Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





donderdag 24 december 2015

En dan is het 'Julafton'


Julafton, oftewel kerstavond de 24e december. 
In Zweden is julafton het allerbelangrijkste van kerst. Het is dan stil op straat. 
Eerst kijkt men 's middags om drie uur traditiegetrouw Kalle Anka oftewel Donald Duck.
Iedereen, van jong tot oud!




Kalle Anka och hans vänner önskar God Jul - Donald Duck en zijn vrienden wensen u gelukkig kerstfeest.
Men gaat naar de kerk. Men komt samen en geniet van het kerstdiner op kerstavond. Anders dan wij het in Nederland gewend zijn. Kerstavond is voor mij persoonlijk meer iets van overdenkingen.
Kerst, wat er allemaal niet geschreven wordt en te lezen valt over kerst. 
De donkere dagen voor kerst. Wat donker? Het is helemaal niet donker! Kerstmis is het feest van het licht, ik zie overal licht! Ik vind het helemaal niet donker en somber. 
Ik geniet altijd van de kersttijd. Ik houd erg van die kneuterige gezelligheid. Van een kerstboom met oude versierselen. Van lichtjes en van kaarsen. Van het gezellig maken in huis. Van de sfeer hier buiten. Van de manier waarop de Zweden hier in het noorden nog traditioneel kerst vieren. 
Ik bedoel hiermee niet alleen hun manier van vieren, maar ook wat er zoal te koop ligt in de winkels hier om ons heen. Het is altijd net of ik ver terugga in de tijd. Het is net of ik weer een klein meisje ben dat nog bij haar ouders woont. Hadden wij met Kerstmis ook geen mandarijnen, noten die je nog moest kraken, vijgen en dadels? Zakken met noten staan hier in de winkels, grote zakken met een schep erin. Ja, alles wat ik in de winkels zie, doet mij aan m'n jeugd denken. Alsof de tijd heeft stilgestaan. 
Helemaal niet van die belachelijk overdreven overdadige onzin, waar ik me altijd redelijk aan stoor in NL. Het kan de mensen vaak niet exclusief genoeg zijn. Wat zullen we nu weer eens eten met kerst? Ach, kangoeroe is al weer zo gewoontjes. 
Wat zullen we nu weer eens verzinnen om exclusief te zijn?
Nou ja, zulke dingen zie je hier dus niet. Het is gewoon HAM. Ieder jaar HAM. Een hele ham. Al voor je klaargemaakt of naturel, zodat je het kan doen zoals je het zelf wilt. Maar goed, nu is het toch weer uitgedraaid op het eten. Alsof dat het belangrijkste is van kerst. Ik weet trouwens niet hoe dit meer zuidelijk in Zweden is.
We weten natuurlijk allemaal ook dat het 't verhaal is van het Kindeke en het feest van het licht. We gaan kerst vieren. Ik sta nog even stil bij mensen waar ik aan denk. 
Aan mijn ouders die er niet meer zijn. Wat zou ik graag nog eens kerst vieren met een bezoek aan hen. Aan andere familieleden en vrienden ver weg. Maar ook aan mensen die in de knoei zitten, door verdriet, financiële problemen, oorlog, of wat dan ook. 
Aan gewetensgevangenen die onder vreselijke omstandigheden in gevangenissen zitten.
Aan al die mensen waarvoor het niet vanzelfsprekend is dat er brood op de plank is en aan al die mensen die eenzaam zijn met Kerstmis en die blij zijn als de kerst weer om is.

Dus lieve mensen, schenk gewoon eens een gulle glimlach of een mooi gebaar aan een medemens en ervaar wat het met je doet. Het zal jou ook een goed gevoel geven! 
Een mooie kerstgedachte.
Ook hier in Hoting, met maar zo'n 700 inwoners, zijn laatst naar ik meen zo'n 80 vluchtelingen geplaatst. Er woonden hier daarvoor ook al redelijk wat vluchtelingen. 
Als je boodschappen gaat doen kom je ze tegen, niet verwonderlijk want een groot aantal woont met z'n allen in een oud hotel tegenover de supermarkt. Je ziet ze wat onwennig lopen in de sneeuw, soms op slippers, zonder muts of wanten in de kou. 
De kinderen, zij wennen sneller en het is leuk om hen al sleetje te zien rijden op de stoep. Laatst staken er drie kinderen rennend over. Ze keken schichtig en meenden plots me voor te moeten laten gaan. Ik schonk ze een grote glimlach, wat niet moeilijk was alleen al omdat ze er zo lief uitzagen en gebaarde dat ze wel door mochten lopen. 
Die glimlach, die deed 't m. Van schichtig veranderden alle drie de gezichtjes die lief terug lachten. Zo mooi. Afijn...

Ik wens jullie allemaal een heel mooie kerst toe. Ik wil iedereen bedanken voor alle goede, mooie en lieve wensen per kaart, e-mail, Skype en telefonisch. 
Het is nu stil op straat. Het is ook stil geworden in 'bloggenland' en op het internet. 
Ik ga daar even aan meedoen en zal hier dan ook even niet te vinden zijn.

Het kerstverhaal staat er nu helemaal op, dus je kunt de afloop HIER (klik) lezen. 

Dan heb ik in de rechterkolom bovenaan nog een van de vele mooie Zweedse kerstliedjes gezet.

Een mooi kerstfeest!
God Jul!


Gon