Borgahällan

Elke zomer wil en ga ik er een keer heen, naar Borgafjäll en later dan door tot de weg ophoudt, tot Storjola. Het leek er nu dan toch niet van te komen, maar vorige week ging ik dan toch nog. Ook nu wilde ik door tot Storjola en een andere wandeling doen, een heel andere kant op. Ik nam mijn kleine fototoestel mee, had geen zin om de hele tijd met de spiegelreflex om mijn nek te lopen. Thuis checkte ik de batterij voor de zekerheid, hij gaf aan dat hij vol was. Sim nam ik mee. Rushy houdt niet van autorijden en gaat alleen mee als het niet anders kan, bovendien kan ze met haar 15 jaar niet meer zo ver lopen. Ik zou het met haar 's avonds wel goedmaken met een wandeling in de buurt.

Deze foto van Borgahällan maakte ik twee jaar geleden vanaf de weg
 tussen Borgafjäll en Storjola. Toen zat hij voor een deel in de wolken.

Onderweg weigerde de camera dienst, potverdikke! In Borgafjäll is bijna niets, wel een camping (Polar), een hotel en een Lanthandel (supermarktje). Ik veronderstelde dat de Lanthandel toch wel batterijen zou verkopen. Gelukkig, ik had batterijen en kon foto's maken, maar wat nu?!! Toen ik uit de winkel kwam viel het me op dat de rechter voorband van m'n auto erg zacht was. Ik check ze thuis toch met regelmaat met de compressor. Ik was er niks gerust op en ging op zoek... De benzinepomp was van en bij de Lanthandel en die had niets voor de banden. Dan naar de camping gereden, het is een heel grote camping voor caravans, nou die zou toch wel iets hebben om banden op te pompen. Helaas ook niet. 

Ik durfde niet naar Storjola, oftewel the middle of nowhere. Daar heb je niet eens ontvangst met je telefoon. Dan zou ik me in de omgeving van Borgafjäll wel gaan vermaken, als de nood aan de man zou komen zou ik het reservewiel er wel omheen leggen en als ik dan de bouten niet los zou kunnen krijgen kon ik wel een stoere Viking vinden, maarrrrrrrrrr ik ben redelijk sterk.

Besloten om dan de dam eens te gaan bekijken, de dam aan de voet van Borgahällan. 

Het was nog een redelijk eindje rijden vanaf de hoofdweg over een grindweg, langzaam iets dalend. Helemaal op mijn gemak was ik niet. Maar daar verscheen Borgahällan dan in beeld en ik besloot te proberen die band even te vergeten en dat lukte. 

Borgadammen & Borgahällan

Borgahällan, 1235m boven de zeespiegel. Hij wordt wel gebruikt door bergbeklimmers (dus met zo'n uitrusting) in zomer en winter. Daar kun je wel filmpjes van vinden op internet. Je kunt hem ook lopend bestijgen, maar dat is een enorm zware klus en ik weet dat ik daar nu de conditie niet voor heb. Het is ook een gevaarlijke klim met veel rollend gesteente, niet handig als je alleen bent en ook Sim is er niet handig bij. Nee, die grote wens moet maar een wens blijven die wel niet vervuld zal worden. Op internet heb ik wel een foto gevonden van hoe het moet zijn, maar ja, een foto benadert de werkelijkheid amper vind ik altijd. Een foto kan een idee geven, maar nooit hoe prachtig het in het echt is. 

klikklik voor vergroting

Rechtsonder zie je een deel van de dam en wat ben je dan klein als ik die persoon daar op Borgahällan zie staan. Maar goed, het werd toch een mooie dag en Sim was zo moe dat ze de hele terugweg languit heeft liggen slapen. Zij ruikt ook zoveel zodat ze wel 3x zoveel loopt als ik, misschien nog wel meer. Ze komt beslist uit een bejaagde lijn, dat kan haast niet anders.

Bij thuiskomst heb ik gelijk de bandenspanning gemeten met de compressor. In drie banden zat 2.1 zoals het hoort, rechts voor slechts 1.0 dus het was geen verbeelding. 

Gelijk op spanning gebracht en nu is hij nog steeds oké. Wel vreemd.

Ik heb wat foto's van deze dag geplaatst op m'n fotoblog, je vindt ze HIER (klik).

Gon