen onze ook te maken. Afgelopen week zagen we toen we naar het dorp reden dat alle lantaarnpalen langs de grote weg een nieuw soort lamp kregen. Toen ik ze later in de buurt opmerkte ben ik eropaf gestapt en heb gevraagd of ze opdracht hadden om ook de tweede lantaarn aan "den gamla vägen till Dorotea" na te kijken. Niet dus. 
Hij vroeg of hij van de gemeente was die lantaarn, ik zei van JA. 
"Dan doen we het!" zei hij. Maar om vijf uur gingen ze naar huis en de volgende dag kwam er geen mens meer, ze waren klaar! Ik ging ervan uit dat ze dachten dat ik het wel mis zou hebben en dat hij niet van de gemeente was. Ik was zwaar teleurgesteld.

Toevallig was Bosse bij Clas gisteren. Van Bosse kochten we dit huis vijf jaar geleden. 
Ik hem nog eens gevraagd en ja het is een lantaarn van de gemeente. Maar ja, Bosse zei dat hij op geen enkele kaart van de gemeente staat. 
"Clas en ik kunnen hem wel vervangen." Ik zei dat dat veel te gevaarlijk zou zijn. 
Een uurtje later stond Bosse aan de deur met een grote smile en een grote lamp in zijn hand, een Philips Comfort 150 W. Ze hadden Clas zijn tractor bij de lantaarn gezet en hadden op de "vork" drie pallets gelegd en daarop een ladder! 
Levensgevaarlijk, maar wij zagen het niet gebeuren, we zaten te lunchen. Jammer genoeg heb ik er geen foto van gemaakt.
Ik met die reuze lamp (23 cm lang) naar Elkedjan. 
Nee, zo'n lamp hadden ze niet op voorraad. Tja, een heel grote lamp met een heel grote fitting, dat hij niet achter de verkoopster lag tussen de andere lampen kon ik ook wel zien. Maar ze was achter gaan kijken. Hij kon wel besteld worden en ze schrok en toen ze de prijs tegen mij zei schrok ik ook... 
Hij kost 655 SEK, zeg maar 70 euro! Nog maar niet besteld dus.
Toen naar Harry van Hotings camping. Misschien wist hij raad. 
"Ga je toch niet kopen!" zei hij. "Vanavond zie ik iemand van (zoiets als) openbare werken van de gemeente en ik vraag hem zo'n lamp! Kom morgen maar terug, dan heb ik nieuws."

Later in de namiddag zagen we een auto van Strömsunds kommun aankomen, zit een man in die naar de lantaarn kijkt. Ik ren naar mijn jas en schoenen en terwijl ik buiten kom wil hij net weer wegrijden. Raampje open, ik het hele verhaal verteld. Hij was niet te spreken over het feit dat ik in augustus al naar meneer Engström had gemaild en dat die er niets mee had gedaan. Twee weken geleden nl. werden de lantaarns in het dorp al nagekeken en dan had deze gelijk meegenomen kunnen worden. Nu beloofde deze man dan dat de lantaarn op korte termijn zou worden gemaakt, er zou zelfs een moderner armatuur aan komen. 
Waarom kwam hij eigenlijk? Laat hij nu toevallig ook bij Elkedjan geweest zijn toen ik er kwam. Ik had wel zo'n auto van Strömsunds kommun zien staan, maar zag geen bekende. Als ik hem gezien had zou ik hem zeker herkend hebben van die keer dat wij geen water hadden. Hij was in het kantoor toen ik in de winkel was en hoorde later het verhaal over mij en over de lamp die ik wilde hebben. Degene die me bij Elkedjan hielp weet wel waar we wonen. 


Klik op de foto voor groter beeld

Ze lieten er geen gras over groeien, vanmorgen waren ze er al! We hebben weer licht in de duisternis. Ik ben er erg blij mee, het is ook prettig wanneer ik 's avond met de honden naar buiten moet. Voor Peter is het helemaal fijn als hij in het donker naar buiten moet. 

Vandaag nog even naar Harry gereden. Op dat moment zou hij alleen een lamp met te kleine fitting hebben kunnen krijgen en dus kon ik vertellen dat het niet meer hoefde en dat de gemeente de lantaarn gemaakt heeft.
"Kanon!" zei hij, "Kanon!" oftewel "Fantastisch!"


Gon

8 opmerkingen:

Madcap zei

Weer een echt Zweeds verhaal!

Marguerite zei

Met je verhaal laat je zien dat niet alleen in Nederland langs elkaar gewerkt word. Maar fijn dat je nu weer licht hebt.
Groetjes Marguerite

Pippa's Hus zei

Poeh, wat een gedoe voor een lamp! Maar wat heerlijk dat het gelukt is. Nu maar hopen dat ie jaaaaaren mee kan. ;-) XX Esther

Anoniem zei

Wat een verhaal! Maar hij doet het weer en dat is voor jullie het belangrijkste!

Anna Marie Beemster-Wit zei

Leuk blog!! Soms werken de instanties net als in Nederland, heel log en traag en soms staan de mensen zo voor je klaar.

Ineke zei

Kan me voorstellen dat het prettig is dat die lantaarn het weer doet Gon. Kostte je wat moeite, maar nu gelukkig voor elkaar. Ik wens je een mooi weekend!
Liefs, Ineke

Marlies zei

Hej Gon, Fijn dat hij het weer doet, kost wel weer de nodige moeite he?

Groetjes M&A

de toekomstige buurvrouw zei

Hej Gonny,
Fijn dat je weer licht hebt. Het valt me weer op hoe behulpzaam de mensen daar zijn, ze hebben hun best gedaan je te helpen. Tja, gemeentelijke instancies laten wel eens een steekje vallen ;)

Groetjes, Els