Nog maar eens, nu in de voorzomer

Vorig jaar ben ik in de nazomer naar de verlaten boerderij in the middle of nowhere gelopen. In the middle of nowhere, nl. 12 km van een openbare weg, diep het bos in. Een stuk kan met de auto, maar de weg wordt gaandeweg zo slecht dat je verder te voet moet. Nu deed de gelegenheid zich voor om weer te gaan en liep ik dus in de voorzomer op 12 juni. De foto's van vorig jaar kun je HIER allemaal zien, ook de binnenkant van de woning. Nu ben ik de woning niet in gegaan, er vlogen zwaluwen in en uit door een missend raam. Ik wilde de rust niet verstoren omdat ze waarschijnlijk nesten met jongen hebben op de bovenverdieping.

Al lopend had ik iets bij me, je ziet het op de foto. Ik verzon het niet zelf, maar meestal is het slim om iets aan te nemen van de mensen die hier zijn opgegroeid, de Zweden die het leven in en met de natuur met de paplepel ingegoten kregen. Zo gingen onze buren een paar jaar geleden bessen plukken in the middle of nowhere. De buurman had een belletje aan zijn broekriem hangen en als hij liep hoorde je dat. Het deed een beetje denken aan de klokken die de koeien in de Alpen dragen, maar dan in het klein. 

Waar wij wonen valt onder de gemeente Strömsund die zich de gemeente mag noemen met de hoogste beerdichtheid in Zweden, of volgens de gegevens van Staatsbosbeheer: De beerbevolkingsdichtheid in de gemeente Strömsund is vergelijkbaar met de hoogste beerdichtheden die in de wereld, in vergelijkbare gebieden, voorkomen. 

Het kan zijn dat je allang een keer een beer in de nabijheid had, maar dat je hem niet hebt opgemerkt, ze zijn n.l. erg schuw. Maar... als ze jongen hebben (zoals nu) en je hebt de pech dat je per ongeluk tussen moeder en jong(en) belandt en ze dat dus als ernstige bedreiging ervaart, ja, dan ben je echt in gevaar. De buurman had daarom het belletje, de beren gaan stilletjes weg als ze dit horen. Vorig jaar voelde ik me dan ook niet helemaal op m'n gemak toen ik diep in het bos zonder het belletje liep dat thuis lag. Dit keer dacht ik er aan en ik voelde me er prettiger bij. O.K. Je ziet verder ook geen dier meer natuurlijk, alhoewel de vogels zich er niets van aantrokken. 

Ik heb wat foto's gemaakt onderweg en bij de boerderij. Niet in huis dus. Ik heb ze op m'n fotoblog gezet, omdat ik ze daar groter kan laten weergeven. Kijk maar eens HIER!

Het was weer erg genieten!