Onderweg zoal...

Eerst wil ik even e.e.a. verduidelijken, want ik ben er achter gekomen dat niet iedereen het helemaal heeft begrepen omdat ze hier nog niet zo lang lezen. Wij wonen het grootste deel van het jaar in Zweden. We hebben vier jaar geleden ons huis in Nederland verkocht omdat we in Zweden gingen wonen en hebben in NL een piepklein appartement gekocht in Friesland. Dit om toch een eigen plekje te hebben als we hier zijn. Dat is twee keer per jaar voor ongeveer vijf à zes weken omdat we mijn moeder willen bezoeken die in een tehuis woont en Alzheimer heeft. Ik wil haar zien, knuffelen, haar kleding aanvullen, zulke dingen. We blijven dus nog even in NL.

Maar nu over onze rit van Jämtland naar Friesland over 2100 km. We rijden altijd over de bruggen en nemen geen veerpont(en). Vanaf ons vertrek waren de wegen al schoon, geen sneeuw, geen ijs, dus geen gladheid, hartstikke fijn.

De sneeuw lijkt nog veel, maar het zijn hopen sneeuw die
gedurende de winter zijn ontstaan bij het ruimen.

Je kunt gezellig gaan grillen naast de heks, iets wat de
Zweden allemaal doen 's winters; buiten grillen!

Onderweg maakte ik een paar foto's. De eerste maakte ik al 20 km van huis in Rossön. Daar stonden allemaal heksen langs de weg en heksenbezems met gekleurde veren er in. Dit zijn dus slechts twee van de vele heksen in Rossön.

In Zweden heerste lang het bijgeloof dat de toverkracht van heksen rond Pasen op zijn sterkst is en dat ze dan ook extra actief zijn. Alles daarover schreef ik al eens eerder, als je het leuk vindt kun je dat HIER nog lezen. Op de foto's kun je ook zien dat het nog steeds schitterend weer was, dat is het al weken daar. Dat schitterende weer hielden we tot Denemarken. Rijdend over Funen kwamen we in kil nat weer terecht met temperaturen rond nul, harde wind en natte sneeuw.

Nog wat restjes ijs

Maar onderweg hadden we ook even een pauze aan Vättern, het op één na grootste meer van Zweden. De foto's maakte ik eigenlijk voor Anna Marie, omdat zij met haar gezin die kant weer opgaat over een paar weken! Anna Marie, het ijs was al bijna verdwenen zoals je kunt zien. Het meeste ijs dat er nog was, is naar de andere kant, de zuidwestkant van het meer gedreven door de wind, waardoor we ons even verbeeldden dat er aan de andere kant een prachtig zandstrand is :-).

Het 'zandstrand' aan de overkant :-)
(klik op de foto)

Voor Marlies & Arnoud maakte ik nog deze foto van onze hond Rushy. Ze is bijna veertien jaar en we haalden haar uit het asiel toen ze negen jaar was. Ze heeft het niet zo leuk gehad bij haar vorige baas, maar heeft nu een super oude dag!

Niet scherp maar wel te zien; onze Rushy

Toen we haar daar ophaalden zeiden we uitdrukkelijk dat ze autorijden wel leuk moet vinden omdat we veel reizen. JA, dat vond Rushy leuk. Nou, ze vindt het dus helemaal niet leuk en dat is hartstikke jammer. Niet alleen voor haar, maar ook voor mij omdat ik daar onderweg dan mee zit. Soms gaat het aardig goed, zoals afgelopen najaar, maar dit keer niet zo. Op de foto ligt ze dan even rustig, maar slapen doet ze de hele weg niet. Rushy ligt in een bench die achter een schot staat. Het schot zit achter de voorstoelen. Onze auto heeft dus maar twee stoelen, genoeg toch?! Kan Rushy in de grote bench en daarachter kunnen nog heel veel spullen mee. Voor de hond hebben we alles geprobeerd, tabletten tegen reisziekte (van de dierenarts) helpen ook niet, dus het zal geen misselijkheid zijn. Het gekke is dat het afgelopen najaar bijvoorbeeld hartstikke goed ging. Zit het tussen haar oren? Tips zijn altijd welkom.

Haar in Zweden laten bij anderen is geen optie. Rushy is geen makkelijke hond voor anderen. Marlies en Arnoud zijn altijd erg met Rushy begaan en ook met haar probleem met autorijden. Vandaar de foto.

Vandaag, 2e paasdag, ook mooi weer hier in Friesland. De kou zijn wij wel gewend.