Hoera, het kan weer...

...wandelen in de bossen!

klikklik

Omdat het rond de jaarwisseling iets dooide, werd de bovenlaag van de sneeuw in de bossen nat. Toen het weer ging vriezen werd deze laag prettig voor de kleinere dieren, zoals bijv. sneeuwhaas en vos. Het wordt dan een soort plaat waardoor deze lichte dieren niet meer zo ver in de sneeuw zakken. Er lag al wel zo'n centimeter of veertig denk ik. Maar zelfs voor sneeuwscooters wordt het dan veel interessanter en zowel vrijdag als zaterdag was Clas bezig in onze omgeving met zijn sneeuwscooter om fijne paden te maken in de bossen, mede omdat het weer gesneeuwd had. Hij heeft er dan iets achter hangen, wat nog het meest op een groot uitgevallen pallet lijkt.
Hierdoor worden de paden lekker breed. Ze worden dan ook geschikt om te langlaufen, iets wat hij graag doet. Vrijdag liep ik al met Rushy op het pad hierachter. Er was nog maar één keer gereden, maar het lopen ging redelijk.
Toen hoorde ik een sneeuwscooter aankomen en raakte een beetje in paniek.
Ik ben nog nooit een sneeuwscooter tegengekomen hier, ze rijden hier nauwelijks, het is voornamelijk Clas. Ik pakte Rushy op (15 kg) en ging in de kant staan, oftewel tot mijn knieën in de sneeuw. Maar Clas reed helemaal niet hard, want hij had die pallet er achter hangen. Ik dacht er niet aan een foto te maken, ook omdat ik de hond op de arm had. Om een lang verhaal kort te maken (wat eigenlijk al niet meer kan :-), hoera hoera, ik kan weer naar mijn geliefde plekken lopen. Vrijdag maakte ik een paar foto's vlak voor Clas langs kwam en zaterdag liepen we naar het meer waar ik eind september voor het laatst was, vlak voor we naar NL gingen. Ik kreeg al vraag naar sneeuwfoto's en omdat ze hier niet zo groot geplaatst kunnen worden, heb ik ze maar op m'n fotoblog gezet.
Als je ze wilt zien, kun je HIER naar ZoominGon.
De plekken zullen jullie soms wel bekend voorkomen, maar toch zijn de foto's anders omdat het al erg schemerig was in de tweede helft van de middag.
Zelf vind ik de kleuren erg mooi. 

Ik was trouwens van plan om nu sneeuwschoenen aan te schaffen, dan zou het nog makkelijker lopen. Het is echter best wel een uitgave en ik heb besloten het een jaar uit te stellen. Ik hoop dat het geen afstel wordt. Ik heb n.l. nogal last van mijn rechter voet. Ben al bij de dokter geweest en aan het eind van het liedje loop ik nu met steunzolen. Oh ja, ze geven me veel steun hoor die zolen, maar het is niet waar mijn voet echt op zat te wachten. Het helpt n.l. helemaal niet en de last wordt de laatste twee weken erger. In april gaan ze een foto maken. Rushy heeft ook al last van haar rechter poot. Ik draag haar al een week of twee de trap af, want dat is het meest belastende.
Oftewel... we hebben nu alle drie een mankement aan een been :-).