Daar is ie dan, de zon!

December was dus nogal zacht te noemen, met veel sneeuw. Zoveel sneeuw dat we ergens begin januari iemand hebben laten komen om de meeste sneeuw van het dak te halen. Dit om niet weer problemen te krijgen, zoals vorig jaar. Tja, en nu zitten we dus met een mismaakt dak, want het heeft daarna niet of nauwelijks meer gesneeuwd :-). Het is alleen veel kouder geworden. Echt weer voor januari, normaal dus. Behalve afgelopen zaterdag, is het al een poosje rond de -25 graden. Weinig schommelingen. Als je buiten loopt klinkt het alsof je door een laag beschuiten loopt die paneermeel moeten worden. Bij deze kou, kraakt de sneeuw enorm. Omdat het dus al een poos niet gesneeuwd heeft, is de sneeuw enorm ingeklonken. Veel sneeuw verdampt gewoon bij deze kou. Of het verdroogt, in ieder geval verdwijnt het.
Was het rond kerst al om drie uur donker, nu is het om vier uur nog niet donker. De dagen lengen enorm snel. Eén maand verder en zeker al twee uur langer licht, 's morgens ook zeker al wel een uur eerder. Enorm fijn voor de vogels die dus twee uur langer kunnen eten hier. Alhoewel de zaden nu zo koud zijn dat de koolmezen de zonnepitten eerst tussen hun borstveren doen om ze te laten smelten. Zo'n aandoenlijk gezicht! Wel slim!

Hoe noordelijker je komt na de kortste dag in december, hoe sneller de dagen lengen. Wij keken uit naar een dag rond 21 januari waarop de zon zou schijnen, zodat we zouden kunnen zien dat de zon rond de middag weer boven de berg uit is.

Houthok achterzijde

En dat de zon weer zo'n uur tot anderhalf uur in huis schijnt en dat het bankje voor het gastenhuisje weer in de zon staat. Voor je het weer zit je daar weer met een kop koffie of warme chocolademelk.

De zon heeft nu al zo'n kracht dat sneeuw in een metalen dakgoot bij -25 smelt! En ook de sneeuw op de dakranden. Ik kijk er erg naar uit om weer lange wandelingen te gaan maken met Rushy, nu de temperatuur nog een beetje omhoog. Dat gebeurt meestal al in februari. 

Net was ik nog even buiten met de hond. Kraakhelder, de maan schijnt zo fel op de sneeuw, dat je zelfs in het bos de weg kunt vinden zonder (zak)lantaarn. Fantastisch mooi, vooral ook al die fonkelende diamanten! Soms kun je zelfs de Melkweg zien. Nu wil ik het noorderlicht ook wel weer eens zien. Vorige week kreeg ik een alert, maar toen was het jammer genoeg bewolkt. De laatste keer zag ik het in november.