Onderweg

Wegens stroomuitval in de hele straat gisterenavond geen uitgebreid bericht. Het is nu 30 april, 07.15 uur en we gaan nu weg. Hopelijk tot gauw op deze blog.
Waarschijnlijk maandag, misschien eerder.
Tot dan!

Bijna...............

Goh, ik zie dat de laatste keer mijn paasgroet was. Dat is al weer even geleden en nu zijn we weer met iets anders in gedachten. N.l. onze a.s. reis naar het noorden. We vertrekken 30 april, dus dat is over ruim een week. Wat gaat de tijd toch snel. Heb er erg veel zin in. Ik heb geen idee of ik tijdens onze a.s. vakantie weer zoveel volgers van mijn blog krijg, maar als dat zo is, stimuleert mij dat weer om hierop te schrijven. Ook weer leuk voor onszelf natuurlijk later, het is toch een soort dagboek dan.

Afgelopen week 2 x naar Zweden gebeld, naar Rob en Christien. Die hebben toch zo'n rot jaar achter de rug. Ik zal niet teveel in details treden, maar de laatste berichten waren dat Rob vorige week is gestoken door een bij (uit hun eigen kasten) en allergisch bleek. Door het kordate optreden van Christien leeft hij nog! Het was op het nippertje. Tja, zo heb je niks en zo lig je in een helicopter op weg naar het ziekenhuis van Lycksele. Hetzelfde ziekenhuis waar Christien de volgende ochtend een operatie zou hebben aan haar buik/darmen. Inmiddels zijn ze allebei weer thuis. Rob kiplekker, Christien niet zo. Christien gaat Jerry van NVS voor ons bellen (dan hoef ik het niet te doen, dat is makkelijk!) zodat hij alles weer aan kan sluiten. Hij heeft ook alles afgesloten, dus ik vroeg haar het perse door hem te laten doen, hij weet nog wat hij gedaan heeft neem ik aan. Zij zorgt dat hij een sleutel krijgt. Dan doen ze ook de verwarming laag aan zodat het bij aankomst niet zo kil is. En nu maar hopen dat de schoorsteenveger ons niet vergeet. Hij is gelijk met ons in dit gebied en beloofde ons te bellen voor een afspraak.

Ik hoop dan begin mei, zodat we lekker de kachel aan kunnen doen 's avonds als het fris wordt. Gezellig ook!

We gaan waarschijnlijk ook nog naar een ander huis kijken in mei ............ ja, ja, we zijn een beetje gek, ik weet het. We zien wel hoe het loopt. Het ligt in een andere "provincie" n.l. in Jämtland, bij de plaats Hoting. De afstand van het huis in Gafsele is ca. 80 km. Hoting ligt iets meer naar het zuidwesten dan. Dat huis staan dan dus niet in Lapland.

Vrolijk pasen !!!

Rushy haar paspoort is nu O.K.!!!

De dierenarts heeft gebeld...........de bloedtest was nu in orde, ze heeft genoeg antistoffen tegen Rabiës. Dat is erg fijn, want we willen 30 april vertrekken naar Zweden en de hele maand mei daar zo'n beetje zijn. We hadden er allebei niet aan moeten denken dat ze niet mee zou kunnen. Zo zielig om haar dan weer in een pension te doen. Dat zou dan weer Asiel Amstelveen zijn geworden waar ze ook vandaan komt. Daar kennen ze haar goed, ze heeft immers ruim een jaar in het asiel gezeten. Maar daarom juist zo zielig, want ze is zo gelukkig hier bij en met ons! Lekker mee dus, alhoewel ze niet echt een fan van autorijden is. Ze wordt niet misselijk of zo, maar wil het liefst voorin bij ons zitten. Dat lijkt niet echt handig, zeker niet op een rit van 2200 km. Dus lekker in de bench achterin. Ze heeft daarin een heerlijk matras, dus als een prinses. Alleen vindt ze dat dus niet gezellig. Maar goed ze kan in ieder geval lekker mee!
Ze lijkt trouwens wel erg klein op deze foto, maar dat komt omdat hij vanaf hoog is genomen. Ze is maat boerenfox.