Die begon niet zowat in mei, toen was het nog veel te koud voor de tijd van het jaar. Nee, begin juli begon de zomer pas echt. Zes weken hitte, echt niet normaal. Zes weken tussen de zeg maar 23 en 30 graden. Alle (wilde) bloemen waren veel te snel uitgebloeid. Het gras moest 3x gemaaid worden in twee weken tijd. En wij, wij wenden langzaam aan de hitte.
.JPG) |
| Oost Indische Kers in het avondzonnetje |
Nu bloeit de Oost Indische Kers die ik in mei zaaide nog wel uitbundig. Wat heb ik ze veel water moeten geven, evenals de andere bloembakken en -potten.
De lijsterbessen hebben we nog niet eerder zo vol en zwaar gezien. De takken hangen helemaal door onder de vracht bessen.
Nu is het een beetje kil en hebben we een natte moesson lijkt het wel. Toch heb ik de aardappels al voor een groot deel uit de grond, morgen het laatste deel.
Het is een mooie opbrengst.
En waarom was ik hier zo'n tijd niet? Hoe ging en gaat het met ons?
Wel het ging niet zo lekker. Begin juli kreeg Peter door de hitte een blaar. Een wond dus waardoor hij zijn beenprothese niet kon dragen. Acht weken heeft het geduurd voor de wond dan dicht was. Acht weken heeft hij met één been en krukken gelopen en in de rolstoel gezeten. Deze week heeft hij heel voorzichtig geprobeerd de prothese te dragen, wel met krukken erbij om niet volledig te belasten. Hierdoor kon hij niets doen, alleen wat klusjes die je zittend kunt doen. Wat hij nog wel had kunnen doen zou grasmaaien zijn geweest met de zitmaaier, maar er brak een snaar. Snaar besteld.
Het duurde weken, drie of vier weken eer de snaar er was. Steeds wanneer ik belde kreeg ik te horen dat het vakantietijd was en het toch moest begrijpen. Ja, maar het is ook maaitijd! Helaas, alles moest met de kleine maaier, zo een waar je achter moet lopen. Helemaal niet zo erg, maar wel bij dertig graden. Toen de snaar er eenmaal was heeft Peter vijf minuten gemaaid en toen was de zitmaaier weer kapot. Toen hebben we hem weggebracht en gisteren was hij dan klaar, tijdens de moesson.
Ach dit zijn wat irritante zaken maar onze stemming was beneden peil door het probleem met het lopen van Peter. Zorgen voor de toekomst. Hij loopt al zo lang met een prothese, de huid is eigenlijk op. Daarom zijn er ook zo snel blaren en helen ze zo moeilijk. Wat gaat er gebeuren? Een operatie wellicht, waarbij ze er nog een stuk afhalen. Wat zijn de mogelijkheden, kunnen we wel in dit huis blijven wonen, kan het aangepast worden als het lopen niet meer zal kunnen? Allemaal vragen waar we nog geen antwoord op hebben. Dit was mede een reden dat ik ook niet veel zin had om op mijn blog te schrijven, mijn pet stond er niet naar. Maar er komen wel vragen en daarom wil ik het hier even uitleggen.
Half september kan Peter dan terecht bij de revalidatiearts in het ziekenhuis. Ook rond die tijd naar orthopedie. Erg spannend wat daar uit zal komen.
Mijn blog blijft bestaan, mijn blog(s) is/zijn een grote hobby van mij. Ik zal hier ook zeker wel weer vaker gaan schrijven, maar pas dan wanneer ik het weer met enthousiasme kan doen. Schrijven omdat het moet is niet de bedoeling.
Met de honden gaat het prima. Ze leven nog steeds ieder aan een kant van het hekje. Ooit zal er wel een moment komen dat we het hekje eens open zullen laten, kijken wat er dan gebeurt. Rushy gaat gewoon door als altijd. Ze is wel kortademig en met haar gaan we eerdaags weer naar de dierenarts voor een check. Elk half jaar doen we dat. Haar hobby is kuieren over het terrein, uren kan ze dat op haar dooie akkertje, neus over de grond. Ze loopt nooit weg.
Sim is helemaal thuis. Ze is vrolijk, aanhankelijk, beetje lomp :-), grappig, snel, speels, nieuwsgierig en als ze de kans krijgt steelt ze :-). Daar moet ik wel aan wennen omdat Rushy dat niet doet. Ik kan gerust gehaktballen draaien en ze op het aanrecht laten staan, maar bij Sim zou dat niet kunnen.
We zijn stapel op Rushy en Sim!
Gon
15 opmerkingen:
Hej Gonny,
Wat een narigheid voor jou en Peter. Geen wonder dat je geen zin en misschien energie had om hier te schrijven. Je hebt voor een groot deel al het werk in de tuin zonder hulp van Peter moeten doen. En dan laat je gereedschap je ook nog in de steek.
Erger nog vind ik de narigheid met Peters been. Hopelijk kunnen ze in het ziekenhuis veel voor hem doen.
Jammer dat het nu zo nat is want het ziet er vast prachtig uit in de tuin. Ik ben wel blij dat jullie zo'n plezier beleven aan de honden. Zij kunnen als geen ander opvrolijken en troosten. En gelukkig is het nog altijd waar: na regen komt zonneschijn!
Kram, Els
blij wat van je te horen, jammer dat het zo tegenzit met de prothese van peter.
als ik je fotos zie benijd ik je nog altijd heel erg, hoop voor jullie dat het goed komt met peter en zijn been en nog heel veel en heel lang kunnen genieten van jullie mooie plekje (en schatten van dieren)
groet mien
Het was al zo stil op je blog. 6 weken op krukken en zorgen hoe het allemaal zal gaan in de toekomst, dat is ook niet niks. Dat kan zwaar op je drukken. Ik hoop dat jullie een goede revalidatiearts en orthopeed krijgen in het ziekenhuis. Wie weet wat er allemaal mogelijk is. Fijn dat Sim gewend is!
Wat vervelend voor jullie. Ik hoop dat er een goede oplossing komt zodat jullie heerlijk kunnen blijven genieten in jullie huis en dat Peter geen pijn zal hebben. Fijn dat het zo goed gaat met Sim! Ach en zo'n ondeugende stelende hond heeft ook wel weer iets,toch? XX Esther
Wat een zorgelijke tijd voor jullie. Hopelijk komt het allemaal goed en kunnen jullie in het huis blijven wonen. Veel sterkte. Kram!
Hej Gonny, Ik was al enigszins op de hoogte maar ben nu blij voor Peter om te lezen dat de blaar nu eindelijk dicht is. Pijn, een wond die traag of nauwelijks genezen wil en niet uit de voeten kunnen met de combinatie van de warmte is bijna niet te doen. Ik hoop dat er een goede en acceptabele oplossing mag gaan komen.
Fijn dat de hondjes je zoveel vreugde en plezier geven. Dat hekje zal in de toekomst best wel eens weggaan.
Stor kram, Annemieke
Als af en toe bloglezer (en fan van Zweden) raakt het me wel dat het nu zo'n nare tijd voor jullie persoonlijk is. Zoals gewoonlijk komt bij ellende altijd alles tegelijk. Ik hoop op positieve berichten voor jou en Peter vanuit het ziekenhuis en duim voor een goede mobiliteit in de toekomst (en dan natuurlijk op deze plek waar jullie zo gelukkig zijn.) Alle goeds van een (niet zo trouwe) volger.
Slecht nieuws met Peter zeg. Kan me voorstellen dat schrijven minder prioriteit heeft gekregen. Sterkte !!!!!
Ik wens jullie beterschap voor de toekomst en dat er gauw een oplossing komt in het ziekenhuis. Sterkte!
Hej,
Ja wij hopen ook zo erg dat er een goede oplossing komt. Leuk dat je aardappels toch nog goed zijn geworden ondanks de kraanvogels.
Veel sterkte met alles,
GroetjesM&A
Lieve Gon,
Wat een drukte toch, met Sim en Rushy, en alles daar om heen. Zij moeten een eigen plekje zien te vinden. Jullie moeten je draai zien te vinden. Het wennen aan elkaar. Dingen gaan toch anders.
En dan Peter die naar de revalidatiearts gaat. Blij dat er naar gekeken wordt. Hopelijk zijn ze tegenwoordig zo goed in alles, dat er een super oplossing voor hem bestaat. Nog ff wachten en geduld hebben, hopelijk heeft het ziekenhuis dan iets goeds voor hem!
Lieve Gon & Peter & Rushy & Sim,
geniet van elkaar, van de goede momenten. Gon neem je rust, als het kan. In de blog schrijven moet echt iets zijn, wat je energie geeft, gewoon lekker schrijven, is een hobby van je. Het moet geen 'moetje' worden, om maar iets te schrijven...
We keep in touch!
Kisses & Hugs
xxxSilvia
Ha Gon en Peter,
Wat een nare en zorgelijke zomerweken hebben jullie gehad! En wat nog een zorgen voor de toekomst! Wens jullie heel veel sterkte!
Lieve groet Richt
Toch fijn om even weer iets van jullie te horen. Heel vervelend zo'n tijd en hopelijk komt er uitzicht op verbetering voor Peter. Mooie banner hierboven, kerkje van Helgumsbyn denk ik? Hartelijke groet van ons.
Heel veel beterschap voor Peter en hopelijk zal de (zware) operatie er voor zorgen dat hij zijn prothese weer kan dragen zonder telkens blaren te krijgen. Ik schrik vooral ook van de vraag die je stelt of jullie daar wel kunnen blijven wonen in jullie prachtige huis.
Heel, heel veel sterkte voor de komende periode!! Kram, Anna Marie.
Balen. Begrijpelijk dat je dan niet zo'n zin hebt. Het is toch een lange tijd dan en met dat hete mooie weer extra zuur. Ik wens jullie heel veel sterkte en het allerbeste ermee!
Een reactie posten